නිර්මාල්ගේ චුයිං ගම් එක සහ බුලත් විඩ - Fear of Capitalism

මේ ආන්ඩුවට මධ්‍ය ලක්ෂයක් නොමැති බවත්, නමුත්, ලක්ෂ තුනක් වටා කැරකෙන බවත්, ඒ ලක්ෂ තුන කැරකෙන්නේ එකම විදියකට නොවන බවත්, ඒ හේතුවෙන් මේ ආන්ඩුවට වැඩිදුර යා නොහැකි බවත්, තත්වය අති දරුණු බවත්, ජාතික ආන්ඩු ගැන අපේක්ෂාව සිහිනයක් බවත්, ආන්ඩුවේ මධු සමය ඉක්මනින් අවසන් වන බවත්, දින සියයේ වැඩ සටහන චුයිං ගම් එකක් බවත්, එය හපා හපා ඉන්නට නම් හොඳ බවත්, ආන්ඩු පෙරලියකට මූලිකත්වය ගෙන ක්‍රියා කල නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි පවසා ඇත.

මෙය, එජාපය මූලීකත්වයෙන් ගෙන යන තාවකාලික ආන්ඩුව කෙරෙහි, හේතුවක් නොමැතිව, වෛරයකින් පසුවන ජාතිවාදී නඩයේත්, වාමවාදි ප්‍රගතිශීලීන් යැයි කියන සුළුතරයේත්, අමානන්දයට හේතු වී ඇත. නිර්මාල්ට මෙන්ම මෙම පිරිසටද, දින සියයක් වැනි ඉතා සුළු කාළය වත් ඉවසීමෙන් බලා ගෙන සිටීම, බොහෝ වේදනාකාරි, මානසික පීඩාවක් බවට පත්ව ඇත. ඔවුනගේ එකම බලාපොරොත්තුව, දින සියයක් ගතවීමටත් පෙරම, නැවතත් මේ රට, මදාවී පාතාල මංකොල්ලකරුවන් අතට පත්වීමය.

නිර්මාල් මෙසේ පැවසීම අපට නම් පුදුම උපදවන කරුණක් නොවේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පිළිබඳව මහා ඉහළින් හර බර දෙසුම් පවත්වන නිර්මාල්ලා බලාපොරොත්තු වූයේ නියම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නොවේ. පැහැදිලිවම පෙනෙන කරුණ නම්, ඔවුන් පෙල ගැසී සිට ඇත්තේ, තනිකරම පෞද්ගලික අභිමතාර්ථයන් මුදුන් පත් කර ගැනීමට මිස, පොදු ජනතාවගේ අපේක්ෂාවන් වෙනුවෙන් නොවනා බවයි. ඔවුන් පොදු අපේක්ෂකයෙක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ මූලික පරමාර්ථයන් දෙකක් වෙනුවෙනි.

පළමු කරුණ නම්, අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් 6% ඉදිරියට දමා, ගෙන ගිය, විශ්ව විද්‍යාල ආචාර්ය වරුනගේ පඩි නඩී හා දීමණා වැඩි කරනා ලෙස ඉල්ලා කරන ලද සටන, බැසිල් රාජපක්ෂයන් විසින් දෙන ලද සීනී බෝල පොරොන්දු තුල දියවී යාමේ ඉඡ්චා භංගත්වයට, පිලිසරණක් පැතීමයි. දෙවන කාරණය, විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිසම් සභාවේ සභාපති ක්ෂණිකා හිරිඹුරේගම එලවා දැමීම හා තමුන්ට ප්‍රිය නොවනා නිළධාරින් සියල්ල, එලවා දැමීමයි. මේ ඉල්ලීම් දෙකම අතිශය පෞද්ගලික කරුණු බව බැලු බැල්මට පෙනේ.

නමුත් සිඳු වූයේ ඔවුන් සිහිනයකදීවත් ප්‍රාර්ථනා කළ දෙයක් නොවේ. තාවකාලික ආන්ඩුවේ උසස් අධ්‍යාපන ඇමති ලෙස පත්වීම ලබා ඇත්තේ ලිබරල් පක්ෂයේ නායකයාය. එම පත්වීමම ප්‍රථමයෙන් ඔවුන්ගේ විවේචනයට ලක් විය. ඔවුන් බලාපොරොත්තු වූයේ එස් බී දිසානායක වෙනුවට, තවත් එස් බී දිසානායකම වැනි උන්මත්තකයෙකි. එවන් කෙනුකුන් පත්වී, ක්ෂණිකා හිරිඹුරේගම එලවා දමා, තමන් කැමති කෙනෙකුන් පත්කර ගැනීමට මවනා ලද සිහිනය, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ගරු කරනා, ලිබරල්වාදි මහත්මයකුගෙන් කිසි දින ඉටු වන්නේ නැත. ඔවුන් ක්‍රියා කරණුයේ නීතී රීතී හා ආයතන ක්‍රියා පටිපාටීන්ට අනූකූලවයි.

අනෙක් කරුණ නම්, රජිව විජේසිංහ යනු, අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය වෙනුවෙන් පෙනි සිටිනා පුද්ගලයකු වීමයි. ඉදින් නව ආන්ඩුව කෙරේ තමන්ගේ බලා පොරොත්තු සියල්ලම සුනු විසුණු වූ කළ, අද ඔවුනට සිඳු වී ඇත්තේ පැවති පාදඩ ක්‍රමය තුලම, තම අභිමතාර්තයන් ඉටු කර ගැනීම හැර, වෙන කිසිවක් නොවේ. 

චුයිං ගම් කතාව තුල ගැබ්ව ඇත්තේ, සියුම්ව එජාපය වෙත එල්ල කරනා විවේච්නයකි. ඒ වරක් රනිල් වික්‍රමසිංහයන් විසින් තරුණ පරම්පරාවට දෙන ලද පොරොන්දුවකි. අද ඔහු සමච්චලයට ලක් කරනුයේ එම කතාවයි. ආන්ඩුවේ මධුසමය නිමවීමට හේතු ලෙස ඔහු දකිනුයේ, ලක්ෂ තුන, එනම්, රනිල් ලක්ෂය, චම්පික ලක්ෂය හා මෛත්‍රී - චන්ද්‍රිකා ලක්ෂය එකිනෙක නොපැහීමයි. ඔවුනගේ දැක්මන් හා අපේක්ෂාවන් එකිනෙකට වෙනස් බව නිර්මාල් පවසයි. මතුපිටින් පෙනනා සරළ කරුණ මෙසේ වූවද, මා නම් දකිනුයේ මේ සියල්ලන්ගේම අපේක්ෂාවන් එකම එකක් බවයි.

ඔවුන්ගෙ පළමු අපේක්ෂාව වූ බලය ලබා ගැනීම අද ඉටු වී ඇත. (මෙයින්, මෛත්‍රිපාල හා චම්පික පැවති රජයේ සාමජිකයින් වූවද, එකාධිපති පාළනය තූල ඔවුනට කිසිඳු බලයක් තිබුනේ නැත.) දෙක, රාජපක්ෂවරුන් දේශපාළණයෙන් අතුගා දැමීමයි. එම කරුණද ඉටුව ඇත. නිර්මාල්ට නොපෙනන අනෙක් ප්‍රධානම කරුණ නම්, තම විශ්‍රාම වැටුපට සුදුසුකම් සපුරනා තෙක්, පාර්ලිමේන්තුවේ සියල්ලෝම මේ ආන්ඩුව පවත්වාගෙන යන බවයි. එතනදි නිර්මාල්ගේ ලක්ෂයන් තුනට අමතරව, සියළුම ලක්ෂයන්, එකම ස්ථානයක ස්ථාවරව පවති.

එයින් පසු එළබෙන පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදි සිඳුවන්නේ කුමක්දැයි කීමට, මධුසමය ගතකර එළියට පැමිණෙන තෙක්, අපට නම් අනාවැකි පළ කළ නොහැක. මන්ද, රෙදි නැන්දාගේ අවස්ථාව එලඹෙනුයේ මධුසමය නිමවි දෙවනි ගමන පැමිනීමෙන් පසුව වීමයි. පවිත්‍රද, අපවිත්‍රද කියා දැන ගත හැකි වනුයේ, රෙදි නැන්දාගේ කොමිසම් වාර්ථාව අනුවය.

එබැවින්, සුමනදාස හා නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි මෙන් අනාවැකි පැවසීමට, මාතලන් නම් කළබල වන්නේ නැත. එහෙත් එකම එක අනාවැකියක් වැනි යමක් සඳහන් කර තැබීමට කැමැත්තෙමි. එනම්, චුයිං ගම් ඇලජික් නිර්මාල්ලා, "බුලත් විට මීට වඩා ෂෝක් අනේ..." කියමින්, ප්‍රගතිශීලින් සමග එක පෙලට සිට ගතහොත්, පුදුමයට පත් නොවනා මෙන්ය. මන්ද, කලසම් කමීස දරා මහතුන් මෙන් උන්නද, ඒ තුල සිටිනුයේ, රෙදි බැනියම් අඳින, බුලත් හපයෝම වන බැවිනි.