සීගිරී කොමෙන්ටුව (18+) - Sigiri Comments (18+)

 

අපේ බ්ලොග් කලාව පවතින්නේ කොමෙන්ට්ස් නිසා. නිර්මාණයක් වගේම විවේච්නයත් අතීතයේ පටන් පැවතෙන දෙයක්. චිත්‍රපට විචාර, නාට්‍ය විචාර වගේම පොත් පත් විචාරය,ත් විෂයන් වශයෙන් පවා උගන්වනවා. ඔය විචාරයේ වර්ගීකරණයකුත් තියෙනවා. මම කැමතිම එක තමයි, දෙන්නම් බැටේ විචාරය. මන්ද...? ඒකත් වෙනම කලාවක් නිසා. සම්බාව්‍ය විචාර, පීචං විචාර, ශාස්ත්‍රීය විචාර ආදි වශයෙන් ඒවත් බොහෝම තියෙනවා. අද පළවෙන පොත පතට නෙමෙයි අතීතයේ පොත පතට පවා විවේච්න ලියන අය අදටත් ඉන්නවා.

නිර්මාණකරුවකුට කොමෙන්ට්ස් බොහොම වටිනවා. ඒක ධනවාදි උනත්, නිර්ධය විවේචනයක් උනත්, කුණුහබ්බයක් උනත්, අපි එයට ඉඩ දිය යුතුයි. මොකෝ.. මගේ මතය පිලි නොගන්න අය ඕන තරම් ඉන්න පුළුවන්. නමුත් මම දකින බොහෝ බ්ලොග් වල, කොමෙන්ට්ස් වලට රිප්ලයි කරනවා අඩුයි. පස්සේ අපිට කොමෙන්ට්ස් නෑ. හිට්ස් නෑ කියලා වහලා දාලා ඔක්කෝටම බනිනවා. තමන් කොමෙන්ට්ස් බලාපොරොතු වෙනවනම් ආත්මාර්ථකාමී වෙලා බෑ. අනෙක් අයගේ දෙයටත් කොමෙන්ට් කරන්න ඕන. ඒ වගේම විශේෂම දෙය තමයි සෑම කොමෙන්ට් එකකටම රිප්ලයි කරන්නත් ඕන.

මම හිතන්නේ, නිර්මාණයකට කොමෙන්ට්ස් දාන්න වෙනම තැනක් තියෙන, ළොකයේ මුල්ම තැන, සීගිරියේ කැඩපත් පවුර. ඒ කොමෙන්ට්ස් වලට කියන්නේ කුරුටු ගී කියලයි. (Graffiti) කුරුටු ගී කැඩපත් පවුරේ විතරක් නෙමෙයි, ටොයිලට් වල, කැම්පස් වල, බස් වල, කෝච්චි වල නෙමෙයි, ගස් වලත් තියෙනවා. මට මතක මුල්ම කුරුටු ගීය මම දැක්කේ උණවටුන ඉස්ටේසමේ ...

රෙන්න බරවූ විට
දුවගෙන ආපු පලියට
වට පිට කැත නොකොට
රීලා පලයන් හිතේ හැටියට...

මේකනම් හැම ටොයිලට් එකේම අදට උනත් ගැහුවට කිසි අවුලක් නෑ. ඕක තාත්තට කිව්වම එයා තමයි කුරුටූ ගී ගැන කියා දීලා, ඒවා තියෙන පොතකුත් ගෙනත් දුන්නේ. (සීගිරී කොමෙන්ට්ස් ගැන ළිපියක් මෙතනින් බලන්න.) ගොඩක් අය සීගීරියෙ කොමෙන්ට්ස් දාලා තියෙන්නේ සීගිරි ළඳුන් ගැන. එහෙම දාපු ප්‍රසිද්ධම කව ලියලා තියෙන්නේ "දයල් බතී ".

නිල් කට් රොළ මලෙකැ
ඇවුණු වැට්කොළ මල සෙය්
සැන්දැහැ සිහිවෙන්නෙය්
මහනෙල් වන හය් රන්වන හුස්

එයානම් දැන් බොගකුත් දානවා මෙතනින් බලන්න. ඔය අතරේ අපේ අය දාන කොමෙන්ට් එකක් තියෙනවනේ "අනේ මට කළින් ආපු අය, ඔක්කෝම කියලනේ.. ඒ නිසා මොකුත් කියන්න නෑ.." කියලා. අන්න එහෙම කොමෙන්ට් එකකුත් තියෙනවා. ඒක ලියල තියෙන්නේ "බුදල්",

‘බුදල්මි
සියො වැ ආමි
සිහිගිරි බැලිමි
බැලු බැලු බොහො ජනා
ගී ලීයෙන් නො ලීමි’

මමත් ඔය සීගිරියට ගියපු මුල්ම කාළේ ඉඳලා කොමෙන්ට්ස් දාන්න ආස උනත් දැන් එතන කොමෙන්ට්ස් දාන්න දෙන්නේ නෑ. ඒත් පරණ පොතක තීලා හම්බ උන මම ලියපු කොමෙන්ට් එකක් තමයි මේ.

මන්ද මේ..?

නෙතු අයා..!!! 

විවර වූ මුවෙන්..

දැක නැතිද..?

මීට පෙර

මේ තරම්

විසල් තන...

මම මේක ලිව්වේ දයල් බතී ට. දැන් මට නිතරම සීගිරියට යන්න වෙනවා මගේ රැකියාව නිසා. ඒ වෙලාවට එන කවි සිතිවිලි කඩපත් පවුරේ ලියන්න බෑනේ, ඉතින් ඩයරියේ තමයි ලියවෙන්නේ. මේ තියෙන්නේ එහෙම ලියවුන කුරුටු ගී කීපයක්.

"මාතලන්මී
සුද්දෝ කැටුව ආමී
සීගිරිය බැලීමී
බැලු බැලු බොහො ජනා
ගී ලීයෙන් මම්ද ලීමී"

"පිටව නොයමි
සැඟව සිටිමි
සඳ එළියේ
ළය මඩලේ
පහස විඳිමි"

------x------

"ඉඩ මදියි රමණයට
නගිමු අප මුදුනටම
තරු දකී ඒ නිසා
වසාලමු වීසී කොට
මේ සිසිල් වලා කැට "

------x------

"පුදන්නට මල් රැගෙන
යනු එපා පිදුරංගලට
සසර කළ කිරේවී
නළඟනන් දුටු දිනේ
මෙන් මහා සඝුන්ගේ "
-----x-----

ඔබේ උරුමය සදා
කසුප් නිරිදුන් පහස
රහසකින්වත් ඉතින්
නොලැබේය අන් පහස
මා සමග රමණයෙන්
වන ඹබර තුඩෙහි රස
ලැබේවී ඔබට මට
දෙබරුනගේ මාර විෂ

-----x-----

මේ සීහිරි ගීයක් වගේම ලියපු එකක්

"පරද් ඔබ් රූ කුමරි

කම් නැත් අබරනින්

වැස්වු සලු පිල් තිසර තන්

තද් බැව් දනිම් සුරතින් "

තේරුනේ නැත්නම් මෙන්න සිංහලෙන්

කුමරියන් පරාදයි ඔබේ රුව මට ලඳුනි

අබරනින් අඩු වුවද රූ සිරින් බෝ පිරිනි

හැඩරුවින් පිරි බැවින් සළු පටින් කොමු වැසිනි

වසා ඇති තිසරුනගෙ පහස මා අත රැදුනි

සේවිකාවන්ට හැට්ටයක් අන්දලා තියෙන්නේ.. එකයි ඒ කුරුටු ගීය..

ඔතන එක සිතුවමක් කුමරියගේ තන පුඩුව පහළින් ඇඳලා තියෙන්නේ. මම හිතන්නේ රජ්ජුරුවෝ හරි, ඒ කුමරිය හරි, කොක්ක දාන්න ඇති. ඊට පස්සෙ තන පුඩුව උඩට අරගෙන තියෙනවා. මීට පස්සෙ ගියාම හොඳට නිරීක්ෂණය කරන්න. කෙල්ල එක්ක හරි නෝනා එක්ක හරි යනවනම් කලින් කතන්දරේ කියලා යන්න. නැත්නම් දඹුල්ලේ ඉස්පිරිතාලේ ඉන්න වෙයි කන පලාගෙන..

මෙතන දැම්මේ ගොඩක් සැර අඩු ඒවා. අනික් ඒවා ඩයරියේ ඔහේ තිබුනාවේ...

ඔහෙලටත් මට වාගේ සීගීරි කැඩපත් පවුරේ කවි ලියන්න හිතුන නම්, එතන බැරි උනාට... ඕන් මගේ කැඩපත් පවුර ඒකට විවෘතයි...