මහේල, කිරිකැට් හා මහත්හොරු - Gentleman's Game, Cricket & Mahela

මේ ළඟදී රූපවාහිනි සකච්ඡාවකදි පට්ට ජෝක් එකක් දැක්කේය. සිද්දිය මෙසේය. ජෙප්පන්ගේ මහ ඇමති අපේක්ෂක සමන්ත විද්‍යාරතන ඌවේ දුප්පත් කමේ ප්‍රතිශතේ ගැන ගේම ඇද්දේය. විජිතමුණුයානම් කිව්වේ එහේ දුප්පත් උන් නැතෙයිය. ඉන්නේ බොහෝම පොහොසත් උන් කියලාය. ඔය, අර ශත, මේ ශත, ප්‍රතිශත ඕනා වෙන්නේ නැතිය. මොණරාගල, බුත්තල පැත්තේ ගියපු ඕන එකෙකුට එහේ ඉන්න බිලියනර්ස්ලා ඇස් දෙකෙන්ම බලා ගන්නට පුළුවන්ය. ඒ නැතත් ටැලිවිසොන් වලත් අපරාදේ කියන්නේ, වතුර බින්දුවක් නැති, හේන් කුඹුරු පාලු උන, බිලියනර්ස්ලා ඕසෙට පෙන්නනවාය.

කවදත් ගල් ආඳ උත්තර දෙන, අම්මට සිරි ලංකාවේ අග්ග මහා පන්ඩිත, ගොම්මන්පිල මැතිදානෝ. මෙළෝ යකෙකුට ප්‍රඥාගෝචර නොවනාකාරයට ඉතා නිර්භිතව හා ආඩම්බරයෙන් යුතුව එම ප්‍රථිශතය ලබා ගත් කාලයේ පැවති නියංසාය එයට හේතුව ලෙස, ඉතා ආඩම්බරයෙන් යුතුව කරුණු කාරනා ගෙන හැර පෑවෝය. එතුමානෝ කවදත් දෙන්නේ පොර ටෝක්ය. ඒ උනාට කරපු මෙළෝ සංසාරයක් නැතිය. සම්පූර්ණ වෙලාවම ගත කළේ, ඌවේ ජනතාව ගැන කතා කිරීමට නොව. එයාගේ බයිලා ගායනය සඳහාය. මෙතුවක් කල් රඟපෑ මහා ප්‍රඥා චරිතය ගලවලා දැම්මේ හරීන් ප්‍රනාන්දුය

 .

හරින් කිව්වේ, ඔය වැල් බයිලා ගහන්නේ නැතිව, මිනිස්සුන්ගේ ඉල්ලාගත් රුපියල් සීයේ බජට් එකට උනේ මොකද කියාය. අර ප්‍රඥා බුද්ධිමත් කම් බල්ලාට ගියේ, මේ ප්‍රශ්ණේ නිසාය. මම මරු ජෝක් එකයි කිව්වේ, ඒකට දුන්න උත්තරේ නිසාය. පොර කිව්වේ බජට් එක හදලා ඉවර බවත්, ඌව මැතිවරණය අතර තුර ඉතා වැදගත් මාතෘකාවක් හා කතිකාවක් සමඟ, මහා පෙරලියක් ඇති කරනා ආකාරයෙන් ඒ ආදායම් හා වියදම ප්‍රසිද්ධියට පත් කරනා බවය. අපි මේ බුද්ධිමත් ටොම් පචයාගේ ඒ වාර්ථාව එන තෙක් බලා සිටිමු.

ගොම්මන්පිල මතක් වූයේ  කිරිකැට් කියන්නේ මහත්තුරුන්ගේ ක්‍රීඩාවක් බැවිනි. කිරිකැට් ගහන්නේ මහත්තුරු කියලා කතාවක් ඉස්සර ඉඳලා තියෙන්නේය. "කිරිකැට් ඉස් ඒ ජැන්ටල්මෑන්ස් ගේම්.." කියා කියන්නේ ඒ නිසාය. ගොම්මන්පිලලා ජැන්ටල්මෑන්ස්ලා කිව්වට මර්වින් සිල්වාස්ලාටත් වඩා ගල් ආඳෝය. මේ රටේ බූරුවා ගැසීමේ සිට, කැසිනෝ ගැගිල්ල දක්වා නා නා ප්‍රකාරයේ ගේම් තිබුනාට. අපේ බොක්කේ තියෙන්නේ කිරිකැට්ය.

වේස කොල්ලෝ කිරිකැට් බලන්නට මහරජතුමාට එන්නට එපා කිව්වාට, එතුමානෝ කිරිකැට් බලන්නට එන්නේ ඒ හින්දාය. සුසන්තිකා හැර ජාත්‍යන්තරයේ නමක් රන්දලා තියෙන්නේ, කිරිකැට් ගහනා උන් විතරමය. කරුමේ කියන්නේ, ආන්ඩුවෙන් ක්‍රීඩාවට දාන්නේ ක්‍රීඩකයෝ නොව, කට වාචාලයෝ වීමය. උන් කරනා මෙළෝ මළදානයක් නැතිය. අන්තීමට ක්‍රීකට බෝඩ් එකේ ඉන්න උන්ගේත් නෝ බෝල් චැක් කොරන්න වෙලා තියෙන්නේ, අපේ මහ රාජාටමය. අනික් ක්‍රීඩා මෙළෝ රහක් නැතිය. කාළයක් මනිලාල් කියලා එකෙක්, ෆුට්බෝල් ගිල්ලෝය. අද "මාස්" එකේ, "චේ ගුවේර" කැප් එකක් දා ගත් පිස්සු වාහේ කෙනෙක්, බොක්සිං වලල්ලේ පිට ඉඳගෙන, මපට් ෂෝ පෙන්නනවාය. පොදු රද ගේම් වලට 144 ක් ගිහිල්ලත් ගෙනාවේ, එකම එක රිදී පදක්කමක්ය. එහෙම එක රිදී පදක්කමක් ගේන්න 144 ක් යවන්නේ, ක්‍රීඩා ඇමතිලා මොල් පොරවල් නිසා මිස, වෙන හේතුවක් හින්දා නෙමේය.

ඒ කාලේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ හිටියේ ජැන්ටල්මෑන්ස්ලා උනාට, අද ඉන්නේ අම්බ හොර දෙටුවෝය. කෝටි ගනන් ප්‍රොෆිට් තිබු ක්‍රිකට් බෝඩ් එක නැති බංගස්ථාන කොරලා දැම්මේ, කාළකන්නි රණතුංගලාය. උන්නැහේලාට කෙලවෙන්න යනවා කියා වටිං ගොඩින් රෝයිටර් වාර්ථා ආවත්, තාමත් හූණු බිජ්ජක ඩැමේජ් එකක් නම් වෙලා නැතිය. කොහොම නමුත් 96 කප් එකක් ගෙනත්, කිරිකැට් ක්‍රීඩාව තම ප්‍රාණ බුක්තියට සවිකර ගන්නට ගිය රණතුංගලාට කෙලවෙලා යනවා නම්, එය හෙට දිනයේ හෝ කිරිකැට් ක්‍රීඩාවේ උන්නතිය පිණිස වන්නාහුය.

ක්‍රිකට් ගහපු උන් කප්පරක් උන්නත් ලැජන්ට්ලා සිටින්නේ බොහෝම ටික දෙනාය. මාතලන්ගේ කිරිකැට් දැණුම අනුව නම්, එදා මේද තුර ලංකාව බිහිකල සුපිරිම පිතිකරු මහේල ජයවර්ධනයෝය. ඒ යකා පටන් ගත්තේත් ෆිෆ්ටියෙන්ය. ගෙදර ගියේත් ෆිෆ්ටියෙන්ය. ඒ ෆිෆ්ටියේ ඒවා ෆිෆ්ටියක්ම ගහලාය. ඒ මදිවාට කිරිකැට් පිටියේ ඕනම තැනක බෝල ඇල්ලුවා මිස, ගෙම්බෝ ඇල්ලුවේ නැති නිසා ඒ ටැලන්ට් එකෙනුත් රැකෝඩ් එකක් තියෙන්නේය.

මහේලගේ ඉස්ටැසිස්ටික් මේ පෝස්ට් අස්සේ කියනා එක, නිකං පම්පෝරි වැඩය. මට ඒ මහත්තයාට කියන්නේ තියෙන්නේ මෙන්න මේ ටිකය. ටෙස්ට් වරම් ගත්තායින් පස්සේ කප්පරක් මහත්හොරුන් බිහි කලාට. මහත්වරු බිහි කරලා තියෙන්නේ අත් දෙකේ ඇඟිලි ගනනටත් අඩුවෙන්ය. මුරලිදරන්ලාගේ නම් වලත් එතනෝල් ගෑවිලාය. රණතුංගලා කියන්නේ ක්‍රිකට් අයිතිකරුවෝය. අද ආගිය අතක් නැතිය. සනත්ලා එලෙව්වායින් පස්සේ, නාමල්ලාගේ පිහිටෙන් බෝල ගහන්න ඇවිත්, ඇට දෙකත් තලාගෙන පුක නැති වෙන්නම, නෝන්ඩි වෙලා ගියේට. කාළයක් කැප්ටන් කම් කෙරු හෂානුත් අද ගූ හතේ හොඳම එකය. එහෙටත් නැතිය මෙහේටත් නැතිය.

මහත්වරු කියා ජාත්‍යන්තරයේ නමක් තියාගෙන ඉන්නේ. මඩුගල්ල, මහානාම, ධර්මසේන, හා රසල් පමණි. අනෙක් උන් අතර චාටර් උන උන්ද, කාඩ්  කුඩු කර නොගත්ත උන්ද බොහෝය. අද කන්ඩායමේ සිටිනා උන්ගෙන්, සමුගෙන යන මහේලද. සංඝාද, මැතිවුස්ද, මහත්වරුන් ලෙස මුළු ක්‍රිකට් ළෝකයම පිලිගනි. ඒ නිසා අප ආදරය කළ මහේලට අපට කීමට ඇත්තේ එකම එක දෙයකි. එනම් තව දුරටත් මහත්මා කම රැකගෙන. ජාත්‍යන්තරයේ අම්මට සිරි ලංකාවට කීර්තියක් අත්කර දෙන ලෙස පමණි.

මහේලට ලැබුන ඔක්කෝම සම්මාන වලට වඩා වටින්නේ. පකිස්ථාන් ක්‍රීඩකයින් විසින් පිරිනැමු සම්මානය හා බොක්කෙන්ම පිරිනැමූ සුබ පැතුම් බවත්, මේ අවස්ථාවේදි නොකියාම නොහැකිය.


මහේල...., ගොම්මන්පිලලා මෙන්, පච මහත්මයකු නොවි, අනාගතයේත් නියම මහත්මයකු වන්න.

මහේල, ඔබට සුභ අනාගතයක්...!!!