තිස්ස... තිස්ස.. පෝයට මොකද කරන්නේ...? - Poson Full Moon Day

තිස්ස.. තිස්ස..

කවුද ඩෝ නම කියල කතා කරන්නෙ...?

මම මේ මිහිඳු..

මොන මිහිඳුද ඩෝ කෝ සිව්රූ..?

තිස්ස මචං මම මේ මහින්ද..

DP - මචං.. අංමුවාට හුඩූ මේ අපෙ 8 වෙනි මිහිඳු නේ.. මොකෝ මචං මේ කැලේ කරන්නෙ..?
උඹ මට කෝල් එකක් දුන්න නම් මම පැලස් එකට එනවනේ..

MR - ඒක හරි නෑනේ මචං උඹ මට වඩා සීනීයර් නේ.. ඒත් මචං උඹ තාම මුවන් පස්සෙ එලවන්නෙ මක්කටෙයි..

DP - දැන් අපි මුවාට විඳින්නෙ නෑ පඳුරට තමයි විඳින්නේ ඒ උනාට උන්ගේ අවාසනාවට මුවාටමයි වඳින්නෙ. නම මුවා උනාට මුවා වෙන්න දන්නෙ නෑ..

MR - මොනවැයි මචං මේ ගස්...?

DP - ඇයි උඹේ ගොලයන්ට කියල මේ ටිකටත් වැඩක් දෙන්නද පලයන් බං යන්න.. තොපේ එවුන් කපල කපල දැන් ඉතුරු වෙලා තියෙන්නෙ මේ ටික විතරයි.

MR - ඉතිං බන් උඹ තාමත් දඩයමේ යන්නෙ විනෝදෙට වෙන්න ඇති..

DP - මොන පිස්සුද මචං මේ පොසොන් කාළේ තමයි මම වැඩිපුර කීයක් හරි හොයාගන්නෙ. උඹට පින්සිද්ධ වෙන්න පෝය දවස්වල හරක් මස් කුකුල් මස් ගන්න නැති නීසා උපාසක මහත්තුරු හොයන්නෙම දඩ මස්. ඉල්ලුමේ හැටියට සැපයුම නැති නිසා ගානත් හොඳයි.

MR - ඉතිං ඉතිං උඹට ආදායම් මාර්ගෙකට තියෙන්නෙ ඒක විතරෙයි..? අපරාදෙ මට කිව්වනම් මම අර සිංදු කියන එකා එලවල උඹට ආන්ඩූකාරකමවත් දෙනවනේ..

DP - පිස්සුද බන් මම අවුරුද්දක් ආතල් එකේ ඉන්න පොසොන් එකට ඇතිවෙන්න හොයාගන්නවා.. පුරඟනන්ගෙන් හෝටල් වලින් හැම එකෙන්ම කොමිෂන් එකක් හම්බ වෙනවා. එතකොට ගල් විකුනල..

MR - මොනව උඹ මිහින්තලෙ ගල් ටිකත් විකුණනවැයි...?

DP - පිස්සුද මචං ඒව නෙමේ ගල් අරක්කූ. උපාසක මහත්තුරු වතුර බොනව වගේ රහමෙර බොන්නෙ.. මම හිතන්නෙ උඹගෙ මොකක් හරි අණකිරීමක් වගේ මුන් එදාට බොන්නෙ..

MR - ආ... ඔව්... ඔව්... මම උන්ට කියල තියෙන්නෙ තිතට මත් වෙන්නෙයි කියල...

DP - දැන් ඉන්න කොල්ලො මාර ආතල් එකක් ගන්නෙ නේද පොයට,,,?

MR - ඔව් ඔව් දැන් යුද්දෙත් ඉවරයි.. සුද්දෙත් නියමෙට යනව.. උන්ට කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ. අනික මම උන් ගැන බලන්න දීලා තියෙන්නෙ අර කටින් යාපනේට රේල් පාර මාස තුනෙන් දාපු එකාටනේ. ඌ ළඟදීම නිවන් යන්නත් ක්‍රම හොයල දෙන්න බැරි කමක් නෑ... හරිය...

DP- ඇත්තට....?

MR - ඒක නෙමෙයි මිහිඳු හාමුදුරුවෝ එහෙම හම්බ උනේ නැතෙයි..?

DP - අපොයි ඉඳල හිටල මිහිඳු ගූහාවෙදී බැහැ දකිනව.. ඒ හැම වෙලාවෙම උන්වහන්සේ අඬනවා එයාගේ තාත්තට දොස් කිය කිය.

MR - අනේ පව්... අර මක්කටෙයි...?

DP - මෙහේට එව්වට වඩා හොඳයි ඇෆගනිස්ථානෙට යැව්වනම් කියල.උන්වහන්සේ කියනවා හොඳ වෙලාවට මම ඉන්න කාළේ ආවේ.. දැන් කාළේ එහෙම ආවනම් අන්‍ය ආගමක් ප්‍රචාරයට ආපූ NGO කුමන්ත්‍රණ කාරයෙක් කියළ උන්වහන්සෙත් අපවත් කරල. මිහින්තලෙත් ඩයිනමයිට් දාලා පුපුරුවයි කියළ..
එහෙම ආරංචියක් ඇවිල්ලද දන්නෙ නෑ.. අර අහිංසක මහ ඇමතිටවත් කියන්නෙ නැතුව දැන් ඉන්න නායක හාමුදුරුවොත් රට දාල වැඩ්ඩ වැඩිල්ලක් පිට රටටම......

ප: ලි:

වෙසක් ආතල් අරගෙන මාදු ගඟ දිගේ තුන් දෙනෙක් නිවන් ගියා.. පොසොන් එකටවත් ගානට බීපීයව්.....

ඊටත් පසුව ලියමි -

උපසාන්ත මහත්තය අහල තිබුනා.. මක්කයි උනේ කියල.. පරණ ලදරං ගොන්පීටර් කෙනෙක් ඉන්නෙ. මේ ටිකේ ලෙඩ වෙලා.. ලෙඩේ හොයාගන්න බෑ.. හදාගත්ත ගමන් ආයෙත් සුපුරුදු පරිදි දෙඤ්ඤං... මේක මම කලින් ලියල තිබුන එකක්..

"අයි නෝද රෝඩ්" - පුතා.II....... - Road Directions II

පොඩි කාළේ ඉඳල තිබුනු ආසාවක් ඉටුවෙලා සුද්දියෙක්ට පාර කියන්න ලැබුනු කතාව මතක ඇති නේ. මේත් ඒ දවස්වලම වෙච්ච කතාවක්, අර සුද්දිගේ කතාවට පස්සෙ උනේ.

මේ දවස්වල මම යන එන ස්කූල් වෑන් එක ඉස්කෝලේ ගාවට එන කොට ටිකක් පරක්කු වෙනවා. බස් නානගේ ස්කූල් බස් ටිකත් ගිහිල්ල වාහන එනකම් බලාගෙන ඉන්න කීප දෙනෙක් තමයි ඉතුරු වෙන්නෙ.

ගොඩක් වෙලාවට මමයි, දිමුතුයි තමයි එකට ඉන්නේ. මෙයා ඇවිල්ල ගෙදරත් කඩු සටන කරණ කෙනෙක්. ඔන්න එක දවසක් අපි දෙන්න මෙහෙම ප්‍රින්සිපල්ගේ කාමරේ ගාව තියෙන ගෙට්ටුව ළඟ තියෙන තඩි ගහ යට ඉන්න කොට. ලස්සනම ලස්සම ආන්ටි කෙනෙක් ඇවිල්ල කාරෙක නැවත්තුවා.

"ඉස් දිස් ද ෆ්ලවර් රෝඩ්...?"

කාලා වරෙන්කො ඉතිං... මේක ෆ්ලවර් රොඩ් එක නෙමෙයි...ඔහොම කෙලින් ගියාම තමයි තියෙන්නෙ කියල කියන්න දැන් කඩ්ඩෙන්ම දීල දාන්න හිතෙනවා...

ඒත් ෂුවර් නෑ... අනික සුද්දිට වගේ ගෙනිහිල්ල පෙන්නන්නත් බෑනේ. එකක් වෑන් එක මිස් වෙනවා. අනික දන්නෙ නැති වාහන වලට නගින්න එපා කියල තිබුනේ ඒ කාලේ. කරවල වාඩී යන්න වෙන නිසා.

සුද්දෙක් වගේ ඉඳගෙන සිංහලෙන් උත්තර දෙන්නත් ලැජ්ජයි. ඉස්කෝලෙට එන නෝන්ඩිය අනිත් පැත්තෙං

බැලුව වැඩේ හරියන්නෙ නෑ. හැරුනා දිමුතුව දිහාට... ඌ හිනාවෙනවා.. දැන් නොන්ඩී වෙන්නත් බෑනේ. යොමුකළා කඩඉනී ප්‍රශ්නය යාළුවට.

"මචං මේ ආන්ටි ෆ්ලවර් රෝඩ් අහනව... මම නම් දන්නෙ නෑ... උඹ දන්නවනම් කියපංකෝ..."

දිමුතු දුන්න ඇන්ටි නැති බංගස්තාන වෙලා යන්න "තෑන්ක්ස් කියපු ආන්ටී යන්න ගියා... අපි දෙන්නටම මැරෙන්න හිනා.....කොහොමද ටිකිරි මොළේ....?

මම උත්තර දෙන්න හිටියේ කොහොමද දන්නවද...?

"දිස් නොට් ෆ්ලවර් රෝඩ්.. දිස් රෝඩ් ෆිනිස්.. යු සී ෆ්ලවර් රෝඩ්"

කොහොමද මගේ කඩුව....?  ඉස්කෝලෙත් විනාසයි....
.

සීපා ට බය සි(ව්)පා - Debts Disaster

මෙම ලිපිය ලිවීමට ප්‍රධාන වූ හේතුව හිත යට කකියමින්  තිබුනද, කල්‍යාණ මිත්‍රයකුගේ සමු ගැනීම නිසා කාළය පිළිබඳව ගැටළුවක් ඇතිවිය. එනම් මහතීර් මොහොමඩ් පැවසු දෙය විකෘතී කරමින් රජයේ සියලූම මාධ්‍යයන් එම ප්‍රවෘත්තිය පළ කිරීමයි. එසේ පවසනවා හැර, රජයට මේ අවස්ථාවේ කළ හැකි වෙන යමක් නැත. අද W3Lanka මෙම කරුණ සාකඡ්චාවට බඳුන් කර ඇත.

මෙසේ ඇස් පනා පිට කෙප්ප කෙළීමට රජයට සිඳුවී ඇත්තේ ඇයි.? ප්‍රධාන හෙතුවනම්, ආර්ථිකය දියුණු කිරීමේ යහපත් චේතනාවක් තිබුනද, එය කළ යුත්තේ කෙසේද?, කවදා කවර ආකාරයකින්ද?, යන කාළ සටහනක්, ප්‍රතිපත්ති මාලාවක් සහ සුදුසු පුද්ගලයින් ඒ සඳහා නොතිබීමයි.

අනෙක් කරුණ නම්, මොනතරම් චන්ඩියෙකුයයි සිතා සිටියද, තනි ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ ආණ්ඩුවක් හදා ගැනීමට තිබුනද, එය ඉවතලා නැවතත් ආඬී හත් දෙනාගේ කැඳ හැලියක් සාදා ගැනීමයි. රට දියුණු කිරීමට නම්, තීරණ ගැනීමේදී එක එක හාල්පාරුවන්ගේ උඩු බිරිම්වලට බය වන්නේ නම්, කවමදාවත් එය කළ නොහැකි වන්නේය. මහතීර් මොහොමඩ්, ලී කුවාන් යූ එම රටවල් ගොඩ ගත් ආකාරය ආදර්ශයට ගැනීම ඊට වඩා වටින්න්නේය.

මහතීර් මොහොමඩ් පැවසූයේ රටක් දියුණූ වීමට නම්. ණය සහ ආධාර මතම පිහිටා කටයුතු කළ නොහැකි බවත්. (නමුත් කරුමය නම් සහනාධාර මත යැපීමට වලිකන හරකුන්ගේ පාළකයන් පිරිසද, එම අදහස්වලින්ම සපිරි, සුපිරි හරකුන් පිරිසක් වීමයි.) වහාම විදේශ ආයෝජනයන් කෙරෙහි යොමු විය යුතු බවත්ය. දැන් අප විදේශ ණය වල කර වටක්ම එරී ඇත. ණයක් ගැනීමට යාමේදී විඳින්නට සිඳූවූ අපහසුතා පසු ගිය කාළයේ මැනවින් දැන ගත හැකි විය.

යුරෝපයේ හෝ ඇමරිකාවේ ආයෝජකයින් අප රට තුල ආයෝජනය කිරිමට දැන්ම පැමිණෙන්නේ නැත. ගෙන්වා ගත යුත්තේ, අපට හිතවත්, මෙරට ආයෝජනයට කැමැත්තෙන් සිටින ඉන්දියනූවන්ය. නමුත් ඒ සඳහා විරුද්ධව ඉදිරියට එන්නේ JVP කාරයන්ය (පචායුධද ඇතුලත්) මොවුන්ට කළකදී ඉන්දියාව තරම් තවත් රටක් නැත. තවත් කළෙක ඉන්දියාවට අභියෝග කරණා කැනහිලුන්ය.

දැන් ඔවුන් කළුද සුදුද කියාවත් නොදන්නා සීපා වලට එරෙහිව, සුනාමියක් එනවෝ යයි මර හඬ තලති. කවදත් ජනතාව හිඟන්නන් සේ තබාගැනීම තම එකම අරමුණ කර ගත්, වාමාංශිකයෝද තප්පු ලෑමට පටන් ගෙන ඇත. මන්ද රටක් දියුණු වූ විට මාක්ස්ටත් එපාවූ මාක්ස්වාතය, සමාජවාතය ගැන තැන තැන දේශනා කිරීම සඳහා දහ දෙනෙකුවත් සොයාගැනීමට නොහැකි වන බැවිනි.

සීපා ගිවිසුමට අනුව ඉන්දියාවට 20 ක් ලැබෙන විට අපට 80 ක් ලැබේ. තවත් මොනවාද?. කවදත් ගල් ආඳන් වන ඉන්දියානූ කාරයන්ගේ උගුල් වලට අසූ නොවී, අපට වැඩි වාසී අත්වන ලෙසින් ගිවිසුම සකසා ගැනීම කළ යුත්තෙ අපයි. රජය කළ යුත්තෙ නයා තව දුරටත් රෙද්ද අස්සෙ හංගා ගෙන නොසිට එළියට විසි කිරීමයි. එවිට විෂ ගෝර සර්පයකුනම් විෂ දළ කඩා අපට උවමනා ආකරයෙන් මෙල්ල කොට. අපේ නළා හඬට නටනා ලෙස හදා වඩා ගත හැක. 

රජතුමා කළ යුත්තේ, කාළකන්නි හාල්පාරුවන්ට සහ ළිං මැඩි ව්‍යපාරකයින් ට බිය නොවී (දැනටමත් ඉන්දියාවේ සාර්ථක වී ඇති අපේ ව්‍යාපාරකයින් හා වෘත්තිකයින් සිටී.) යුද්ධයට ඒ සඳහා අවබෝධයක් ඇති අය පත් කොට, එය ජය ගත්තා සේ. විදේශකයින් හෝ උපදේශකයින් ලෙස පත් කොට, ජනතාවට යහපතක් වන ආකාරයෙන් මෙම අනගි අවස්ථාව යොදාගැනීමයි.



ප: ලි:
උතුරේ සංවර්ධනය සඳහා විශාල ආධාර ප්‍රමාණයක් ඉන්දියවෙන් ලංකාවට ලැබී ඇත. කරුණාකර පචායුධගෙන් හා මහාචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර ගෙන් උපදෙස් ගෙන මෙය හරවා යවන්නේ නම් හොඳය. මන්ද මෙ සීපා සඳහා දුන් ජරාවක් විය හැක.

සාරි ගප්පි ටැංකිය - Guppies

පොඩි කාළේ මගේ නොම්බර එකේ විනෝදාංශය තමයි මාළු ඇති කරණ එක. ඊට අමතරව අපි වවමු රට නගමු වැඩ සටහනේ හොඳ සාමජිකයෙක්.

පොඩිම කාළේ තාත්ත හදවල දුන්න ටැංකියෙන් තමයි පටන් ගත්තේ. ඒ කාලේ අද වගේ හැමතැනම සුරතල් මසුන් විකුනන්න තිබුනේ නෑ. අපි මාළු ගෙනාවේ බෞද්ධාලෝක මාවතේ තිබුනු ජාතික පොලෙන්. ඔය චිත්‍රපටි සංස්ථාවේ ප්‍රදර්ශනාගාරය තියෙන තැන තමයි ඒක තිබුනේ. දැන් තියෙන්නේ නාරහේන්පිට.

මුලින්ම හිටියෙ සුපුරුදු පරිදි ගොල්ඩ් ෆිෂ්ල තමයි. තාත්තගෙත් ෆේවරිට් එයා. ටිකක් ලොකු උනාම සල්ලි එකතු කරල තවත් ටැංකී දෙකක් ගත්ත. ඔය අතරේ පොඩි කාලේ ගමෙත් ටැංකියක් තිබුනා ඒකේ හිටියේ අම්මලයි මහ ගෙදරට ඉස්සරහ ඉඩමෙන් ගලාගෙන ගියපු පොඩි කානුවෙන් අල්ල ගත්ත ගප්පි. එහේ ලිඳේත් හිටිය ගප්පි. ඔයින් මෙයින් මම ගප්පින්ට ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තා.

ගෙදරට ගත්ත ටැංකී දෙකේ හිටියේ ප්ලේටී, බ්ලැක් මොලිස්, ඒන්ජල්ස්, සීබ්‍රා ස්වෝඩ් ටේල් වගේ කට්ටිය. ලොකු බෝතල්වල ෆයිටර්ස්ල හිටියෙ තනි තනියෙන්. පස්සෙ ටිකක් ලොකුවට පොලොවට අල්ලල ටැංකියක් ගහල ගප්පි වෙනම ඒකේ ඇති කරන්න පටන් ගත්ත.

ගප්පි හෝ ගාලා පැටව් දානවනේ. ප්ලේටිත් ඒ වගේ තමා. ඕන දේක විශේෂත්වයක් තියෙන්න ඕන හින්ද මම හිතා ගත්ත ගප්පි ස්පෙශලිස්ට් හෙනෙක් වෙන්න.

ආරංචි වෙන හැම තැනම ගිහිල්ල එක එක වර්ගයේ ගප්පි ජාති හොයාගෙන එනවා. ෆ්ලැග් ටේල්, ෆෑන් ටේල්, ට්‍රයී ඇන්ගල් ටේල් වගේ විවිධ වර්ග වල වෛවාරන්න පාටවල ගප්පි හෝ ගාලා හිටිය. ඒ කාලේ මගේ ගප්පි ගන්න දුර පැතිවල අයත් ආවා අරංචියට.

ඊට අමතරව ලිඳක් වත්තෙ හදල ඒකේ කාෆ්ල ඇතිකලා, වෙලේ ලිඳේ කොටුකරල කාවයියො බට්ටො මගුරො විතරක් නෙමේ ලොකු ලූල්ලූත් හිටියා. මේ හැමටම වඩා ගප්පි මාකට් එක තමයි නැගල ගියේ.

ගප්පි බෝ කරන්න එච්චර අමාරු නෑ. ගස් වැඩියෙන් වවල හොඳින් කෑම දුන්නම, ලොකු ඒවුන් පැටව් කන්නෙ නෑ. ගප්පි නෝනා ලොකුයි. මහත්තය පොඩියි හැබයි මාර හැන්ඩියා.

කාළයාගේ ඇවෑමෙන් මේ වැඩ කටයුතු නැවතුනත්. මෑතක් වෙනකම් එක ටැංකියක ගප්පි ටිකක් හිටිය. එක සැරයක් වැහැපු වෙලාවේ ඉතුරු කට්ටියත් යන්න ගිහිල්ල. දුකේ බෑ......

ප: ලි:

මේක ළියන්න හිතුනේ ළිපියක් දැක්ක ගප්පි බෝ කීරීම මගින් මඳුරු කීටයන් විනාශකළ හැකිය කියා. නමුත් කොළඹ තියෙන ඇල පාරවල්, ජලාශ වලට ගප්පියෙක් තියා බොගක් වත් දාන්න පුළුවන්ද.....?

දික්තල කාළගෝල නාට්ටිය.. - Vesak Drama Festival

.

පොඩි කාළේ වසවර්ති මාරයෝ උනත්, ගමේ ළමා සමාජයේ යාව ජීව සාමජිකයෙක් තමයි මම. ඔන්න ඉතිං වෙසක් උත්සවයට නාට්ටියක් පෙන්නවන්න එකමුතු තරුණ කැළ (හැමදාම වලී) තීරණය කළා. නාට්ටිය එච්චරම දිග නැති නිසා. භක්ති ගීත, පොඩි නාට්‍ය ජවනිකා එහෙම නාට්ටියට කළින් පෙන්වනවා. ඒකට ළමා සමාජයේ අපිත් වැඩියිටියොත් කවුරුත් එකතුවෙනවා.

මේවර පෙන්වන රජකාලේ ජවනිකාවලට අවශ්‍ය ඇඳුම් සඳහා අනුග්‍රහය අම්මලගෙන් (පරණ සාරී විනාසයි.) පසුතල නිර්මාණවලට ඒ කාළේ ලිප්ටන් බෝඩ් ඇඳපු මාමගෙන් ෆුල් සප් එක. වේදීකාවේ තිර, ඇඳ ඇතිරිලි, ඒවා පූට්ටු කර දීමෙන් සාදර අනුග්‍රහය දක්වන්නේ සේන ටේලර්ස්. පොල් කොට උඩ ලෑලී දාල හදන ස්ටෙජ් එක, ගෙදර පුටුවක්වත් නැති නන්දේ මාමාගෙන්.

ඔන්න පළවෙනි මංගල දර්ශනය පෙන්වන වෙසක් පෝය දවස. පන්සලේ නායක හාමුදුරුවො. ගමේ කෙරුමො ඉස්සරහ පේලීවල පුටුවල, ඊට පිටිපස්සෙ හොටු පෙරාගත්ත කොල්ලො කෙල්ලො, ඊට පස්සෙ ගමේ මාමල නැන්දල. ඊට පස්සෙං ගමේ රස්තියාදූකාරයෝ. ඔය අතරෙ කරපු පව් සමාකරන්න කැළණි යන අයත් ඉන්නවා. සෙනග සූ ගාලා.

පොල්තෙල් පහන් දල්වල, ජාතික ගීය කියල, භක්තී ගීත ගායනයකින් වැඩසටහන ආරම්භ වුනා. ඊළගට තිබුනු අංගය තමයි දික්තල කාළගෝල. ඔරිජිනල් නාට්ටියේ ගායනා දෙකට (ආලේ බැන්ද මාගේ රම්‍ය වන් සහ ඇන්නෑවේ මේ මළ කෝළං.) ඉදිරිපත් කරන රංගනය.

ඔන්න එනවුස්මන්ට් එක දුන්නයින් පස්සෙ තිරය ඇරුනා. හෝ ගාලා චියර් එක. මොකද මේකේ කාළ ගෝළයට ඉන්නෙ තරුණ සංගමේ සභාපති මිනිහ හෙන ජනප්‍රියයි. දික්තලට ඉන්නෙ පැත්තෙ ඉන්න හැන්ඩිම කොල්ල, කෙල්ලට ඇඳලා, මිනිහත් හෙන ජනප්‍රියයි.

කාළගෝලයයි දික්තලයි වේදීකාවේ. පසුබිම් සංගීතයට සාර්ථක රංඟනයක යෙදෙනවා. ඒ කියන්නෙ කාළගොල දෙකට නැමිලා බොහොම සතුටින් දික්තල ලැබුන එකට. දික්තලා ඉතාම කනගාටුවෙන් කැත මිට්ටෙක් සමඟ දීග යන්න උනාට. කාළගෝලය ආදරෙන් ලංවෙන කොට, දික්තලා නොරුස්නා ආකාරයෙන් ඉවත් වෙනව.

ටික වෙලාවෙයි ගියේ, තාත්වික රංගනය වෙනස් වෙලා චරිතවල ඉරියව් වෙනස් උනා. ජනප්‍රිය සිංහල ච්ත්‍රපටියක වගේ. දැන් කාළගෝලයට මළ පැනල දික්තලා ලඟටවත් එන්නෙ නෑ. දික්තල ලං වෙන කොටම කාළගෝල කෙලින් වෙනවා. ආයිත් නාටිටිය මතක් වෙලා දෙකට නැමිල, දික්තලගෙන් ඉවත්වෙනවා. දික්තල හරිම සන්තොසෙන් කාළගෝල ළඟටම යනවා

දෙවන ගීතයේදී තත්වය තවත් දරුණු උනා. ගීතය ඉවර වෙලා තිරේ වහන්නත් කලින් දික්තල වෙදිකාවෙන් බැහැල රෙදිත් උස්සගෙන සෙනඟ මැදින් දිව්ව. කාළගෝල කොන්දත් කෙලින් තියාගෙන දිකතලා පස්සෙ. ඊළඟ ජවනීකාවලට ඉන්න රජවරු බිසෝවරු උන් දෙන්නගෙ පස්සේ. කොල්ලො එකසිය ගානට හූ තියනවා.

ටිකක් දුර දුවපු දික්තලා කාළගෝලයට අහූවුනා, දෙකයි අනින්න උනේ අනිත් රජවරු ඉදිරිපත් වෙලා දික්තලා බේරගත්ත.

දික්තලා එයාගේ යාලුවොත් එක්ක ගෙදර ගියා. ප්‍රධාන නට්ටියේ ප්‍රධාන චරිතය රඟන්න හිටපු කාළගෝල රජවරු බිසෝවරු එක්ක වේදීකාව පැත්තට ගියා.

මොකක්ද දන්නවද වෙලා තියෙන්නේ...?,

දික්තලා ඇල්පෙනෙත්තක් තියාගෙන අහුවෙන හැම සැරේම කාළගොලයට ඇනල. කාළගෝලය සමරිසි වැඩේට කප් ගහපු එකෙක්. පුහුණුවීම් වෙලාවේ මූ දික්තලාට අනවශ්‍ය දෙයක් කරළ, ඒකට රිටන් එක තමයි නාට්ටියේදී හම්බ උනේ..

ප: ලි:
මේක මතක් උනේ ටැබූගේ සමරිසි කතන්දර දැකල. නාට්ටියේ දික්තලාට හිටපු හැන්ඩි කොල්ල කවුද කියල ඔහේලට හිතා ගන්න පුලුවන් නේ...?
ඊළග දවස් දෙකේ මේ අංගය නැතුව තමයි නාට්ටිය පෙන්නුවේ.

බයිලා නවත්වා, චක්‍ර ලේඛන කරකවන්නේ නැතුව, දෙමාපියන් පාසැළට ගෙන්වීම හා පැමීනීම වහාම නවත්වන්න..

.

ධනරින මහතා බයිලා ගැසීමට උපන් හපනෙක් බව, එතුමාගේ පන්ති වලට සහභාගී වී ඇති අප අත්දැකීමෙන්ම දන්නා දෙයකි. සමාජවාදය රජයන රටක නායකයා වන බවට ගැසූ බයිලා අද අසන්නට නොමැති වූවත්. අප ඒ කාළයේ කියූ පරිදිම ධනවාදයේ ප්‍රතිමූර්ථීයක් බවට පත්ව ඇති බව නම් නොකියාම බැරිය.

සිරි ලන්කාවේ ඇත්තේ මාර සමාජ ක්‍රමයකි. කසාද නොබැඳ සිටින තුරා, බඳින්නේ නැත්තේ ඇයිද අසයි. ඔන්න මම බඳිනවා යයි කියූ විට, හෝටලය මොකක්ද..?, අන්දවන්නේ කවුද...?, මනමාළි සුදුද...?, හනිමූන් යන්නේ කොහෙද...?,  යටට අඳින්නේ මොනවාද...? යනුවෙන් ප්‍රශ්න කෝටියකි.

දහ අතේ ණය වී මගුල කරගත් පසු ආයිත් ලෙඩක් වැටෙයි. ඇයි බබාලා හදන්නෙ නැද්ද..? එහෙම ප්‍රශ්නයක් නම් අර දේවාලේ හොඳයි..? අර ස්පෙශලිස්ට් ළඟට ගියේ නැද්ද..? යනුවෙන් සංසර්ගයේ යෙදෙන ස්ටයිල් එක සහ වේලාව හැර තවත් ප්‍රශ්න කෝටියකි.

ඔන්න අපේ නෝනට බබෙක් හම්බ වෙන්න යන්නේ යැයි කියූ විට, කොයි හොස්පිටල් එකේද චැනල් කරන්නේ..? කවුද ස්පෙශලිස්ට්...? ස්කෑන් කළාද...? අනේ පුතෙක්ද...? දුවෙක්ද...? අරව කන්න දුන්නද..? මේව කන්න දුන්නද...? යනුවෙන් තවත් ප්‍රශ්න කොටියකි...මේ ආකාරයෙන් බබා ලැබුනු පසු නමටද... මොන්ටිසෝරියද, එන්නත් ගැනද, පියඩ්ඩ්‍රීටීශීයන් ගැනද.. ප්‍රශ්න වැලකින් පසු .. මහා පාසල් ධාවන තරඟය පැමිණෙයි.

විවාහ ණය, නිවාස ණය, ලීසීං ණය අර ණය මේ ණය දහසක් ණය තිබියදි. දහ අතේ ණය වී හොර ළිපි ගොනුවක්, හොර ළිපිනයක් හා තවත් කප්පරක් හොර වැඩ කරමින් දේශපාලුවන් පසු පස ගොස් ලක්ෂ ගනන් මුදලින් පුදා දරුවාටත් ප්‍රථම වතාවට බොරුව උගන්වා ජනප්‍රිය පාසලකට කෙසේ හෝ ඇතුලත් කර ගනී.

මේ මළ විකාරය ඉන් නතර වන්නේ නැත. තමන්ට ගොඩවන්නට නොහැකිවු මේ තක්සලා තුල හා ඉන් පිටත මුළු පාසල් කාලය තුලම සැරිසරන ගැහැනුන්, මව්වරුන් හෝ අත්තම්මලා විය හැකි වුවද, ගොන් බූරූ පිරිමින්, රැකියා විරහිතවුන්දැයි නොදනිමි. (මොවුන් හා වෑන් රථ රියදුරන්ගේ ප්‍රේම කතා වෙනම උප සංස්කෘතියකි. කළකට පෙර කඩවත ප්‍රදේශයෙ මේ තහනම් පෙම දෙදරා එකෙක් එළොවද, අනෙකා මුදලක් දුන් විට පැන යා හැකි වැලිකඩ සිපිරි ගෙදරද යන ලදි.)

මා පාසැල් ගිය මුළු කාළය තුළම මව හෝ පියා පාසැළට පැමිණි අවස්ථා ගනණ අතේ ඇඟිලි ප්‍රමාණයටත් වඩා අඩුය. ගෙවීමට තිබුනේ වාර්ශිකව රු. 65 පමණි. එයද නොගෙවු බොහෝ ශිෂ්‍යයෝ අප අතර විය. කාළකන්නියන් පිරිසකට මෙසේ පාසල් අසල කාළය කා දැමිය හැකි වුවද. බොහෝ දෙමව්පියන්ට නිතරම පාසැලට කැඳවීම විශාල ප්‍රශ්නයකි. මන්ද බොහෝ විට දෙදෙනාම රැකියාවල්හි නියුතු බැවින් නිවාඩු ලබා ගැනීමට නොහැකී වීමයි.

අනෙක් කාරනය නම් දෙමාපියන් පාසලේ හා පන්තියේ පරිපාළන කටයුතුවලට බඳවා ගැනීමයි. මෙය වහාම නතර කළ යුතුය. මෙයින් දෙමව්පිය දෙදෙනාම රැකියාවේ නියුතු සිසුන්ට වන්නේ මහත් අසාධාරනයකි. කොටින්ම දෙමව්පියන්ට පාසැල් කාළය තුල පාසල අසලටවත් පැමිණීම සම්පූර්ණයෙන් තහනම් කළ යුතුය. ආදි සිසු සංගම් වල වැඩ කටයුතු සති අන්ත වල කරගන්නා ලෙසට නීතී පැනවිය යුතුය. දෙමව්පියන්ගේ හා ආදී සිසු සිසුවියන්ගේ ආධාර බලාපොරොත්තු වන්නෙ. අධ්‍යාපන දේපාර්තුමේන්තුවේ ගුරුවරුන් හා නිලධාරින් කිසිවක් කළ නොහැකි බූරූවන් නිසාද..?

රට පුරා බයිලා ගසමින් අඩු පාඩු කියමින් නාහෙන් අඬ අඬා යන්නේ නැතුව. නිර්බීතව මෙම අදහස් ක්‍රීයාවට නංවා. සැබෑ වීරයෙක් වන්න.

මැරෙණ දවස කියන්න පුළුවන්ද...? - Astrology Predictions

.

කොරියාවේ ඉන්න කච්චපුඨ විහිළු කතාවක් එවල තිබුන. ගොඩක් අය ඒක දන්නව. අර අලුත උපන් බබාගේ වෙළාව බලල දරුවගේ පියා අහවල් දින මියයන බවත්. මරණය එනතෙක් බලා සිටියද. ගෙදර වැඩ කළ කොලුවා ඒ කියපු වෙළාවේම මිය බවත් දැක්වෙන කතාව.

කච්චපුඨගේ සීයා, ඒ කියන්නේ මගේ මාමන්ඩි ලංකවේ දෙශපාළකයන් හා ප්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරිකයින් අතර ප්‍රසිද්ධ ජෝතීර්වේදීයෙක්. එසේ වන්නට හේතූ වූයේ ඔහුගේ අයකිරිම් ඉතා ඉහළ වීමයි.

අනිත් එවා වගේම ජෝතීෂ්‍යයත් මම පිලිගත්ත දෙයක් නෙවෙයි, නමුත් මෙයා ලියල දීපූ දේවල් අදටත් හරි. මෙයාගේ විශේෂත්වයක් උනේ කෙනෙක් මියයන දිනය එම පුද්ගලයාගේ නෑ කෙනෙකුට හෝ මිතුරෙකුට පැවසීමයි.

වතු පාළකයකු ලෙස සේවය කර ඇති ඔහු විශ්‍රාම ගියායින් පස්සෙ තමයි මේ වැඩේට බැහැල තියෙන්නේ. ඉන්දියාවේදී තමයි හදාරල තියෙන්නෙ. කරුමෙ කියන්නෙ. මේක ඉගෙනගන්න ආසාවක් ඇති උනත් මම විවාහ වන විටත් අසනීපයෙන් සිටි ඔහු වසරකින් පසු මිය ගියා.

ඔහු මිය යන දිනය හා වේළාව පොතක සටහන් කර තිබුනා. අවසාන කාළයේ ආරෝග්‍යශාලාවේ සිටියදී හැමදාම ඔහු දිනය විමසුවා. අවසන් දවස් කීපය සිහි නැතිව සිටි ඔහු කියපු දිනයෙ. කියපු වෙළාවට පැයකට පෙර මිය ගියා.

තවත් මෙවැනි සිඳුවීම් රාශියක් තිබුනත්, එක සිඳුවීමක් පමණක් කියන්නම්. ප්‍රේමදාස මහත්තය මිය ගිය දිනයේ ඔහු මියගියාද හැංගූනාද කියන ප්‍රශ්නයක් පැය කීපයක් තිබුනා. මේ අතරතුර කාළයේදී අපේ දොරට කෙනෙක් තට්ටු කළා. බැලුවහම ළඟ ගෙදරක හිටපු විදුහල්පති කෙනෙක්. මිනිහ මට එළියට කතා කළා

පුතා ඔයාගේ මාමන්ඩි නම් මාර මනුස්සයෙක්. මේක මට කාටවත් කියන්න එපා කියපු රහසක්. නමුත් අද මට මේක බය නැතුව කියන්න පුළුවන්. ප්‍රේමදාස මහත්තයගේ හඳහන් පොත ලිව්වෙ මායි. (එයා පොඩි පොතක තමයි විස්තරේ ලියන්නේ. මේ වැඩෙට හැමදාම ලස්සන කෙල්ලෙක් තියාගෙන ඉඳල තියෙනවා (ඒක වෙනම කතාවක්) නමුත් ප්‍රසිද්ධ කෙනෙක් ගැන ලියන කොට ලියල තියෙන්නෙ මේ විදුහල්පතිතුමා)

අනිවාර්යයෙන් අද ප්‍රේමදාස මහත්තය මැරිල ඇති. මිනීය හොයගන්න බැරුවයි ඇත්තේ. මොකද මාමන්ඩි කිව්ව මේ දවසේ එයා මැරෙණවා. ඒ උනාට ඉස්සරහට බොරු ටිකක් ලියමු නැත්තං ඔය යකාගෙන් ඉන්න වෙන්නෙ නෑ කියළ. මැරෙන්නේ පිච්චීමකින් කියළත් කිව්ව.

ප්‍රේමදාස මහත්තය බෝම්බයට අසුව මියගිය බව සවස 3 ට පමණ නිවේදනය කළා. පස්සෙ කාළේක මම එයාගේ පොත් බලන කොට ප්‍රේමදාස මහත්තයගේ හඳහන ලියන්න ගනන් හදපු කොළේ 1993.05.01 නවත්වල තිබුනා. ගොඩක් පොත් පත් තිබුනත් ගුරුවරයෙක් හොය හොය ඉන්නෙ. මාමාන්ඩි වගේ වයසට ගියාම හඳහනක් බලාගෙන ඉන්න.

දන්න තැනක් තියෙනවනම් කියන්න.....

බෙදා හදා ගෙන ජීවත්වීම - Sharing

.

ආපන ශාලාවේ තම බිරිඳ සිටි මේසය වෙත පැමිණි මහළු සීයා මේසයේ ඉඳගත්තේය. තමා ගෙන ආ බර්ගරයේ ඔතා තිබූ කඩදාසිය සෙමෙන් ඉවත් කල ඔහු එය තම වෙව්ලන දැතින් හරි මැදින් දෙකට බෙදා බිරීඳට එක කොටසක් දුනී.

බැදපු අල කූරූද එලෙසම නියමාකාරයෙන් දෙකට බෙදා කොටසක් බිරිඳට දෙන ලදි. පෙප්සි කොප්පයෙන් උගුරක් බී බිරිඳට එය දුන්නේය. ඇයත් උගුරක් බිව් පසු පෙප්සී කෝප්පය හරි මැදින් තබන ලදී. සීයා ඉතා සෙමෙන් තම බර්ගරය කෑමට පටන් ගත්තේය....

මේ සංවේදී දර්ශනය අවට මේසවල උන් අයගේ නෙතට කඳුලක් ගෙන ආවේය. මෙසේ කරන්නේ මුදල් නැති කමෙන්යයි සිතූ තරුණයෙක් එම මේසය වෙත ලංවිය.

"සමාවෙන්න සීයේ, වරදවා හිතන්න එපා... මම තව එකක් ඕඩර් කරන්නම් මගේ ගානේ"

"බොහෝම ස්තූතියි පුතා. මෙහෙම හොඳයි. අපි හැම දෙයක්ම බෙදා හදාගෙන ජීවත්වෙන්නෙ....."

අවට සිටින පිරිස මේ දෙස බලා වුන් අතර ආච්චිද වරින් වර පෙප්සි පානය කලද එක කටක්වත් නොකා සීයා කන දෙස බලා සිටියේය.

මේ දර්ශනය බලා සිටීමට නොහැකිවූ අර තරුණයා නැවතත් එම මේසය වෙත පැම්ණියා.

"සමාවෙන්න.. මට කිසිම ප්‍රශ්නයක් නෑ මම තව එකක් ගෙනැත් දෙන්නම්.." මෙවර උත්තර දුන්නෙ ආච්චී......

"නෑ.. නෑ.. පුතා බොහෝම ස්තූතියි.. අපි හැම දෙයක්ම බෙදා හදාගෙන ජීවත් වෙන්නේ...."

මේ අතර තම කොටස නිමා කල සීයා අත පිස්නයෙන් තම අතත් මුහුණත් පිරිසිඳූ කිරීමට පටන් ගත්තේය.. එකම එක කටක්වත් නොගෙන බලා සිටී ආච්චී ගැන දුක සිතී, තව දුරටත් ඉවසා සිටීමට නොහැකීවූ තරුණයා ආච්චිගෙන්.........

"මොකක්ද ඔහේ තවත් බලන් ඉන්නේ... කන්නේ නැතුව..."

"පොඩ්ඩක් ඉන්න පුතා කළබල නොකර..  තාම දත් සෙට් එක සීයා ගාවනේ"

අවවාදය :-

අනුකම්පාව භූමීකම්පාවක් විය හැක....

ඇමරිකන් අයිඩල් හා අපේ ගොන් ඩිගෝලා - Comparison of an American Idol

.

ඇමරිකන් අයිඩල් සහ සිරස සුපර්ස් ස්ටාර් ගැන සංසන්දනාත්මක පොස්ට් එකක් දාලා තිබුනා  නදීගේ සිතුවිලි වල. ඒකෙදී සඳහන් නොවුනු කාරණා ටිකක් දාන්නයි මේ පොස්ට් එක ලියන්නෙ.

ඇමරිකන් අයිඩල් මුල ඉඳලම බලන මියුසික් පිස්සෙක් මම. ඒ වගේම තමයි සිරස සුපර්ස් ස්ටාර් සහ දෙරණ ඩ්‍රීම් ස්ටාර්. ලංකාවේ නොම්බර එකේ (ගොන්ම ගොන්) මෙගා ස්ටාර් නම් බලන්නෙ නෑ. අප්පිරියාවේ බෑ.

මේ සැරේ තරඟය දිනුවේ ලී ඩී වයිස් කියන කොල්ල. නියම කට හඬක් තියෙන්නෙ. මම හිතුවේ කෙල්ල ඒ කියනෙ ක්‍රිස්ටල් බවර්සොක්ස් දිනයි කියල. හාමිනේනම් හරියටම කිව්ව ලී දිනන බව.

ලී ඩි වයිස් කියන්නේ පොඩි කඩේක වැඩ කරපු කොල්ලෙක්. මේ තරඟය දිනපු බොහෝ දෙනෙක් ඒ වගේම පොඩි තැන් වල ඉඳල ආපු අය.

මෙවර අවසාන තරඟයේ විශේෂත්වයක් උනේ මෙතෙක් කල් විනිසුරු මඩුල්ලෙ හිටපු ජනප්‍රියම විනිසුරු සයිමන් කවෙල් මේ වැඩසටහනින් ඉවත්වීම. ඔහු නියම විනිසුරුවරයෙක් කියන්න තියෙන් දේ කෙලින්ම කියනව. හෙලාදකින්න ඕන තැන බය නැතුව ඒක කරනවා. මගේ ජීවිතයෙ ප්‍රියකරණම චරිතයක්.

ලංකාවෙත් එහෙම හිටපු එකම විනිසුරුවරයා වන අමල් පෙරේරට මොනව උනාද දන්නෙ නෑ. ලංකාවේ එවුන් කොහොමත් තනිකර බොරුවෙන් ජීවත් වෙන එවුන්නේ. හාමුදුරුවොත් බොරු කියන රටේ ඕක මොකක්ද...?

මට මෙතන විශේෂයෙන් සඳහන් කරන්න අවශ්‍ය දේ තමයි සෑම අවසාන තරඟයකම ළෝකයේ ඉන්න ශ්‍රේෂ්ඨම හා ජෙශ්ඨම ගායක ගායිකාවන් මේ ආධුනික කළාකරුවන් සමඟ එකට ගීත් ගායනා කරන එක. ඒ විතරක් නෙමෙයි කිසිම පැකිලීමක් නැතිව ආධුනකයින් ධෛර්යමත් කිරීම.

ලංකාවේ ජීවීතේට මෙහෙම වෙයිද. ඇන්ජලීන්, සුජාතා තව ටිකෙන් පපුව පැළිල මැරෙනව. අලුත් එකෙකුට අත දෙන්න කැමතී නෑ කවදාකවත්. පුවත් පත්වලට අනික් ඒවුන් කියන්නෙත් ඒ කතාවමයි. උන්ගෙ ගුරුකුළය ආරක්ෂා කර ගන්න මාර ගේමක් දෙන්නේ.

දෙරණෙ අඩු උනත් සිරසෙනම් වැඳල ඉවරයක් නෑ මොන මළ විකාරයක්ද ඒ. අපි තොපිව මේ තත්වෙට ගෙනාවට දන ගහල වැඳපිය කියනව වගේ හැම එකාම වඳිනකන් බලාගෙන ඉන්නව. මම මාතලේ මගුල් ගෙදරක දැක්ක මනාල යුවල ඉස්සරහ පැදුරක් දාලා නෑයොන්ටයි ගමේ එවුන්ටයි ඔක්කෝටම දනගහලම වඳිනවා. ඒ වගේ ස්ටෙජ් එක උඩ පැදුරක් දාලා වැඳුම් ගන්න ඕන අය පෝලිමේ ආවනම් ඔයිට වඩා ලේසියි..

තත්පර පහලොවක් යන්න ඉස්සෙල්ල ඇමරිකන් අයිඩල් කවුද කියල රයන් සීක්‍රට්ස් එළිකලා. මෙහේ පැය භාහයක් විතර වන වන ඉඳල විරාමයකට ගිහිල්ල නාලා කාරිය ඇවිල්ල, ආයෙත් විනාඩි ගානක් කාලා තමයි ජයග්‍රාහකයා කියන්නෙ.

මෙහේ ස්ටෙජ් එක ඉඩ මදි ආරධිත අමුත්තොයි, කොල්ලොයි බල්ලොයි ඔක්කොම පිරිල තෑගී දෙන්න. අනික දෙන කුසලානය කන්ටේනර් එකක ගෙනියන්නත් බෑ. ක්‍රේන් එකක් ඕන උස්සන්න. මල් කළඹ, තඩි චෙක්, වාහෙනටත් වඩා විශාල කී එකක්. මොනවද මේ මළ විකාර කවදද අපි මේවලින් ඈත් වන්නේ.

ඇමරිකාවේ කිසිම කුසළාණයක් නෑ. මයික් එක අතට දුන්න.. සිංදුවක් කිව්ව වැඩේ ඉවරයි. අඩුම ගානේ ළොකයේ වැඩිම දෙනෙක් නරඹන ලෝක පාපන්දු කුසළානයත් මීට වඩා පොඩියි.

සිරසෙ වෙන අසාධාරනකම් කප්පරක් තිබුනත්. මෙහෙම හරි අළුත් ටැලන්ට් එළිදක්වන එක ලොකු දෙයක්. මේ වැරදි අවම කර ගන්න. එතකොට තවත් ලස්සන වෙයි.

මේ වීඩීයෝ එකේ තියෙන ගීතය ගායනා කරපු ගමන් මම දැන ගත්ත ලී දිනන බව. බලන්න කෙනෙක් නිරහංකාරව අගය කරණ ලස්සන....

DP නොහොත් කටයා - Deputy Principal (Kataya)

.

සුදු කළු වර්ණ මිශ්‍ර වූ කොන්ඩය මනාව පිටුපසට පීරා ඇත. කුඩා තියුණු නෙත් යුගලකි, තනි ඉරක් මෙන් පිහිටි, පිරුණු නාසයකි. සියළු දේ නියමාකාරයෙන් පිහිටි ප්‍රථාපවත් මුහුනකි. මනාව වැඩුණු අඟ පසඟින් හෙබි කඩවසම් සිරුරකි. ස්වේත වර්ණ කලිසම, කමීසය අද උදැසන මිළදී ගත්තාක් මෙනි. කළු සිහින් ටයි පටිය එයට එළියක් එක් කරයි. හමුදා නිළදරුවකුගේ මෙන් මනාව ඔප දමන ළද ලේස් සහිත පාවහන් යුගල සියල්ල පරීපූර්ණ කරයි.

හොලිවුඩ් නළුවකු මෙන් ප්‍රතාපවත්, තේජාන්විත පුද්ගලයෙකි. මට ඔහුව එකල පෙනුනේ ජනප්‍රිය ඩිනාස්ටි රූපවාහිනි නාට්‍ය මාළාවේ බ්ලේක් කැරින්ග්ටන් මෙනි. එදා මේදා තුර අප පාසැල් ඉතිහාසය තුල වඩාත්ම ජනප්‍රිය චරිතය මොහු බවට කිසිඳු තර්කයක් නොමැත. ඔහු අප නියෝජ්‍ය විදුහල්පති E.C. ගුණසේකර මහතායි.

ඔහුත් දන්නා, එහෙත් කවුරුත් ඔහු ඉදිරියෙදි නොපැවසූ අප පාසැලේ පමණක් නොව අනෙකුත් පාසල්වල පවා ඔහු හඳුන්වන ජනප්‍රිය නාමය වූයේ "කටයා" යන්නයි. එය ඔහුට කෙසේ ලැබුනාදයි දන්නා කිසිවෙකුත් නැති. කොළඹ 7 ඉතා ප්‍රභූ පැලැන්තියේ පවුළකින් පැවත ආ ඔහුගේ සහෝදරයකුගේ පුතෙක් අප පන්තියේ සිටියද, ඔහුත් එම නම ලැබුනු ආකාරය නොදන්නා බව පැවසීය.

පාසැලේ සිටි දරුණු ගනයේ සිසුන් පවා ඔහු ඉදිරියේ මැලේරියා රෝගීන් සේ වෙව්ලයි. (මෙතනදිත් චූ කතාවක් මතකෙට ආවා ඒක පස්සෙ..) සිසුන් පමණක් නොව ගුරුවරුන්ගේ තත්වය වූයේද එයට වඩා වැඩි දෙයක් නොවේ. ඔහු නියම පාලකයෙක් විය. අප පාසලේ සිටි සමයේ විදුහල්පතිදූරය දැරුවේ මතු බුදු වන්නට පෙරුම් පිරූ පීරීස් මහතායි. නමුත් අද මෙන් නොව එකල පැවති රාජකීය විනය පවත්වාගැනීමට ඉවහල් වූයේ DP ගේ පාලනයයි.

ඔහු දිනපතාම පාසල වටා නිරීක්ෂන චාරීයවක යෙදේ. ඔහු සිටිනා ප්‍රදේශය සිසුන්ගේ සැටලයිට් වලට බොහෝ විට සම්ප්‍රේශනය වූවද, සමහර විට පන්තිය තුලටම එන තෙක් කිසිවකුත් දන්නෙ නැත.  පෙරකල වේවැලක්ද සහිතව මෙම චාරිකාව කල බව සඳහන් වුවද අප සිටි කාළයේ වේවැලක් තිබුනේ නැත. එහෙත් කම්මුල ලගින්ම අත තබා එල්ල කල පහරනම්, එම සංග්‍රහය ලද කිසිවකුට අමතක නොවේ.

අප දන්නා පරිදි තනිකඩ ජීවිතයක් ගතකල මෙතුමා තම දෙමාපියන් මියගිය පසු, ජීවීත කාළයම පෙම්කල තම දෙමළ ජාතික පෙම්වතිය සමඟ එක්විය. අප පාසල් බස් රථයේ පැමිණෙන විට මේ යුවල අත් අල්ලාගෙන වෝඩ් පෙදේසේ සිට පයින්ම පාසලට වෙත එන අයුරු අප දැක ඇත.

මා එතුමා මුලින්ම දුටුවේ 6 පන්තියේදීයි. එවකට 6 පන්ති පැවතියේ ක්‍රීඩාංගනය අසල පිහිටි සාමාන්‍ය පාසල් ගොඩනැගිල්ලකයි. ප්‍රාථමික විද්‍යාලය පැත්තෙ ඇති නව ප්‍රතාපවත් ගොඩනැගිල්ල ඉඳිකිරීමෙන් පසු එම ගොඩනැගිල්ල ඉවත් කරණ ලදි.

දිනක් ගුරුවරයකු නොමැති අවස්තාවකදි මෙතුමා අප පන්තියට ගොඩවිය. සියළු දෙනාම මේ පුද්ගලයා දුටු සැනින් ඉබේම නැගී සිට ආචාර කරණා ලදි. උකුසු ඇස් වලින් තියුණු බැල්මක් සියළුම සිසුන් වෙත එල්ල කල ඔහු (6 පන්තිය වුවද සියළු දෙනාගේ පාසලේ පළමු වසර මෙයයි.) එකවරම ඉදිරි පෙලේ සිටි "පීකීයාගේ" කම්මුලට ගැසුවේය. සියළු දෙනාටම ඉඳගන්නා ලෙස අණකල ඔහු පන්තියෙන් පිටව ගියේය. කිසිම වරදක් නොකල "පීකීයාට" එල්ල වූ පහර අප කාටත් කුතුහලයකි.

ඔහු ප්‍රදේශයෙන් නොපෙනී ගිය පසු සිඳු වූයේ කුමක්දැයි "පීකීයාගෙන් විමසන ලදි. "මචං අපේ අයියා (පීකියාගේ අයියාත් ඉහල පන්තියක සිටි ආතල් බුවෙකි.) කිව්වා තොල ලෙවකන එක කටයට පෙන්නන්න බෑ කියල ඒක ඇත්තද බලන්න මම එහෙම කලේ."

පොස්ට් එක දිග වැඩි වෙන නිසා කටයගේ තව කතා පසුවට......

DP සර්, ඔබ ප්‍රාර්ථනා කල සැනසීම ඔබට ලැබේවා...!!!

ප: ලි:
අද පාසල් වලටත්, රටටත් අවශ්‍ය වන්නේ මෙවැනි විනය ගරුක ප්‍රතාපවත් පාලකයින්ය.....

එළ කෑල්ල.. - The most beautyful girl...

.

ජැන්ඩියට ඇඳ පැළඳ ගත්ත මහත්තයෙක් එළදෙනෙක් එක්ක තරු පහේ බාර් එකකට ගොඩ උනා.

"මට දෙන්න එක්ස්පෙන්සිව්ම විස්කි එකෙන් ෂොට් එකක්.. බයිට් එකට BBQ පොක් රිබ්ස් ඩ්ෂ් එකක් දාන්න...ඔයාට මොනවද ඩාලිං...?"

"මටත් ඒ විදියටම දෙන්න...." වැස්සි කිව්ව....

තව වට කීපයක් ඒ මෙනූ එකේම ගිය මහත්තය...

"කීයද ගාන....?"

"රු. 62,800/= යි..."  සාක්කුවට අත දාපු මහත්තය හරියටම 63,800 ක් මේසේ උඩ තිබ්බ....

"බැලන්ස් එක ඔයා තියගන්න....."

දවස් කීපයකට පසුව නැවතත් ඒ ජෝඩූව ආවා...

"මට දෙන්න වර්ල්ඩ් බෙස්ට් රම් එකෙන් ෂොට් එකයි, බයිට් එකට රොස්ටඩ් ලැම්බ් රිබ්ස් ප්ලේට් එකකුයි..... ඔයාට මොනවද ඩාලිං....?"

"මටත් එකෙන්ම දෙන්න මෙයා...."

බාර්මන් බැලුවා නියම බර කාරයෙක් වගේ.. පොර ඇහුව මහත්තයගෙන්....

"සර් ..... සර්ගේ ගානේ මාත් ෂොට් එකක් ගන්නද...?"

"ඔයාට ප්‍රශ්නයක් නෙමෙයිනම් මට ප්‍රශ්නයක් නෑ.. අයියෝ ගන්න..."

වට කීපයක් ඔය විදියට ගිහිල්ල. මහත්තය ඇහුව ගාන කීයද කියල....

"රු. 123,650/=..." සාක්කුවට අත දාපු මහත්තය රු. 124,650/= අරගෙන මේසේ උඩින් තියල බැලන්ස් එක බාර්මන්ට තියගන්න කිව්වා...."

අපේ බාර්මන් අඤ්ඤකොරොස්....!@#****.

"සර් කොහොමද ටිප් එකත් එක්ක ගාන හරියටම සාක්කුවට අත දාපූ ගමන් ගන්නේ...?"

"ඒක ටිකක් ළොකු කතාවක් ළං වෙනව කියන්න.. මට රස්සාවකුත් නැතුව, කෙල්ලෙකුත් නැතුව, සල්ලිත් නැතුව ජීවීතේ එපාවෙලා බම්බ ආවා කෝච්චියට බෙල්ල තියන්න... කෝච්චිය ළං වෙන කොටම එක පාරටම කවුදෝ මාව ඇදල ගත්ත...."

"නෑ...?  කවුද...? පොලිසීයෙන්ද...?"

"නෑ අයිසෙ.. පොලීසියෙන් නම් මාව මූදට දාලා පොල්ලකින් ගහල මරයි.  මේ ආවේ...ලස්සනම ලස්සන සුරංගනාවියක්..."

"එයා කිව්ව වරම් තුනක් දෙන්නම් කියල. මම පළවෙනියට ඉල්ලුවේ ලොකු ගෙයක්, හරි රොස්මිඩ් ප්ලේස් එකෙන් ලොකුම ගෙයක් ඔයාට ලැබෙයි කිව්ව. දැන් දෙවනි වරම. මම මෙතනදි ටිකක් කට්ට උනා..."

"ඉතින් .... ඉතින් සර් මොනවද ඉල්ලුවේ....."

"මං කිව්ව මට කැමති ඕනම දෙයක් ගන්න. හරියටම මුදල මගේ සාක්කුවට එන්න ඕන කියල.. ඒකෙන් මට අවශ්‍ය සියළුම දේ... කෑම බීම, යාන වාහන ඉඳුම් හිටුම්, රට සවාරි ඕන දෙයක් අදටත් මට ලැබෙනවා..."

"ෂා.... මාරයිනේ...  එත් සර් ඔච්චර දේවල් ලැබිලත් මේ එළදෙනක් එක්ක එන්නෙ....?

"ඊලඟ වරමට මම සුරංගනාවීගෙන් ඉල්ලුවේ.. ජීවිතේ පුරා ආදරෙන් මගේ ළග ඉන්න එළ කෑල්ලක්....."

අවවාදය :-

දෙවියන්ගෙන් දෙයක් ඉල්ලන කොට නියමාකාරයෙන් ඉල්ලන්න පරිස්සම්වෙන්න.....

එළකිරි ලොක්කා... ඔහොම යං... ඔහොම යං... - Well done MR

.

හැමදාම ආන්ඩුවට පොරි හැලෙන්න දෙන කට්ටියක් විදියටනේ බ්ලොග් ලියන කට්ටිය ගැන හිතන්නේ. අපි එහෙම නෑ හොඳ දේට හොඳයි කියන්නත් ශක්තිය තියෙනව. වාහනවල බදු 50% අඩුකිරීමත්, ජංගම දුරකථන හා තවත් භාන්ඩ කීපයක බදු අඩු කිරීමත් ඉතා හොඳ පියවරක්.

ළෝකයේ හොඳම දුරකථන සහ පොඩි පොඩි ඉලෙක්ට්‍රොනික් ගැජට් ඩියුටී ෆ්‍රී මිළට මල්වත්ත පාරේ, ඕල්කෝට් මාවතේ කඩවල තියෙනවනම්, අනිවාර්යයෙන්ම ඒවා විදේශිකයන්ගෙන් පිරෙනව. ඒ වගේම් එම ප්‍රදේශයේ කඩ සාප්පුවල, බ්‍රෑන්ඩඩ් ඇඳුම් සපත්තු ඩියුට් ෆ්‍රී ගානට දෙනවනම් වඩා හොඳයි. එතකොට දේශීයවත් හොඳ දේ නිෂ්පාදනය වෙනව. (අඩුම ගානේ ඩුප්ලිකේට් ඒව හරි. චීනේ, වියට්නාමයේ, කාම්බෝජයේ වගේ)

වාහන වැඩෙත් කියන්න තියෙන්නෙ, විදේශයන් සඳහා නැවත අලෙවි කිරීමේ වෙළඳ පොලක් මෙහි ලේසියෙන්ම ඇති කරන්න පුළුවන්. එය සුළු බද්දක් යටතේ විශේෂ බලපත්‍රයක් මගින් පෞද්ගලික අංශයට හෝ කෙළින්ම රජයේ ආයතනයක් ලෙස ආරම්බ කළ හැකියි. (පස්සෙ අබුද්දස්ස කාලයක් ආවොත් පෞද්ගලීකරණය කරළ කීයක් හරි හොයා ගන්නත් පුලුවන්නේ.) අප රට පසු කර ඩුබායි දක්වා යන වාහන අඩු වියදමකින් මෙහේදී බාගන්න පුළුවන්.

උතුරු නැගෙනහිර ජනතාව කවුරු මොනව කිව්වත් තද වෛරයකින් ඉන්නේ. වන්දනාවේ කියල ට්‍රිප් යන හරක් දැක්කම අපෙත් මල පනිනව. උතුරේ ජනතාවට වන අකටයුතුකම්, තද නීතී මගින් ඔබතුමාගේ මල්ලිට ලේසියෙන්ම නවත්වන්න පුළුවන්. විශේෂයෙන් නවාතැන් ලබාගැනීම සඳහා හමුදාව හා පොලීසිය කරණ බලපෑම්.

එමෙන්ම අළුතෙන් ආරම්භ කරණ කර්මාන්ත, ඒ ප්‍රදේශයේ ආරම්හ කළ යුතුයි. එමගින් ජාත්‍යන්තරව එල්ල වන බලපෑම් අඩු කල හැකියි. (පචායුධට වැඩ අඩුවෙනවනේ.)

මීටත් වඩා මගේ සිත් ගත් කාරණය වුනේ, අනුරධපුර මහමෙවුනා උයන පෙර පැවති ආකාරයට අලංකාරවත් ලෙස පවත්වාගෙන යාමට ඔබ ගත් තීරණයයි. මෙය කාලකන්නි නගර සභා වලට නොදී, එම ප්‍රදේශවල හමුදාවට බාරදිය හැකියි. කඳවුරු තුල තියෙන අලංකාරවත් බව හා පිළිවෙළ ගැන ඔබට කිව යුතු නැහැනේ.

මේවා අපිරිසිඳු කරණ අයට දැඩි දඬුවම් පැනවිය යුතුයි. කොහොමත් ලංකාවේ ඉන්න කාළකණ්නි තද දඬුවම් නැතුව හදන්න බෑ. කිසිම විනයක් පිරිසිඳුකමක් නැති කට්ටියනේ. බීල බෝතලේ පොළොවේ ගහන ජාතියකට මේ මුළු ලෝකෙම ඉන්නේ, උදාර සිංහළ ජාතිය විතරක් වෙන්න ඇති. (සිගරට් වලට ගෙනා නීතිය උදාහරණයකට ගන්න. දැන් සිගරට් එකක් ගෙදර බිව්වත් දෙසරයක් හිතල බොන්නෙ.)

මේව ලස්සන කරන්න මහ ලොකු වියදම් යන්නෙ නෑ. ඔය විෂය පිළිබඳ විශේෂඥයෝ ඕනතරම් ඉන්නව නොමිලේ උනත් සේවය ලබාදෙන්න. තණකොළ පිඩළි ටිකක් අල්ලන්න බෝගන්විලා ගස් ටිකක් අරලිය ගස් ටිකක් හිටවන්න මහ ලොකු ගානක් යන්නෙ නෑ. මේවා නඩත්තුව සමාගම් වලට පවරන්නත් පුළුවන්.

මීළඟ ඇමති මාරූවේදී 94 ඉඳල සැටලයිට් එක්ක රට කාපූ හාල්පාරුවන්ට ඇමතිකම් දෙන්න එපා. ඕකුන් තමයි මේ රට කෑවේ. නොදීම බැරිනම් උප ඇමතිකම තරුණ එකෙක්ට දීලා දෙන්න. (දැන් දීල තියෙන ක්‍රමේ මල් හතයි. අපිට වැඩියෙ ඔබතුමා දන්නවනේ ඕකුන්ගෙ වැඩ.) අළුත් අයට තැන දෙන්න බය නැතුව.

අපේ උන් ඔක්කොම මාත් එක්ක මරාගනිද්දී, ඔබතුමා මොන ජාතියෙන් හරි දිනන බවට මම ඔට්ටු ඇල්ලුවා (මහින්ද කවද්ද පරදින්න චන්ද තිබ්බේ) ජනතාව තවමත් ඔබට ආදරෙයි.. ඒ ආදරය දිගටම තියාගන්න ධෛර්යය ශක්තිය ලැබේවා...!!!

රජතුමාටත්, ජනතාවටත් සුභ අනාගතයක්...!!!
තෙරුවන් සරණයි...!!!

 ප: ලි:

අල් ජසීරා එකට ඇට්ටි හැලෙන්න දුන්නට අපේ ප්‍රණාමය. ඔහොම කොන්ද පණ තියෙන නායකයො කලින් හිටියන් උතුරේ ප්‍රශ්නෙ කලින්ම ඉවරයි.. පොඩ්ඩක් කේන්තී ගියත්, බොරු ඇක්ටින් නැතුව නියමෙටම දුන්න....

යුග දිවියේ ඇතිවන ගැටළු - Family Problems

.

ඇමරිකාවේ බාර් එකක ඩ්‍රින්ක් එකක් දාන ගමන් අපේ පොරක් ඇමරිකන් කාරයෙක් එක්ක සෙට් උනා... ටික වෙලාවකින් අපේ එකා...

"ඔයා දන්නවද..? අපේ දෙමව්පියෝ ගෙදරින් එළියටවත් බැහැල නැති,..... මම එකම එක දවසක් දැකපු කෙල්ලෙක්ව බන්දල දුන්න. ඒකී ආදරේ තියා මෙලෝ මළදානයක් දන්නෙ නෑ.. මේ මගුල මට දැන් එපාවෙලා තියෙන්නේ......"

"ඔහේ මගුලක් කතාකරනව.. ආදරේ කරළ කරන මගුල් ගැන...මම බැන්දේ අවුරුදු 3 ක් ආස්සරේ කරල මිනිහ මැරිච්ච ගෑනීයෙක්.. ටික කාලේකට පස්සෙ... අපේ තාත්ත මේ ගෑනිගෙ දුවත් එක්ක යාළු වෙලා ඒ දෙන්නත් කසාද බැන්දා..."

 "දැන් තාත්ත මගේ බෑනා.. මං තාත්තගේ මාමා... තාත්ත බැන්ද කෙල්ල මගේ අම්ම... මගේ ගෑනී මගේ ආච්චි..."

"ප්‍රශ්නෙ තවත් වැඩි උනා අපිට පුතෙක් ලැබුනම... මගේ පුතා මගේ තාත්තගේ මල්ලි.. ඒ නිසා පුතා මගේ බාප්පා..."

"තත්වේ දරුණු වුනේ අපේ තාත්තගෙ නෝනට දුවෙක් ලැබුනම.... දැන් මගේ තාත්තගේ දුව මගේ නංගී. මගෙයි නෝනගෙයි මිණිබිරී..."

"බලාගෙන ගියහම මම මගේම සීය වෙලා.. මගේම මුණුබුරා වෙලා... උඹ මේ පවුල් ප්‍රශ්න කතාකරනවා...."

"දඩස්"... යනුවෙන් සබ්දයක් ලංකාවේ පොර සිටී දෙසින් ඇසින.....

යහලුවෙක් ඊ තැපෑලෙන් එවන ලදුව මාතලන් වන මා විසින් හුදී ජන පහන් සංවේගය උදෙසා පරිවර්ථනය කොට ප්‍රසිද්දියට පත් කොරන ලදී....