මාලනී ෆොන්සේකා, කළු කුස්සිය හා අළුත් අවුරුදු - Malani, Black Kitchen and New Year

කරුණාවතී අපේ ගෙදරට ගොඩවෙන්නේ, කළාතුරකිනි. ඒත් අවුරුදු කාළයේ එක දිනක්, දිවා කාලයේ සම්පූර්ණයෙන්ම අපේ ගෙදරට ගොඩවන්න යයි කියනා අරාධනාව කරන්නේ, ආච්චි අම්මාය. කරුණාවතිගේ මව චාලට් නෝනාය. බංගලාවල හාමු පවා, චාලට් අමතන්නේ “චාලට් නෝනා” කියාය. කරුණාවතීට නෝනා කෑල්ලක් තිබුනේ නැත. ඒම නිසා ලොකු කුඩා කොයි කවුරුත් කරුණාවති ඇමතුවේ එම නාමයෙන්මය.

කරුණාවතිට ඉවුම් පිහුම් කිසිවක් කළ නොහැක. කළු හීන්දෑරි කෙට්ටු ශරීරයකින් යුත් ඇය. නිතරම සැරසී සිටියේ ඔසරියකිනි. කරුණාවතිගේ ඉල්ලිම වැඩිවීමට එකම හේතුව, ඇයගේ කඩිසර භාවයයි. ඇවිදීමේ තරඟයකට ඉදිරිපත් කළානම්, ඔලිම්පික් වුවද් ජයග්‍රණය කළ හැකි තරමේ වේගයක්, ඇගේ ගමනේ ඇත. කරුණාවති කලේ, කුස්සියේ අඩු පාඩු සොයා බලා, ඒවා සකස් කිරීමත්, කඩේ යාමත් පමණි. ඇගේ කඩිසර කම නිසාම එක දිනකදි නිවාස පහ හයක වැඩ කළාය.

අවුරුද්දට, කළු කුස්සිය බොහෝ කාර්ය බහුල ප්‍රදේශයකි. අපට අළුත් අවුරුදු ඇඳුම් ඇඳිමට අවුරුදු දිනය උදාවන තෙක් ඉවසන්නට සිඳු වූවද, කළු කුස්සිය ඇඳුම් අඳින්නේ අවුරුදු උදාවට පෙරය. ඇතුලත සායම් ආලේප කිරීමක් සිඳු නොවූවද, පිටත් බිත්තිවල සමර වලින් සැරසෙන්නේය. ලිපද අළුත් හුඹස් මැටි වලින් සැරසෙන්නේය. කුල්ලට වෙනම ඇඳුමකි.

ඇය සැරසෙනුයේ බෙලි ගෙඩියේ ලාටු වලිනි. බෙලි ගසක් වත්තේම තිබූ නිසා, ඇගේ ඇඳුම අවුරුද්දට කීප විටක්ම අළුත් වුනි. මේ කාර්යයන් සිඳු වන්නේ, කරුණාවති සහ ඇයගේ සැමියාගේ ශ්‍රම දායකත්වයෙනි. ගණු දෙණු කෙසේ සිඳු වූවාදැයි නොදන්නා නමුත්, කරුණාවති මහතාට, පොල් ගහ යට කොටියා සිටිනා බෝතලයක් නම් සෑම අවුරුද්දේම වැරදුනේ නම් නැත.

ඊට අමතරව අවුරුද්දට කලියෙන් තවත් දෙදෙනෙක් අළුත් විය. ඒ මිරිස් ගල හා හිරමන තලයයි. “මිරිස් ගල් කොටා....න්නේ..... හිරමන පීරී ගා....න්.......නේයි…..”. කියමින්, තලප්පාවක් හිස බැඳ පොටනියකුත් කර තබාගෙන පැමිනෙන මුරුගන්, කවුරුත් ඇමතුවේ, හිරමන පීරිස් යන ආදර නාමයෙනි. ඔහු බොහෝ සුන්දර මිනිසෙකු විය. බුලත් විටක් කටේ නොතිබු අවස්ථාවක් මා කිසි දිනෙක දැක නැත.

දිවා කාළයේ පැමිනිනි නම්, ආච්චි අම්මාගෙන් දිවා භෝජන සංග්‍රහයක් භුක්ති විඳිමේ වාසනාවද උදාවිය. එය මුරුගන්ට පමණක් ලද වාසනාවක් නොවේ. දකුණේ මිනිසුන්ගේ සුන්දර වූ පුරුද්දකි. අදත් අපේ මහ ගෙවල් වල, අවම වශයෙන්, වැඩිපුර දෙදෙනුකටවත් කෑමට සරිලන පරිදි, බත් මාළු ව්‍යංජන පිලියෙල කරයි. අමුත්තකු පැමිනියේ නැතිනම්, එය රාත්‍රි ආහාරය සඳහා හෝ කුරුල්ලන් වෙනුවෙන් වෙන් කරයි. එසේත් නොමැතිනම් පාර්සල් කර අහල පහල දුප්පත් නිවසකට පිරිනමයි.

අවුරුදු කෑම පිළියෙල කරනුයේ, දිනපතා පාවිච්චියට ගන්නා දර ලිපේ නොවේ. මේ සඳහා වෙනම ලිපක් පිලියෙල වේ. කළු කුස්සියේ මැද්දට වන්නට, ටකරමක් බිමට දමා, ඒ මත ගඩොල් දෙක දෙක සෙට් තුනක් තබා හෝ, කුඩා කළු ගල් තුනක් තබා, ලිප සාදා ගනී. එය තෙල් තාච්චිය තැබීමට හැකි වන පරිදි සකසා ගැනේ. අවුරුදු රස කැවිලි සෑදීමට, රබර් දර යොදා ගත්තේ නැත. ඒ සඳහා යොදාගත්තේ, සීදුවේ ලොකු අම්මා, ඔස්ටින් කෙම්බ්‍රිජ් රථයේ ඩිකියේ දමාගෙන ගෙන එන, කුරුඳු දර, හනසු, කොලපු හා පොල් කොල පමනි. සැර ගින්දරේ කැවිලි සෑදූවේ නැත.

අපේ අම්මාගෙත් ආච්චි අම්මාගෙත් අත් එකසිය ගානට වෙව්ලනා බැවින්, කොන්ඩ කැවුම් සෑදිමේදි කොන්ඩය ගැනීම, ඉතා පහසු කාරනාවක්ම විය. කොකිස් අච්චුව ඉල්ලගෙන ආවේ නම් ඇල්බියන් මුදලාලිගේ නිවසිනි. මේ සුන්දර නිවස, සපුගස් කන්දට රේල් පාරක් දැමීමේදි කැළණි කුමරියට අහිමි විය. පාරට තරමක් උසින්, පඩි පෙලක් නැග, කුඩා ගේට්ටුවකින් නිවසට ඇතුළු විය යුතුය. එය කුඩා වලව්වක හැඩයෙන් විය.

කුඩා ගේට්ටුවට හා පඩි පෙලට මදක් දුරින්, වාහන ගැනීම සඳහා විශාල ගේට්ටුවක් විය. ධර්මාළෝකයට හා ශාන්ත පෝල්ස්ගේ සුන්දර බාලිකාවන්ගේ පාසලට ගොඩ වූ ඕනෑම කෙනෙකුටත්, වරාගොඩ පාරේ ගමන් ගත් කිසිවකුටත්. අපූරු රතු ජම්බු ගසකින් පිරි මේ නිවස, කිසිදා අමතක වීමට නම් නොහැකිය. ඊට පසු වංගුවත් සමග ඇත්තේ ඉස්කෝලේ මහත්තයාගේ නිවසය.

ඉස්කෝලේ මහත්තයා ගැන, පොතක් වුවත් කරුණු ලියා තැබිය හැක. ඔහුගේ ලොකු දුව විවාහ වී ඉන්නේ, ඡන්ද කෙරුවාවට ගොස් ආතතිය හදාගෙන ගෙදර ගිය, ඡන්ද කොමසාරිස් දයානන්ද දිසානායකයන් සමගය. පුතා ධර්මේය. ඊට ඉදිරිපසින් ඇත්තේ නිලි රැජිනි මාලනීගේ නිවසයි.

එය මාලනි තරමක් සල්ලි කාරියක් වූ පසු ඉඳිකල නිවසකි. ඊට පෙර ඔවුන් ජීවත් වී ඇත්තේ, ඒ අසලම පිහිටි ගහලගොඩ වත්තේ කුඩා නිවසකය. මාලනිගේ මව අහංකාර ස්ත්‍රියක් වූ අතර, තාත්තා නම් ඉතා නිහතමානි, නිහඬ, සුන්දර මිනිසෙක්ම විය. ඔවුන් දෙපොලම රූපශ්‍රීයෙන් නම් අග තැන් පත් වූවෝම විය.

කැවුම් හා කොකිස් වලට අමතරව, මුං අළුවා, මුං ගුලි, අළුවා සහ කිරිටොපි අප නිවසේ සෑදූ අවුරුදු රස කැවිලියි. මේ සියල්ලම එකම දිනක සාදා නිම කරන්නේ, කරුණාවතිගේ කරුණාවන්ත කම නිසාමය. මේ සඳහා අවශ්‍ය හාල් පිටි මුං පිටි සියල්ලම පිලියල කලේ අප විසිනි. ඒවා බොහෝ සුන්දරම ඇත්දැකීම් විය.

මේ කිසිම කෑමක්, අවුරුදු මේසයට තබන තෙක්, බොහෝ නිවෙස්වල කෑමට නොලැබෙන නමුත්, කුඩා කල සිට අයුක්තියට අසාධාරනයට එරෙහිව සටන් කළ, ලොකු අයියා කෙනෙක් උන් නිසා, මල්ලිටත් නංගිටත් ඔවුන් කැමති ඒවා රස බැලීමේ වාසනාව හිමි විය. මගේ සටන මා ගෙන ගියේ මුං ගුලි සඳහාමය.

අවුරුදු රස කැවිලි වලින් අදත් මගේ සිත් ගත් කැවිලි වර්ගය නම්, මුං ගුලිම පමණය. කැවුම් නම් මට දිරවන්නේම නැතිය. එදා කොකිස් වලට අකමැති වුවද, කිස් වලට නම් කිසිම අකමැත්තක් තිබුනේම නැතිය. එහෙත් අද නම් කොකිස් වලටත් මනාපය.  ඒ වැඩ ඇල්ලීමෙදි භාවිතා කල හැකි, අපූරුම බයිට් එකක් නිසාමය.