නැව ගිලුනත් බෑන් චූන් - Band played to the last

අපේ පොඩි මෑන් ගොන්පීටරේ ගේම් එකක් ගහනවාය. එකේ තියෙන්නේ මූදේ යන නැව් ගිල්ලන එකය. පොඩි එකාට මාරම ත්‍රිල්ය. එහෙම ගිල්ලන්නේ මෝරෙක්ය. නැව් අයිති කාරයෝත් තෝරූ මෝරුය. ටයිටනික් කියලා ළොකු නැවල් හදලා ඒක හදපු උන් කිව්වේ මේක කවදාවත් ගිලෙන්නේ නෑ කියලාය. ඒ උනාට ස්ටාටින් ට්‍රිප් එකේම ගිලී ගියේය. ඒකේ පාඩුව මැරුණ උන්ට විතරය, අදටත් ටයිටැනික් කියපු ගමන් ටොපියක් උනත් විකිනෙන්නේය. ඔහොම මගීන් ගෙන යන නැව්වල බෑන්ඩ් එකක් ඉන්නවාය. එයාලා නැව ගිලෙනකම්ම බෑන්ඩ් එක ගහන්න ඕනය. ඒ කියනේ මියුසික් දෙන්න ඕනය. චාන්ස් එකක් තිබුනොත් අන්තිමටම බේරෙන්නේ කැප්ටන්ය, ඒ ඉතින් ඉස්සරය මේ ළඟදී ගොඩ බිම පෙනි පෙනි ගිලුන නැවේ කප්පිත්තයි බෑන්ඩ් එකයි ඔක්කෝටම ඉස්සෙල්ලා පැනලාය. මේ රටේ නම් අවුලක් නැතිය. ඒත් ඒ රටේ කැප්ටන් කූරූ ගනිනවාය.


මූදේ නැව් ගියාට පාර හිටින්නේ නැතයි වනචර කොල්ලෝ කියනවාය. නැව් ගැන කතා කොරන කොට හම්බන්තොට ගැන කතා කොරන්නේ නැතුවම බැරිය. ඒකට කියන්නේ නැව් එන්නේ නැති හාබර් එක කියලාය. ඕපන් කරපු දවසේ පටන් අද වෙනකන් ආපු ගාන අතේ ඇඟිලි වලින් කියන්න පුළුවන්ය. ඉඳලා හිටලා හරි නැවක් ආවොත් නයි ටී එන් එකටයි නැසොනල් ටැලිවිසන් එකටයි වෙන දෙයක් නැත්තේය. වරාය ඇමති ඇර අනික් ඔක්කෝම හම්බන්තොට යනවාය ඒ කියන්නේ නියෝජ්‍ය ඇමති, සභාපති උප සභාපති, අධ්‍යක්ෂකවරු, නිළධාරී, පියන්ලා කියන ඔක්කෝමය. හැබයි ඔය කවුරු ගියත් බඩු බාන්නේ වරාය ඇමති ගේ පුතාය. ඒවානම් මහ කැත වැඩය. නැව ආවාට කරන වියදමෙන් තව නැවක් සල්ලිවලටම ගන්න පුළුවන්ය.

ගිලිච්ච නැව් වලින් හම්බ කොරන්නේ ස්පීල්ඩ්බර්ග්ලා, කේට්ලා, ලියනාඩෝ ලා විතරක් නෙමේය. ඔය නන්දිකඩාල් පැත්තේ නැවකින් සහෝදරයෙක්ද ගොඩ ආපු බවට කතාවක් යන්නේය. එතුමා දැන් නැවක් වගේ පැලස් එකකුත් හදනවා කියලා සමහරු කියන්නේය. නැව් ගැන කප්පරක් කතා තිබුනත් කතාව පටන් ගත්තේ වෙන කෙහෙල්මලක් කියන්නටය, පානදුර පැත්තේ නැවක් ගිලෙනවාය, ගිලෙන්න පටන් ගත්ත ගමන් කට්ටියගේම පස්ස පැත්ත රත්වෙලාය. ඒ උනාට ඕක ඔතන අවුරුද්දක් විතර තිබුනේය. තනකොල ගහක් කැපුවත් කෑ ගහන පරිසරවේදීයෝයි, පරිසර සංවිධානයි මෙච්චර කල් උන්නේ කොහේද දන්නේ නැතිය. කේස් එක තෙල් ටොන් 50-60 ක්ද තියෙන එකය, නැතිනම් ඔය නැව නැතුව ළොකුම නැව ගිලුනත් අපට අවුලක් නැතිය.

නැව එතන අවුරුද්දක් තිබුනේ නැවට නඩුවක් තිබුන හින්දයි කියලා කියනවාය. ඒ නඩුව ඇහුවේ මෙහේ උසාවියේනම් පුදුම වෙන්න දෙයක් නැතිය. මොකෝ මෙහේ අහන නඩුවක් නැතිය. නඩු බලවනවාය. පුළුවන් තරම් අදිනවාය, ලෝයර්ලාගේ සාක්කු පිරෙනවාය. නඩුකාරයාටත් ගානක් යනවාය. ඕනම නඩුවක් අහන්නේ විනාඩී 5 ක් නැත්නම් 10 ක්ය. වාරකන් කාළෙට නැව පෙරලෙයි කියා විශේෂඥ අය වගේම හාල්මැස්සෝ අල්ලන 2.50 මාළු කාරයෝත් කිව්වේය. නේවි එකෙන් ගාඩ් එකත් දුන්නේය. නැතනම් ඉතින් නැව නවතින්නේ පෑලියගොඩ යකඩ බඩු කඩේය. එක අතකින් එහෙම උනානම් හොඳය. එහෙනම් උන් තෙල් ටිකත් බා ගන්නවාය. එහෙම නැත්නම් රතු සහෝට දෙන්න තිබුනේය. දැන් ඉතින් තෙල් ලීක් උනාම පට්ට ආතල්ය.

බටහිර කුමණ්ත්‍රණ කරුවෝ නැතුව පාවෙන තෙල් ටික ගොඩ දාන කොරොමයක් හොයාගන්න වෙනවාය. එකට ඉතින් විමල් මලයාත් නැතිය. එතුමාට ඉක්මන් සුවය ප්‍රාර්ථනා කොරනවාය, (අවංකවම, මොකෝ ඒත් ඉතින් තාත්තා කෙනෙක්නේ) පරිසර ඇමතියාගෙන ඇහුවොත් ඕක මට අයිති එකක් නෙමෙයි ධීවර හරි නාවික අමාත්‍යංශයෙන් අහන්න කියයිය. සමහර විට නාවික එකට අයිති උනත්, කට වහගෙන ඉන්න එක ෂුවර්ය. මොකෝ ඒකේ ඇමති.. ලොක්කාය. බක පන්ඩිත පලාත් සභාවේ පරිසර ඇමතිගෙන අහලාත් වැඩක් නැතිය. ඒත් ඉතින් ටැබ් එක බලාගෙන අමර පචයක් කෙලිනවාය. මට තියෙන ප්‍රශ්නේ ඒක නෙමෙයිය. අවුරුද්දක් එක තැන තිබුන නැවේ තෙල් ටික අයින් කරන්න බැරි උන එකය.

දැන් ඉතින් තියෙන්නේ බඩු ලීක් උනොත් පරිසරවේදියන්ටයි, ගොම්මන්පිලටයි, අර ඉස්සරහ දත් දෙක අතරේ ඉඩක් තියෙන එක්කෙනාටයි, පත්තරකාරයන්ටයි, රේඩියෝවටයි, ටැලිවිසොන් එකටයි පොර ටෝක් දෙන එකය. අපට තියෙන්නේ තෙල් ටික අරන් දාන එකය. ලොකුම නැවේ තත්තෙත් එච්චරම හොඳ නැතිය, සමහර මගීන්, බෝට්ටුවලට පැන ගොඩබිම් සොයා යනවාය, ඉන්න උනුත් ඉන්නේ යාන්තමටය. ඒ උනාට ඉස්ටාෆ් එකටනම් රජ මගුල්ය, මුලු ඉස්ටාප් එකම බෑන්ඩ් එකය. මගියන්ට ආතල්ම දෙනවාය. ගිලෙන නැව් වලින් මීයෝ පනිනවාය. එකම එක මීයෙක්ද් කොහෙද පැන්නේය, ඒ උනාට තව මීයෝ ගොඩවෙන්න බලාගෙන ඉන්නවාය, කැප්ටන් නම් කූල්ය. එයා නම් කියන්නේ

මූද මගේ ගොඩ බිමයි,
නැව මගෙ ගෙදරට සමයි,
සියළු සතුන් මගේ තමයි,
දොස්තර හොඳ හිත මමයි,

කියලාය. ඒ උනාට බෑන්ඩ් එකේ අයට ආතල්ම දෙන්නේ නැතිව මගීන් ගැනත් පොඩ්ඩක් බලන්න කිව්වානම් හොඳය. මොකෝ ගිලෙන්නේම නැහැයි කියපු, ටයිටැනික් එකත් ගිලුනාය, මැද පෙරදිග පැත්තේත් ළොකු නැව් වගයක් මැතකදී ගිලි ගියා වගේ මතකය, ඉතින් එච්චර ලොකු නැව් ගිලුන එකේ මෙව්වා ගිලුනොත් පුදුම වෙන්න ඕනා නැතිය....  ඒ වගත් මෙසේය.