බේබී කමින් කලින් (23+) - Premature Babies (13+)

පොස්ට් එක පොඩ්ඩක් දික් උනා.. ඒකට සමාවා භාජනේකට දාලා.. වහලා තියන්න.. කියවලා ඉවර වෙලා දියකරලා බොන්න....

මේ පෝස්ට් එක කවදාවත් ලියවෙන්නේ නෑ හැලපයගේ පෝස්ට් එක නැත්නම්. හැලපයා කියන්නේ කව්ද කියලා තාමත් නොදන්න අය ඉන්නවනම් ඕන් මෙතනින් ගිහින් බලන්නකෝ, හැලපයියා කියන්නේ දැන් බ්ලොග් ලියන උන් අතරෙ ඉන්න සුපිරිම පොරක්. එයා වගේ තව කීප දෙනෙක් තමයි "රවී", "සරත් ලංකාප්‍රිය", හා "අරූ". උන් ලියන උන්ගේ ජීවන අත්දැකීම් වල රස උතුරුනවා. ඒ වගේම උන්ගේ මොකක්දෝ සමාන කමකුත් මට පේනවා..

එකක් තමයි "පඳුරු තැලිල්ල".. අනික, සමහර විට සමකාලීනයෝ නිසා වෙන්න ඇති. ඒ මදිවට දැන් "කෙන්ජියත්", "නලියගෙ" එකේ බොග දානවා. ඌ නම් පඳුරු තැලිල්ල කෙසේ වෙතත්, පොලිටික්කන්ගේ රෙදි ගලවනවා, "කළු සල්ලි.." කියලා කතන්දරයක් දාගෙන. අන්තීමෙදි, "නලියගේ" රස්සාවටත් කෙලලා තමයි කෙන්ජියා නවතින්නේ. කෙන්ජියා නම් කිව්වේ, නලියට ජොබ් එකක් බලලයි තියෙන්නේ කියලයි. :D

හැලපයගේ පෝස්ට් එකේ තිබුනේ, සරෝජිනී කියන එයාගේ යාළුවෙකුට උන ඇබැද්දියක්, මගුල් ගෙදර මනමාලයා නැතිව. කොහොම හරි මනමාලයා එනකන් ඉවසගෙන හිටියා කියන්නේ, ඇත්තටම සරෝජිනී නම්, අර "මාරයා" කියලා තියෙනවා වගේම, යකඩ ගෑණියක්. නැත්නම් ඉතින් අනිත් අය කරන්නේ හොටු පෙර පෙරා අඬ අඬා ඉන්න එකනේ. ඒකේ, මට වැදුන කෑල්ල තමයි, සරෝජිනී බැඳලා පොඩි කාලෙකින් බබා හම්බ වෙච්චි එක.

අපේ රටේ ඒ වගේ සීන් හරියට වෙනවා. ඒ කියන්නේ බැඳලා මාස 9 ක් යන්න ඕන නෑ බබා හම්බ වෙන්න. මාස 5 න්. මාස 6 න්. නියම බරට පොඩි මෑන්ස්ලා, පොඩි වුමන්ස්ලා එලියට එනවා. සාමාන්‍යයෙන් අඩු වයසෙන් හම්බ වෙන අයගේ බර අඩුයි නේ. එයාලව ඉන්කුබේටර් අස්සෙ ඔබලා, හෙන ජර මරයක් කරලා තමයි ලයිනින් හෝම් එකෙන් ගෙදර එවන්නේ. ඒ උනාට එහෙම කිසි අවුලක් නැතුව මෙහෙම අඩු මාසෙන් හම්බ වෙලත් නියම බරට ඉන්න ළමයි හම්බ වෙනවා කියන්නෙ "ගිනස්" පොතට යන්න ඕන කේස් ආයිබෝවන්ඩ.

ඔය සරෝජිනීලයි කාළේ ඔහොම උනාට, අද කාලේ නම් එහෙම වෙනවා කියන එකපුදුමයක් නෙමෙයි. ඉස්සර කැනදගෙන යන දවසේ තමයි නමෝ විත්තියෙන් හනිමූන් නොහොත්, පැණිහඳේ නොහොත්, මධුසමයට යන්නේ. එදාට මනමාලිගේ ඇඳුම් පෙට්ටියේ මොනවා නැතත්, සුදු රෙද්දකුත් දාලා යවන්නේ. මනමාලිගේ නම්බුවයි, පවුලේ නම්බුවයි පෙන්නන්න. ඉස්සර නම් ඉතින් මනමාලි අවුල් වෙලා හිටියත්, ගොඩක් වෙලාවට මනමාලයගේ නූල කැඩිලා හරි ඔය සුදෝ සුදු රෙද්ද ජපන් කොඩිය බවට පරිවර්ථනය වෙනවා. ලේ ටිකක් ගිහිල්ලා.

ඕක කියන කොට මට වසන්ත ඔබේසෙකරගේ "කැඩපතක ඡායා" මතක් වෙනවා. ඒකේ විජේගේ අතින්, ස්වර්ණගේ පෙට්ටිය කුඩු වෙනවා.. ස්වර්ණට වයස 50ක් විතර ඇති. ඒ උනාට ඒ ෂෝ එකේ එයා ඉස්කෝලේ යනවා. මොකෝ ඔහෙලා හිනා වෙන්නේ.. එහෙම තමයි ලංකාවේ සම්බහිය චිත්තරපටි. ඒකේ මේ සීන් එක උනයින් පස්සේ. කාමරේ දොරෙනුත් එලියට ලේ එනවා. එක්කෝ, අදයක්සයා කවදාවත් පෙට්ටියක් කඩලා නෑ. එහෙම නැත්නම් කලා අද්යක්සයා වැඩිපුර "ඩයි" ගෙනල්ලා, පෙට්ටිය වෙනුවට, බෝතලේ බිඳුනද කියන්න දන්නෙ නම් නෑ.

ඒ කාළේ මගුල් දවස එනකන් ඉන්න ඕන උනාට, අද මනමාලි එක්ක රවුම් ගහන්න, ඕන තරම් චාන්ස් හම්බ වෙනවා. ඒ මොකෝ වෙඩිම ප්ලෑන් කරනවා නේ. මේවටම වෙන් වෙච්චි වෙනම ඉවෙන්ට් මැනේජ්මන්ට් කොම්පැනිත් තියෙනවා. බබා හම්බ වෙන එක ඇර අනිත් ඔක්කෝම එයාලා කරලා දෙනවා. හැබයි ඉතින් මනමාලයා නැතිව ගියොත් ඒකත් කරලා දෙන්න බැරි කමක් නෑ.

කලින් කේස් කිව්වේ ආයිබෝවන්ඩ, මගුල් ගෙදරට ඉස්සෙල්ලා වෙඩින් පොටෝ අල්ලනවා. කේක් එක ඩිසයින් කොරන්න යනවා. ෆේෂල්ද මොකක්ද එකට යනවා, ෆිනිසින් ඉස්කූල්ද මොකක්දෝ එකකට යනවා, සාරි බලන්න යනවා, තීම් එක බලන්න යනවා, ෆ්ලවර් ඩැකරේසොන් බලන්න යනවා ඔය වගේ යන ඒවා කෝටියයි. ඔය අතරෙ ඉතින් සමහර උන් හනීමූනුත් යනවා. ඉතින් බබත් මාස නමයක් යන්න කලින් එලියට එනවා.

කාක්කන් පෙන්නීම

ඒ අස්සේ ෆොටෝ සූටින්ද මොකක්දෝ එකකටත් යනවා. දැන් මල් වත්තකට, ගෝල්පේස් එකට, නිදහස් චතුරස්‍රෙට තියා පන්සලකටවත් යන්න නෑ.. පොටෝ සූටින්. හරියට සිකුරුලියා සෝ එක හදනවා වගේ. ඉස්ටෝරී බුක් එකට.. ඒ අස්සේ වීඩියෝ එකකුත් කරනවා. මනමාලිට කාක්කෝ පෙන්නනවා. මනමාලයා ස්ලෝ මොසන් දුවනවා. මනමාලී ඌ පස්සෙ දුවනවා. ඊට පස්සෙ මනමාලි පස්සෙ මනමාලයා දුවනවා.

ගස් බදාගන්නවා. මල් කනවා, මූන කන්න කියනවා. පොඩි උන් ටික බේරේ පනින්න යනවා. සමහර උන් අඬනවා.. සමහර උන්ට කක්කා බර වෙලා.. සමහර උන්ට නිලමේ කිට් එකේම චූ ගිහිල්ලා.. අරවා මේවා වැඩ කෝටියයි. තව ඉස්සරහට හනිමූන් එකත් වීඩීයෝ කරලා, නෝටී ඇමරිකා එකට දීලා, ගානක් හොයා ගන්නත් පුළුවන් වෙයි. ඒ වගේම, ඒකෙන් හතර වරිගෙටම ණය වෙන ගානත් ගෙවා ගන්න ඇහැක් වෙයි.

කොහොම හරි මේ ළඟදි ගියපු මගුල් ගෙදරක, මනමාලිට බබා හම්බ වෙලයි කියලා ආරංචියක් ආවා. මම හාමිනේගෙන් ඇහුවම බැඳලා මාස පහක්වත් නෑ නේද කියලා. ඒයා කිව්වා නෑ ඊට වැඩියි කියලා. මගුල් කාඩ් එක චැක් කොරාම බැඳලා මාස පහයි. ඒ බබාගෙත් බර හරියටම හරිලු, කිසි අප්ෂට් එකකුත් නෑලූ. මම හාමිනේට කිව්වා දැන් ඒ බබා ළොකු උනාම අම්මට වඳින්න වෙන්නේ, "පස් මාසේ... උරේ කත්වා..." කියලා තමයි කියාලා.


දැන් ඔහේලා හිතයි, අපේ පවුල් වගේ වැදගත් පවුල් වලත්, එහෙම දෙයක් වෙන්න පුළුවන්ද කියලා. ඇත්ත ඒහෙම දෙයක් වෙලා නෑ. මේ බැඳපු කොල්ලා ආමි එකේ. ඔය ආමි කාරයෝ පැදුර පෑගුවත් බබා හම්බ වෙනවා කියනවනේ. ඉතින් මූත් ඔය මනමාලි බලන්න ගෙදර ආපු වෙලාවක, මනමාලිගේ පැදුරේ, මනමාලිගේ ආච්චී වී දාල තියෙන්නේ ඇති වේලෙන්න. ඔන්න ඔහොම වෙලාවක අර ආමි එකේ ඉලංදාරියට ඔය පැදුර පෑගෙන්න ඇති. එහෙම එකක් මිසක්. ඔහේලා හිතන දෙයක් ඔතන වෙලා නෑ.

දැන් අහයි එතකොට බබලා හම්බ වෙන්න, හැමිනෙන්න ඕන නැද්ද, පැදුරු පෑගුවම ඇද්ද කියලා. එහෙනම් ඔය ඉතින් බෝධිය නාවන්නේ එකසිය ගානට. දේවාලවල පූජා තියන්නේ, තව අට අනූවක් දේවල් කොරන්නේ. අපේ නෑවෙන පුතෙකුත් උන්නා, බැඳලා අවුරුදු එකහමාරයි තාමත් නෝ බබා. මේ ජෝඩුවත් ඉස්පෙසලිස්ට්ලයි, දේවාලයි, කපුවෝයි, බොධියි, හැම අස්සෙම රිංගනවා බබා නොට් කමින් අවුට්.

මම කොලුවගෙන ඇහුවා උඹ ගෑනී එක්ක සෙල්ලම දාන්නේ කොහොමද කියලා.. දෙන්නම වැඩට ගිහින් මහන්සිවෙලා එන නිසත්, සෙනසුරාදා ගෙදර වැඩ කරලා මහන්සි නිසාත්.. මුන් දෙන්නගෙම හැදියාව නිසාත්,, (යෝජිත මගුලක්) ඉරිදා රෑට විතරලු සෙට් වෙන්නේ...

මම කිව්වා. ඔහොම කොහොමෙයි යකෝ බබ්බු හදන්නේ.... හැමදාම රෑටයි...., කුණු කෙල පිටින් උදේටයි... දෙන්නා එක්ක පොර කාපිය කියලා.. ඕන දැන් අරකි බඩින්.. මට බය තියෙන්න මුන් දෙන්නා බබත් අරගෙන අපේ ගේ වටේ යයිද කියලා.. "බාප්පා දුන්න දරුවා..." කිය කියා...

-x- 

බබාලටම සම්බන්ධ මේ ජෝක් එකත් ලියලම දාන්නම්කෝ.. මේක ගොඩක් උන් දන්නවා.. දන්න උන් සද්ද නැතිව කට වහගෙන ඉන්න.. මේ ලියන්නේ නොදන්න උන්ට..

ඔහේලා දන්නවනේ, බබාලා නෝමල් හම්බ වෙන කොට, බබාගේ ඔළුව තමයි ඉස්සෙල්ලාම එලියට එන්නේ.. ඉතින් ගයිනෝ මහත්තයා පොඩි එකාගේ ඔළුව අතගාලා, හෙමින් හෙමින් තමයි පැටියා එළියට ගන්නේ..

ඕන් ඔය වගේ, අපේ ඇම්ඩා හම්බ වෙන්න ගියපු වෙලාවේ. ස්කෑන් කරලා බැලුවම, මූ ඉන්නවලු ඔළුව පල්ලෙහාට දාගෙන. ඉතින් ඔප්ක්කෝම ලෑස්ති කරලා, එළියට ගන්න ගියාම, ඇම්ඩා "ටක්" ගාලා අනිත් පැත්තට හැරිලා, කකුල් දෙක එළියට දාලා වන වනා ඉන්නවලු. අර තියෙන කතුරු වගේ ආයුධ අරවා මේවලින් ඇන්නත් මූ ටක් ගාලා කකුල ඇතුලට ගන්නවලු.

ඔළුව පැත්තෙන් නැතුව කකුලෙන් ඇදලා මූව එළියට ගන්නත් බෑ නේ. දැන් ඔක්කෝටම මලත් පැනලලු. බැරිම තැන ඩොක්ටර් එලියට ගියාම සිකරට් එකක් ගහන්න, අයිඩියා එකක් ඔළුවට ඇවිත්, ආයෙම සිකරෙට් එක පිටින්ම ඇතුලට ආවාලු.

ඇම්ඩා ඉන්නවලු බෝල බකල් කකුල් දෙක එළියට දාගෙන.. දොස්තර මහත්තයා කරපු වැඩේ සිකරැට් එකෙන් පිච්චුවලු මූගේ කකුළු.. හැරෙන තැපැලෙන්ම ඔළුව එළියට දාපු ඇම්ඩා ඇහුවලු.. "කව්ත චෝ මතේ... තූතී කකුල පුත්තපු කැලියා..." කියලා..

කියනවත් එක්කම... දොස්තර මහතයා මූව ඇදලා ගත්තලු එළියට...