අපේ මාද්දියවේදින්ගේ ක්ලයිමැක්ස් එක. (අතිශයින් වැඩිහිටියන්ට පමණයි) - climax of journalism

කැප්ටන් හැඩොක්ගෙන් ඉල්ලාගෙන කාපු මාද්දියවේදියෙක් යැයි කියනා මෝඩයා වෙනුවෙන් හඬක් නොනගන්නේ මන්දැයි කියා බොහෝ දෙනෙකුට ගැටළුවක් මතුව ඇත. එහෙත් නිදහස් මනසින් මාතලන් කියවන කෙනෙකුට එම සිද්දියේදි මාතලන් උන්නේ කොතනද යන්න අවසාන බ්ලොග් සටහනෙන් ඉතා පැහැදිලිව පෙනෙනවා ඇත.

මාතලන් පිලිගන්නා ආකාරයට නම්. මාධ්‍යවේදියකුට අන්තවාදියකු විය නොහැකිය. ඔහු හෝ ඇය අනිවාර්යයෙන්ම සෑමවිටම මධ්‍යස්ත පුදගලයකු විය යුතුය. ඕනෑම සිද්ධියක් විශලේසොනය කල යුත්තේ නිදහස් නිවහල් ස්වාධීන සිතකින් යුතුවය. එවිට සමහර විට තමන් වුවද වැරදි බව වැටහී යනවාය.

එබැවින් කැප්ටන් හැඩොක් වෙනුවෙන් මෙන්ම, හැඩොක්ගේ ග්‍රහණයට ලක් වූ පුදගලයා වෙනුවෙන්ද මාතලන්ට පෙනී සිටිය නොහැකිය. මන්ද ඔවුන් දෙදෙනාම තම සීමාව ඉක්මවා කටයුතු කොට ඇති බැවිනි.

මන්ද? කැප්ටන් හැඩොක්ගේ ක්‍රියා කලාපය මෙන්ම, කැප්ටන් හැඩොක්ගේ ග්‍රහණයට ලක් වූ පුදගලයා වෙනුවෙන් බෙරිහන් දෙන උන්ගේ ක්‍රියා කලාපයද, එක සමාන නිසාමය.

මගේ මුල්ම තර්කය නම්, මාද්දියවේදින්ට වරායක් තුලට පිවිසීමට අවසර දුන්නේ කව්ද යන්නයි. අපේ ප්‍රාදේශීය මාද්දියවේදින් සිතාගෙන සිටින්නේ ඔවුන් සර්ව බළධාරි දෙවිවරුන් යැයි කියාය. මා දන්නා කීප දෙනෙකුගෙම හැසිරීම එලෙසය.

එහෙත්, හිතවත් දේශපාලුවන් ළඟ, ඔවුන් නැට්ට පුකේ ගසා ගත් බලු කුක්කන්ටත් එහාය. ඔවුන්ට තද උනක් ඇත. ඒවාට බෙහෙත් දීමට අපට නොහැකි වුවද, කෙදිනක කොහේදී හෝ ඒම රෝගවලට බෙහෙත් ලැබෙනු ඇත.

මාගම්පුරයේ සිඳු වූවේද එයයි. ඔවුන් ඔවුන්ගේ සීමාව දන්නේ නැත. ඔවුන්ට අවශ්‍ය වීරයන් වීමටය. රටම දන්නා පොරවල් විමටය. ඒ හොඳින් හෝ නරකින්ය. ඔය තත්වයෙන් බේරුනත්, ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවන්නට සිඳු වුවහොත් පරිප්පු කන්නේ සමීපතයින්ය. ලසන්තගේ දේහය අසල සිටිනා ඔහුගේ දරුවා එය මනාව නිරූපනය කරයි.

සන්ධ්‍යා එක්නැලිගොඩ, අදටත් පීචං වෙවි එක එකා වෙනුවෙන් විකිනෙන්නේ එම නිසාය. ඔවුන් වෙනුවෙන් හඬක් නගන්නට, අවසානයේ එකෙක්වත් නැත. උසාවියට පවා එන්නේ තනියෙනි. එකඳු මාධ්‍යවේදියෙක් අද ඇය වෙනුවෙන් නැත.

අනුන්ගේ ලැප්ටොප් එකට, මොටර් බයිසිකලයට, ගල් අරක්කු බෝතලයට, බොතල් හවුස් එකේ රති සැපයට, අද ඔවුන් ඉන්නේ, මාධ්‍යවේදියාගේ මිනිමරුවා වෙනුවෙනි.

ප්‍රදීප් එක්නැලිගොඩ කොටියකු කරන්නෙද ඔහුගේම රැහේ උන් මිස, වෙනෙ එකෙක්වත් නොවේ. උන් ඒ තරම් පාදඩයෝය. එවන් කාළකන්නින් වෙනුවෙන් පෙනී සිටිමට, මාතලන්ට නම් කිසිම උවමනාවක් ඇත්තේ නැත.

ඔවුන් මාතලන්ගෙන් විමසා සිටින්නේ සීමාව කුමක්ද යන්නයි. තමන්ගේ සීමාව තමන්ම දැන ගත යුතු අතර, එය මෙතන යැයි කිසිවකුටත් පෙන්වා දිය නොහැක. නමුත් අපේ මාධ්‍යවේදීන් නොව, ගොබ්බ ජඩ මාද්දියවේදීන් නම් සිතාගෙන සිටිනුයේ, ඔවුන්ට ඕනෑම තැනක රිංගිය හැකි බවකි.

මා මේ පහතින් දක්වා ඇත්තේ, ලංකාවේ මාද්දියවේදින්ගේ ක්ලයිමැක්ස් එකයි.. එහෙත් ලෝකයා ඔවුන් හඳුන්වන්නේ මාද්දියවේදින් ලෙස නොව "පැපරාසින්" ලෙස බවත් සිහි තබා ගන්නා එක බොහෝම හොඳය...

කෙසේ හෝ අවසානයේ සිඳු වූයේ එක එකාගේ ගුලි කා, තම ජොබ් එකට කෙලවා ගන්න ගිය ගොන් නාම්බෝ අර්ජුණගේ බවුන්සර් ඉදිරියේ නැට්ට පුකේ ගසාගත් බවයි...

අනුන්ගේ පරිප්පු කන්න ගිය ගොන් නාම්බන්ගෙන් අපට අසන්නට ඇත්තේ "ඔබට සතුටුයිද දැන්.." කියාය

එදා අර්ජුණ ඩැරල් හේයාර් දන ගැස්සුවේය.. මෙදා මහින්ද රාජපක්ෂ අඥ්ඥකොරොස්ම කොරලා දැම්මේය.

ලංකාවේ මාද්දියවේදියෙක්