ජිනීවා පව් අනුන්ට බැර කිරීම.. - Geneva & the future of SL

කොට්ටාව ධර්මපාලයේ, පළවන ශ්‍රේණියට තේරි පතුවූ සිසුවකුගේ, පියකු තම දරුවා වෙනත් පාසලකට නොව, කොට්ටව ධර්මපාලයටම ගත යුතුයයිද, එසේ නොකරන්නේ නම්, ගෙල වැලලාගෙන මිය යන්නේයයිද කියා, කොට්ටාව හංදියේ, සියඹලා ගහකට ගොඩවිය. අධ්‍යාපනයට අමාත්‍යවරු 500 ක් පමණ ඉන්නා රටේ, අවසානයේදි සිඳුවූයේ, ජනාධිපති තුමාගේ පොරොන්දුවක් මත, පන්සලේ නායක හාමුදුරුවන්ගේ වච්නය විශ්වාස කොට, එල්ලි මැරෙන්නට ගත් තීරණය නවතා දැමීමටය.

මා මේ උදාහරණය, ජිනීවා ප්‍රශ්ණය විශ්ලේශනය කිරීම සඳහා යොදා ගත්තේ, ජිනීවා ප්‍රශ්ණය හා මේ ප්‍රශ්ණයෙද ඇති සමානාත්මතා ගෙන හැර දැක්වීමටය. කලින් සඳහන් කළ පියා ගහේ සිටියදි, බස්නාහිර පලාත් සභාවේ මහ ඇමතිවරයා කීවේ, උසාවිය තීන්දූවක් දී ඇති බැවින් එම තීරණයට ගරු කල යුතු බවය. එවිට, අපට ඇසීමට සිඳුවන්නේ මානව හිමිකම් සුරැකීමට අත්සන් කොට ඇති රටක් වශයෙන් ජිනීවා සමුළුවට සහභාගී වී, එහිදි බහුතර ඡන්දයෙන් ගන්නා තීන්දුවකට රජයක් ලෙස විරුද්ධ විය හැකිද යන්නයි.

ඇත්ත වශයෙන්ම එම පාසලේ සිද්දියේදී උසාවිය තීන්දුවක් දී නැත. උසාවිය පවසා ඇත්තේ මෙය නඩුවක් ගෙනයාමට කරුණක් නොව, අදාලා අංශ සමග සාඛඡ්චා කොට, විසඳා ගත යුතු කාරණයක් බවයි. ජිනීවා වල සිඳුව ඇත්තේද එයමය. එනම් මානව හිමිකම් සුරැකීමට අත්සන් කොට ඇති රටක් වශයෙන් හා ස්වාධීන කොමිසමක් පත්කොට එමගින් ලබාදුන් නිර්දේශ ක්‍රියාත්මක නොකරන්නේ මන්දැයි යන කාරනය ඉස්මතු කොට ගැනීමයි. පාසලේ ප්‍රශ්ණය ගැන ප්‍රශ්ණයට අදාල නොවන දෑ ප්‍රකාෂ කරනවාක් මෙන්ම. ජිනීවා ගොස් අප කරන්නේද එයමය.

අපේ අය, නවී පිල්ලේට ආරාධනා කරණුයේ, උතුරට පැමිණ එහි සංවර්ධණය තම දෑසින් බලා ගන්නා ලෙසයි. එහෙත් නවි පිල්ලෙලා කතා කරන්නේ, පාරවල් සෑදීම, පාලම් සෑදීම, රෝහල් සෑදීම, පුස්තකාලා සෑදීම, හෝටල් සෑදීම නොව, යුද්ධය නිසා පීඩාවට පත් ජනයාගේ සිත් සතන් සාදන ලෙසයි. අප මුල සිටම කියනුයේද එයයි. යුද්ධය අති විශිෂ්ඨ ලෙස ජයගන්නට ශ්‍රේෂ්ඨ කණ්ඩායමක් උන්නද, ඉන් පසු තත්වය කළමණාකරනය සඳහා ආන්ඩුව අසමත් වී ඇති බවයි, උතුරේ ජනයා පමණක් නොව යුද්ධය වෙනුවෙන් සියළු දේ කැපකල දකුණේ ජනතාවද, අද කබලෙන් ලිපට වැටී අවසානය.

මධ්‍යස්ත මතධාරින් යුද්ධයේ ජයග්‍රහණය අගය කලාක් මෙන්ම, ඉන් පසු ඒ අමිහිරි අතීතය අමතක කොට දමා, සියළු රටවල් හා මිත්‍රශීලීත්වයක් ගොඩ නගා ගත යුතු බව ලිව්වේ, කිව්වේ, යුද්ධය ජයග්‍රහණය කලදා පටන්මය. යුද්ධය පැවති සමයේ, වියදම අධික වූවද අපට සුපිරි ගනයේ විදෙස් ඇමතිවරයකුගේ සේවය ඉතා ඉහලින් ලැබිනි. එහෙත් රටේ අවාසනාවට, ඉන් පසු පැවති මැතිවරණයෙන් ඔහුගේ සේවය රටට මෙන්ම, ජනතාවටද අහිමි විය. ඉන් පසු පත්වූ ඇමතිවරයා, සමාජශීලී පුද්ගලයකු නොවනා අතර, උසස් පෙලේ විදෙස් නිළධාරීන්ගේ ගෞරවයට ලක්වන පුදගලයකුද නොවන්නේය.

ඔහු ගන්නා තීරන අනුව හෝ ඊට ඉහලින් ගන්නා තීන්දු තීරණ අනුව හෝ අද විදෙස් සේවය ළොව ඇති පහත්ම පෙලේ විදෙස් සේවයක් බවට පත්කොට ඇති බව පවසනුයේ, අප නොව, එම රටවල ජීවත් වන උගත් වැදගත් අප රටට ආදරය කරණා ජනතාවයි. විදෙස් සේවය යනු උපාධි මෙන්ම, ගෞරව උපාධිවලින්ද සමන්විත, ළොව පිලිගත් නිළධාරීන් බිහි කරණා සේවයක් මිස, විශ්‍රාම සුවයෙන් කල් ගෙවීමට හෝ මනාප අඩුවෙන් ලද නිසා, සිත් සනසාලීමට ඇති සේවයක් නොවේ. සෑම දෙයක්ම තම අභිමතයට තම නිවසේ කල හැකි වූවද, ගම හා ගණුදෙනු කිරීමේදි, ගමේ සියලුම පිරිසගේ මති මතාන්තර සාඛඡ්චා කොට එක්ව ගත හැකි තීරණයකට පිවිසිය යුතුය.

පෞද්ගලික එදිරිවාදි කම් මත, කුනනායගම් හා දයාන් ජයතිලකයන්ගේ තටු කපා දමා ඇත, රජය කළ යුත්තේ මාලනි ෆොන්සේකා වැනි පුයර බබාලා පාර්ලිමේන්තුවේ තබා ගැනීම නොව, කුනනායගම් වැනි අය, ජාතික ලයිස්තුවෙන් හෝ පාර්ලීමේන්තුවට පත් කිරීමය. එවිට නවී පිල්ලේගේ නොව ඇමරිකාවේ මතය පවා වෙනස් වීමට බොහෝ ඉඩ ඇත. ජනතාව රවටනවාක් මෙන් ජාත්‍යන්තරය රැවටිය නොහැක. අනික බොරුවෙන් හා එදා වෙල ටුවර්ස් ක්‍රමයට රට ගෙන ගිය හැකි වූවද ජාත්‍යන්තරය හා එසේ කල නොහැක.

කොට්ටාව ධර්මපාලයේ ප්‍රාථමික අංශය ඉඅවත් කරනවානම්, ඒ පාසලට සම්මුඛ සාඛඡ්චා පවත්වා සිසුන් ඇතුලත් කර ගත්තේ ඇයි.? දෙමාපියන්ගෙන් මුදල් ලබා ගත්තේ ඇයි.? මෙවර මේ පාසලට සිසුන් ඇතුලත් කර ගන්නේ නැතයි පැවසූයේ නම් මේ ප්‍රශ්නය ඇති වන්නේ නෑ නේද.? කෙසේ හෝ ප්‍රශ්ණය ඇතිවූ පසු, අධ්‍යාපන ඇමතිවරයා දෙමාපියන්ට බොරු කියන්නේ ඇයි.? ඇත්තටම ඔහු අධ්‍යාපන ඇමති නොවේද.? එසේනම් ඔහු ගෙදර නොයන්නේ ඇයි.? කොට්ටාවේ පාසලක් වෙනුවට මහරගම පාසලකට යන්නට බල කරන්නේ ඇයි.? ඒ පාසලේ සංවර්ධන කටයුතු වලින් මුදල් බැර වන්නේ කාගේ ගිනුමටද.?

අපේ රටේ දෙමළ ප්‍රශ්නයට සිඳු වූයේත් මෙයම නොවේද.? යුධ ජයග්‍රහනයෙන් පසු, ජනමත විචාරණයක පවත්වා පලාත් සභා ක්‍රමය අහෝසි නොකීරිමේ පල විපාක අද විඳිමට සිඳුවීම ධෛවයේ සරදමකි. රටේ ජනයා රවටනවාක මෙන් 13 ට එහා ගිය දේ හා, 13+ වර්ගයේ විසඳුම දෙනවා කියා ඉන්දියාව රැවටීමේ පල විපාක අද විඳින්නට සිඳුවී තිබේ. උතුරට පලාත් සභාවක් ලබා දීම යනු. ඊලාම් භූමියේ ආරම්භයයි. අද එය නොකර බැරි තත්වයක් උදාවී තිබේ. ආන්ඩුවේ පකිස් බූරුවන් මේ සියළු දේ බැරකරණුයේ 94 බලයෙන් විසිවී ගිය එක්සත් ජාතික පක්ෂයටයි. අද ඔවුනට දෙමල ඩයස්පෝරාව හා දෙමළ සංධනයද අමතකව ඇත්තේ ගෙදර ඇති මුව හමට තඩි බෑම ඉතා ලෙහෙසි පහසු කාරියක වන බැවිනි, මට නම් පොවුන් පෙනෙනුයේ, ගල් මත මළ පහ කොට වසා දැමීමට නොහැකිව, ගල පහුරු ගානා බලලුන් ලෙස මිස වෙන කිසිවකුත් ලෙස නොවේ.කෙසේ හෝ ජනාධිපති තුමා ගත් පියවර අප ඉතා අගය කළ යුතුය. එනම් ඉන්දියාව විවේචනය කිරීම වහාම නවතා දමන ලෙස ගෙන ඇති තීරණයයි. ඉන්දියාව පමණක් නොව, කිසිඳු රටක් නිර්දය ලෙස විවේච්නයට යායුතු නැත. කළ යුත්තේ, ගෙදර වැඩ ටික නිසි ලෙස සිඳු කොට, ඊළඟ සැසිවාරයට සහභාගී වීමය, බොහෝ ප්‍රශ්නවලට නිවැරදි පිළිතුරු දී ඇත්නම්. වැරදි ගැන නොසිතා විභාගයෙන් සමත් කරනු ඇත.

මෙතැන් සිට හෝ අප බුද්ධිමත්ව කටයුතු කල යුතුය. ඉන්දියාව තරහා කර ගැනීම. ඉතා අමනෝඥ ක්‍රියාවකි. චීනයෙන් අපට කිසිඳු වාසියක් නැතත්, චීනයද තරහ කර ගත යුතු නැත. කළ යුත්තේ අපට විරුද්ධව ඡන්දය භාවිතා කළ රටවලට, උතුරට පැමිණෙන ලෙස ආරාධනා කොට, උතුරේ ජන ජීවීතය නගා සිටුවීම සඳහා ඔවුන්ට කල හැකි උපකාර හා ඔවුනගේ යෝජනා රජයේ අධීක්ෂනය යටතේ සිඳු කිරීමයි. එසේ නොමැතිව, කඩු පොලු රැගෙන තානාපති කාර්යාල ඉදිරිපිට පඹයන් පුච්චා බෝඩ් උස්සාගෙන සිටීමෙන් සිඳුවිය හැක්කේ, තව තවත් අප රට ජාත්‍යන්තරයේ හුදකලා වීම පමණි. මතක තබා ගන්න, ඉන්දියාව කලාක් මෙන්ම, ජාත්‍යන්තර අත පෙවීමකදි, චීනයද ජාත්‍යන්තරය හා එක්වනවා මිස, කිසි දින අප හා එක්වන්නේ නැත. මන්ද..? චීනයට, ලංකාවට වඩා ජාත්‍යන්තර වෙළඳ පොල ඉතා වාසි සහගත හේතුවෙනි.

Countries & regions that China trades the most with

The largest Chinese partners in billions of US Dollars for 2011 are as follows:

Region	Exports	Imports[1]	Total trade	Trade balance
European Union	356.0	211.2	567.2	+144.8
United States	324.5	122.2	446.7	+202.3
Hong Kong	268.0	15.5	283.5	+252.5
ASEAN	170.1	192.8	362.9	-22.7
Japan	148.3	194.6	342.9	-46.3
South Korea	82.9	162.7	245.6	-79.8
India	50.5	23.4	73.9	27.1
Russia	38.9	40.3	79.2	-1.4
Taiwan	35.1	124.9	160.0	-89.8

.