ශ්‍රීතරන්, විරු සැමරුම් හා මිනී මැරුම් - Freedom Fighters or Murderers

ඇස් බී වීරයා උනේය. ශ්‍රීතරන් ද්‍රෝහියා වී, ඉල්ලගෙන කන්නේය. ඇස් බී, විජයකලා මහේස්වරන් නෝනාගෙන්, පොඩි කෑල්ලකගෙන් අහනවා වගේ අහන්නේ. "ඔයාගේ මහත්තයා මරාපු එකා.. ඔයාට ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ද...? කියලාය. ඒ ඉතින් ඇස් බීලා, කාන්තා පාර්ෂවයට බොහෝ ගරු කරනා නිසා මිසක්, වෙන හේතුවක් නොවනා බව ජනතාව දන්නවාය. කොහොමත් මහේස්වරන් නෝනා, ආරක්ෂක ඇප නූලක් බන්දවා ගන්නා එක, ඇඟට මෙන්ම අනෙක් ඒවාටත් හොඳය.

ඒත්, ශ්‍රිතරන් එක්ක නම් උන්නේ, මලේ හොඳම එකෙන්ය. ග්‍රීතරන් පාර්ලීමේන්තුවේ කිව්වේ මොකක්ද දන්නේ, පාර්ලිමේන්තුවේ, ඒ වෙලේ උන්න උන් හා දියවන්නා පිට්ටනියේ ලයිව් ටෙලිකාස්ට් එක බලාපු උන් විතරය. මොකෝ හැන්සාඩ් එකෙන් ඒක අහක් කරලා නිසාය. ඔය ලයිව් ටෙලිකාස්ට් ඉස්ක්‍රින් එක බිමට පාත් වෙලා තිබුනේ, මෙයාලා කියන ඒවට හෙන ගහලාද, එහෙම නැතිනම් හුලං පාරකටද කියන්න දන්නේ නැතිය. කොහොම හරි හුලං යන වච්නය භාවිතාවේදීද සම හරක් විට ඉදිරියේදී අනතුරුදායක් විය හැකිය.

පිරබාහරන් ජාතික වීරයෙක් කියා කීවානම් ශ්‍රිතරන් වැරදිය. ඒත් ඉතින් දෙමළ ජනතාවට මෙළෝ දෙය්ක් නොකරන, දෙමළ සංධානේ හාදයන්ට, පිරබාහරන්ගේ මිනීය විකුනාගෙන කනවා හැර, වෙන කරන්නට දෙයක් නැත. ඒත් ඇස් බීගේ කතාවේ කිව්වා වගේ, ශ්‍රීතරන් කිව්වේ "ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්" කෙනෙක් කියලා නම්, ඒකේ අවුලක් මට නම් පේන්නේ නැතිය.

මිනී මරාපු චේ ගුවේරලා, අදටත් මුළු ළෝකෙටම ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය. බින් ලාඩන්, මුස්ලිම් උන්ගේ ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය. කිම් ඉල් සුන් ලා, උතුරු කොරියාවේ ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය, මා ඕ සේ ඩොං, චීනාගේ ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය. වී අයි ලෙනින්, කාළයක් පීඩිත රුසියානුවාගේ ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය. ස්පාටකස්ද වහල් නායකයෙක් වූවද, එක අතකින් ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර් කෙනෙක්ය. එමෙන් දෙමලාට පිරබාහරන් ෆ්‍රීඩම් ෆයිටර්ය. එහෙත් මේ සියල්ලෝම තවත් පිරිසකට ත්‍රස්තවාදින්ය.

මහින්ද මහත්තයා අපේ වෝ හීරෝය. අනාගතේදිත් දුටුගැමුණු චරිතයක් වෙනවා නියතමය. ආන්ඩු පෙරලි, මහාවංශයෙන් මහින්ද මහත්තයා හැලුනත්, ජන වහර දිගටම යන්නේ, යුද්දේ දිනපු මහ රජානෝ කියලාය. හොඳම උදාහරණය සරත් ෆොන්සේකාය. හිරේ දැම්මත්, මරා දැම්මත්, සිංහල ජනතාවගේ හදවත් තුල ජයග්‍රහණයේ නියමුවාය. ජෙප්පො පරදා, ෆෝන්සේකා ඉදිරියට එන්නේ ඒ නිසාය.

එපමනක්ද? නැත. ගෝඨාභය හා අනෙකුත් රණවිරුවෝද ජාතික වීරයන් වී අවසානය. ආන්ඩුවට පක්ෂ වූවද විරුද්ධ වූවද, තම හෘද ශාක්ෂිය තුල ඔවුන් ජාතික වීරයන්මය. එහෙත් ඒ සිංහල ජනතාව අතර පමණය. කොළඹ දෙමලාටත් ඔවුන් වීරයන් වූවද, කිසි දින ඒ බවක් ප්‍රකාෂ නොකරනුයේ, ජාතිකත්වය මෙහිදි ඉදිරියට එන නිසාය. එසේ කතා කලහොත් ඌ තම ජාතියේ ද්‍රෝහියා වන නිසාය.

මෙහිදි මා දුටු කාරනය නම්, එල් ටී ටී ඊ සමාජිකයින් සැමරීම නීතී විරෝධී කියාය. එසේනම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ උන්, මහා විරු සමරු උත්සව කොළඹ පවත්වන්නේ කෙසේද කියා, මට නම් තේරෙන්නේ නැතිය. කොටි මෙන්ම් ජෙප්පන්ද කලේ ත්‍රස්තවාදය මිසක් වෙන එකක් නොවේය. කොටියාගේ තිබුන වෙනස උන් ජාත්‍යන්තර වශයෙන්ද බලවත් උන එකය.

මෙහිදි මාතලන් නම් ඉන්නේ වාසුදේව මහත්තයා ඉන්නා මතයේය. මියගිය තම දරුවන්ට, පියාට, ඥාතියාට මලක් පුදා පහනක් පත්තු කර, සිහි කිරිමේ සැමරුමක් පැවත් වූවාට, අවුලක් නැතිය. (පිලිරූ, ස්මාරක හදා, මල් මාලා දානවාට මා විරුද්ධය. සමහර විට දියවන්නා ඔය අසල ස්මාරකය කඩා දමන්නට ඇත්තේ මේ හෙතුව උඩය.)

මන්ද, මේ සැමරුම් කරන්නේ, ජනතාව නොව, එල් ටී ටී ඊය විකුනාගෙන කන උන් නිසාය. ඇස් බී කියනවාක් මෙන්ම, මුන්දලාගේ නායකයන් බලු බල්ලන් මෙන් මරා දැම්මේ කොටි නිසාය. එහෙත් අද ඉන්දියාවේ රජිව් මරපු උන්, ඉන්දියාවට ලොකුවී තිබෙනවාක් මෙන්ම, අපේ දෙමළ හාල් පාරුවන්ට කොටි ලොකු වී තිබෙන්නේය. ඒ ඩර්ටි පොලිට්‍රික්ස් වල හැටිය. "94", සංධානේ බලේට ආවේත්, සූරියකන්දේ මිනී විකුනාගෙන කාලාය.

අප කළ යුත්තේ කුමක්ද? අද ජෙප්පන්ගේ ඡන්ද ප්‍රමාණයට සිඳුවී ඇත්තේ කුමක්ද? එයින් පෙන්වන්නේ කුමක්ද? අද දකුණේ තිබූ තරුණ අසහනය යම් තාක් දුරකට සමනය වී ඇති බව නොවේද? ජීවන වියදමේ විශාල ප්‍රශ්ණයක් තිබුනද, අද තරුණයන්ට එදා තිබූ අසහනය යම් තාක් දුරකට හෝ සමහන් වී ඇති බව නොවේද? ජෙප්පො පවා, සමාජවාදය හැරදමා ධනවාදි පැත්තට වැඩි බරක් තබන්නේ මන්ද.? මේ ධනේෂ්වර ක්‍රමය හැර වෙන කොරොමයක් නැති නිසාය. මේකේ, පුලුවන් එකා, උත්සාහවන්තයා, දිනනවාය. බැරි එකා පරදිනවාය.

ඇත්තටම, දෙමළ ජාතික සන්ධානය හා ඩයස්පෝරාව, උඩ දාගෙන කොටියා සමරන්නේ, උන්ගේ පැවැත්ම රැඳි ඇත්තේ එතන නිසාය. උතුරු පලාත් සබාව "මොන්ටිකාලෝ" පුරවරයක් කලද, ඩයස්පෝරාවේ උන් කියන්නේ, දෙමළාට ප්‍රශ්ණයක් තිබෙනවා කියාය. නැතිනම් උන්ගේ සරණාගත බාවය නැතිවී, ආයෙත් මෙහේ එන්න වෙන නිසාය. විගාලා ගහන්නේත් ඒ බයිලාවමය. නැතිනම් උන්ට චන්දේ වානාය.

මහින්ද මහත්තයා, අපේ ජාතික වීරයා පමණය. දෙමළ ජනතාවගේ වීරයා වෙන්න නම්, තව කළ යුතු දෑ බොහෝ වන්නේය.  උදාහරණයක් ලෙස, උතුරට දමනා හයි වේ එක, ඒ පැත්තේ සිට ආරම්බ කල හැකිය. රේල් පාර වුවද, දකුණේ සිට උතුරට යනවා වෙනුවට, උතුරේ සිට දකුණට දමා ගෙනවිත්, කොහේදී හෝ පූට්ටු කළ හැකිය.

විගාලා මොනවා කිව්වත්, උතුරට වෙන් කරනා මුදල් ප්‍රමාණය වැඩි කළ හැකිය. ජනතාවට ලබා දෙන සහන, දකුණට වඩා වැඩි කළ යුතුය. ආයෝජන කළාපයක් ඇති කළ යුතුය. මේ සුලු කාරනාවන් වත් ඉටු කරන්නේ නැතිව. තව ඇල් ඇල් ආර් සී කෝටියක් දැම්මත් ඇති වැඩක් නැතිය.

ඩයස්පෝරාවේ උන්ට, "එන්න... මල් පිපි ඇද්දැයි බලන්න....." කියා, එහෙම එන එකාවත්, ඇඳි වත පිටින්ම යවා, මෙළෝ යකෙක් නොදන්නා උන්, පොරවල් කොට, පිටුවහල් කරන්නේ නම්, මේ සංහිදියාව තව කල්පයකටවත් ඇති කරන්නට බැරිය. මල් පීපීදැයි බලන්න ආපු එකාගේ නොව, අනෙක් උන්ගේද මල පන්නනවා නම්, මලක් ගසා නිකන් ඉන්නා එක ඊට වඩා හොඳය. උතුරට එන උන්ට වඩා වැඩි පිරිසක්,  බෝට්ටුවෙන්, ජෙයලලිතා බලන්නයි, ටෝනී ඇබට් බලන්නයි යනවානම්, ඇති තේරුමක් නැතිය.

බොදු බල සේනවට. සිහල උරුමයට, ජාතික නිදහස් පෙරමුනට, කොටින්ම දකුණේ සිංහල ජාතිවාදියාට තිබෙනා අයිතිය, උතුරේ ජාතිවාදියටත් තිබිය යුතුය. එසේ නොමැතිනම්, උතුරේ ජාතිවාදයට අන්තවාදයට ඉඩක්නොමැති නම්, දකුණේ අන්තවාදීන්ටද ඉඩක් නොමැති වුය යුතුය. මේවා ඉටු නොකරනා තාක් කල්, මහින්ද මහත්තයා අපේ ජාතික වීරයා වූවාට. දෙමළාගේ වීරයා වන්නේ නැතිය. උතුරේ එකාගේ සංහිදියාව ඇති කරන්න කලින් අපේ උන්ගේ සංහිදියාව ඇති කල යුතුය. එසේ නොවන තාක් කල්, සුද්දා අපේ ඔළුවට අත හෝදන එක නවත්වා ගන්නත් අමාරුය.

ඒ වගත් මෙසේය...