මාස්ටර් සර්, පුළුවන්නම් ආයෙත් එන්න. - Master Sir, (R)eturn (I)f (P)ossible

මාස්ටර් සර් යන්නම ගියේය. සම්ප්‍රදාය කඩාගෙන ගිය තවත් ශ්‍රී ලංකීය පුත්‍රයෙක්, අම්මට සිරි ලංකාවට අහිමිවිය. රාජ්‍ය ගෞරව නැතිය. ඇගයීම් නැතිය, නළාකාරයෝද නැතිය, කළාකාරයෝද නැතිය. පත්තරකාරයෝද නැතිය. පිටු පුරවා ගුන ගායනා නැතිය. රනිල්  වික්‍රමසිංහ නම් මක්කදෝ ලියා තිබෙනු දැක්කේය. එයටද හේතුවක් ඇතිය. ඔහු නිර්මානකරුවකු පමණය. පොලිට්‍රික්ස් කොරන්න ගියේ නැතිය. රටට යමක් කරනවා විනා, රටෙන් කෑවේ නැතිය. එහෙව් වූ රත්තරන් මිනිසුන්, නිවී සැනසිල්ලේ අවසන් ගමන යෑමත් එක අතකින් වාසනාවක්ය.

එහෙත්, මාස්ටර් සර් කෙදිනකවත් මිය යන්නේ නැතිය. ඇත්තටම ඔහු ගැන නව පරපුර දන්නේත් නැතිය. ඒ නිසාම බොග දානා, මැචුවර්ඩ් ඩයල් දෙන්නෙක් තුන් දෙනෙක් පමණක් මාස්ටර් සර් ගැන යමක් ලියා තිබුනේය. එකක් ලියලා තිබුනේ මගේ ගුරු ජී හෙවත් "රසිකලොජිස්ට්" උන්නැහේය. අනික ලියා තිබුනේ "දයල් බතීය". ඊළඟ එක ලියා තිබුනේ, මියුසික් වලට බොහෝ මනාප "චන්දන ගුණසෙකර" උන්නැහේය. මාස්ටර් සර් අපේ වීරයෙක් උනේය.

ළෝකෙන්ම උතුම් අපේ රටේ අනන්තවත් මියුසිසොන්ලා හිටියේය, අදත් ඉන්නවාය, ඉදිරියටත් ඉඳීවිය. එහේත් ලැජන්ඩ්ලා ඉන්නේ, අතේ ඇඟිලි ගනනටත් අඩුවෙන්ය. ඒ ඇරුනාම සංගීතයෙන විප්ලව කරපු වීරයෝ අල්පය. බොහෝ උන් කරන්නේ ගලාගෙන යන, අපේ යැයි කියනා, ඉන්දීය රාගධාරි ගංඟාවට පනිනා එකය.

කරුමේ කියන්නේ, ඒක අපේ නොවනා එකය. එහෙත් ෆෝක් සොන්ග්ස් හෙවත්, දේශීය ජන සංගීතය කියා එකක් අපිටත් තියෙනවාය. මේ ජන ගී උපයෝගී කරගෙන පෙලහර පෑ පිරිස බොහෝම අඩුය. මාතලන් හිතනා හැටියට, ඒක අමුවෙන්ම දුන්නේ රෝහන බැද්දගේය. ඒ ඇරෙන්න ආනන්ද සමරකෝන්, සුනිල් ශාන්ත ඇරුනාම, ඊළඟට සිටින්නේ නිමල් මෙන්ඩිස් හෙවත් මාස්ටර් සර්ය.

අපේ ජන ගීය කළබල නැතිය. එය භාවනාවක් වැනිය. බුදු ගුණ පිරි බණක් අහනවා වැනිය. බණ කිව්වේ, පීකර් දමාගෙන කන් දෙකෙන්ම අල්ලා බලෙන් කනට වක්කරනා, කයි බණ, විරිඳු බණ වාගේ මළ හත්තිලව්වත්, බෙග් මාස්ටර්ගේ බක්ති ගීතවත් නොවේ. ඒ කාළේ සිටි කොටිකාවත්තේ සද්ධාතිස්ස, මාදුළුවාවේ සෝභිත වගේ හාන්දුරු නමකගේ බණක් අහනවා වැනිය.

ඒ ගැමි බව පිරිණු ගායකයින් දෙදෙනෙක් මාතලන්ගේ ෆේවරිට්ය. එක්කෙනෙක් ගුණදාස කපුගේ උන්නැහේය. අනෙකා සෝමතිලක ජයමහ උන්නැහේය. මෙයින් සෝමේ වටින්නේ. ඔහු පැවැත්මෙන්ද හාන්දුරු නමක් වගේ හින්දාය. හාන්දුරු නමක් කිව්වේ අපේ නානසාර වගේ අබ සරණ පතනා කෙනෙක් නෙමේය. සිල්වත් ගුණවත් හාන්දුරු නමක් වගේ කියනා එකය.

මාස්ටර් සර් කලේ ජන ගීයට ජෑස් සංගීතයට අපේ අනන්‍යතාවයක් එක්කාසු කරපු එකය. ඔහුගේ නිර්මාණ සියල්ලම භාවනා වගේය. බගවත් ගීතයන් වගේය, පිරිතක් වගේය. (ආටානාටිය නොවේ) සිත නිවනා නිර්මාණයන්ය. අපේ රටේ "මාස්ටර් සර්" ගීතය නොදන්නා කෙනෙක් සිටිනවා කියා සිතන්නට බැරිය. ඒ සින්දුව දන්නේ නැතත්, විජය කුමාරතුංඟයන් ගායනා කළ, "ගඟ අද්දර මා.." ගීතය නොදැන සිටීමට නම් කිසි සේත්ම බැරිය. මාතලන් සිතනා ආකාරයට ගඟ අද්දර සෝ එක බොක්කටම වඳින්නේ, නිමල් මෙන්ඩිස්ගේ සංගීතය නිසාමය. මොකක්දෝ වාසනාවකට එම චිත්‍රපටයේ සංගීතය මෙන්ම, ගායනාද සම්මානයට පාත්‍ර විය.

මාස්ටර් සර් අපේ රටේ ඇගයීමට ලක් උනේ නැති උනාට, වෙනත් රටවල ඇගයීමට පත් නිර්මාණ කරුවෙක් උනේය. මෑත් කාළයේ. සිරස සුපිරිස්ටාර් සීසන් "පහ", ආළෝකවත් කලේ නිමල් මෙන්ඩි නම් ගාන්ධර්වයාය. නව පරපුර මාස්ටර් සර් හඳුනා ගත්තේ එහීදීය. ඔහු එහීදි, නවක ගායකයන් අගය කලේය. ඔවුන්ගේ හැකියාවන් ගැන වික්ෂිප්ත විය. සුරේන්ද්‍ර ජනප්‍රිය ගායකයකු වන බව මුලින්ම කිව්වේ ඔහුය. ඔහුට ඒ ඉව මනාව පිහිටා තිබුනි.

මාස්ටර් සර් සින්දු ලිව්වේ ඉන්ගිරිසියෙන්ය. මාස්ටර් සර් ගීතයේ මුල් නිර්මාණය ඉන්ගිලිසියෙන්ය. ඔහු එම ගීතය ලියන්නේ, තේ වත්තක පරිපාලකයකු ලෙස රැකියාව කරන සමයේ, සුදු වතු අධිකාරීන්ගෙන් හා පාළකයින්ගෙන් වතු කම්කරුවන්ට සිඳුවන අසාධාරනය පිළිබඳවය. ඔහු තම වත්තේ කම්කරුවන්ට දෙවියකු වූ බව අප අසා ඇත. ඒ මානුශිකත්වය නිතරම ඔහුගෙන් දැක්මට හැකි විය. ඔහු ඉතා නිහතමානී මිනිසකු විය. සිංහල භාෂාව නොහුරු වුවද, ඔහු සැබෑ ශ්‍රී ලංකිකයකු විය.

කළාකරුවකු යනු මිනිසුන්ට ආදරය කරනා පුදගලයකු විය යුතුය. ඔහු සාර්ථක පුද්ගලයකු විය යුතු අතරම, මුදලට ගිජු පෙරේතයෙක් නොවිය යුතුය. ඔහු තම යුතුකම රටට ඉටු කලේය. ඔහු රටට ණය නැත. එහෙත් කරුමය නම්, ඒ නිහතමානී කළාකරුවාගේ නිර්මාණ වලට අයිතිවාසිකම් කීමට, නීලා වික්‍රමසිංහ නම් මිනිස් බව ලැබූ තිරිසන් ස්ත්‍රියක කටයුතු කිරීමයි.

මෑතකදි, ජිප්සීස් සුනිල්ගේ ඉල්ලීම පරිදි, රූපවාහිනියේ සංගීත වැඩ සටහනකදි, සමිතා විසින් මාස්ටර් සර් ගායනා කිරීමට විරෝධය පළ කරමින් දීර්ඝ ළිපියක් එවා තිබූ අතර, මින් පසු ඇයගේ කිසිම ගීයක් වෙන කිසිවකු ගායනා කළ යුතු නැති බව සඳහන් කර තිබිනි. මේ සිද්දිය මියුසික් ඉන්ඩස්ට්‍රී එකේ කතා බහට ලක් වූ කාරනයක් වූ අතර, වැඩි පිරිසක් විසින් හෙලා දැක්කේය.

මාස්ටර් සර්, ඇත්තටම ඔබ මේ ගැන ඉතාමත් කළකිරුණු බවද අපට ද්න ගන්නට ලැබිනි. එහෙත් ඔබ මිය යන්න මෙය හේතුවක් වූවා යැයි අප කියන්නේ නැත. පැමිනියා සේම නික්ම යා යුතුව ඇත. ඔබට සැනසිලිදායක මරණයක් අත් වූ බවද දැන ගත්තෙමු. එහෙත් ඔබ පැතු ළොව නම් ඔබ ජීවිත කාළය තුල ඉටු වූයේ නැත. ඇත්තටම ඒ වතු කම්කරුවන් වර්ථමානයට සාපේක්ෂවද ගෙවන්නේ ඔබ එදා දුටු සිඳුවීම් මාළාවමය..

මාස්ටර් සර්.. එදා දවස උදා වේවීදෝ...!!!