අතීසාරයට අමුඩ ගසනා ගල් මූසලයන්ට අර්බුධයට විසඳුම් නැත.

 

අතිසාරය වැළදුනාට පස්සේ කක්කි යන එක අපිට කොන්ට්‍රෝල් කරන්න බැරිය. යනකොට යන්නේ වතුර වගේය. අමුඩේ ගහන්නේ තට්ටම් දෙක අතරින් තදට ඔතපු රෙදි පටියෙන් වැඩේ නවතීය කියලා හිතලාය. එතකොට වෙන්නේ ටැප් එක කැඩුනා වාගේ නොයා අමුඩේ දෙපැත්තෙන් බේරිලා හත් පොලේ ගාගන්නා එකය. 

පී බී කියන ගල් මූසලයා වාහන ආනයනය නවතා මුලු ආර්ථිකයම විනාස කළේත් මෙසේමය. ඩොලර් එකට කලෙත් ඒකමය. දැන් අමුඩේ නොව පුචත් නැතිය.

අධිකරණ ඇමති කමට දාපූ මහා ප්‍රාඥයා හා පාර්ලිමේන්තුවේ ගල් මූසලයෝ ටික කරන්නේද ඒ දෙයමය. උන් හිතන්නේ වියවස්ථාවක් ගෙනාවාම ප්‍රශ්ණය ඉවරයි කියලාය. මෙච්චර ප්‍රශ්ණ තියෙන රටේ, උන් පාර්ලිමේන්තුවේ රැස් වෙලා කරේ දෙපැත්තට මඩ ගහගන්නා එකය. 

ඉන් පස්සේ 9 වෙනිදා එකෙක් මරාගෙන, ගෙවල් ගිනිබත් වී පොලොවට සමතලා කරායින් පස්සේ මිනිස්සු හිතුවේ දැන් හෝ මුන් මේ ප්‍රශ්ණයට විසඳුම් දෙයි කියලාය. 

ඒ පාර මුන් කරේ පොලීසියේ දාන්න ඕන ඇන්ට්‍රිය මළ අඬෝවැඩියා එක්ක පාර්ලිමේන්තුවෙන් රටටම කියනා එකය. ඒ සතියේම කරේ ඒ වැඩේය.

බලාගෙන ගියාම මුන් ඔක්කෝම දේශපාලනයෙන් හම්බ කරන්න ආපු නැති රට වෙනුවෙන් සේවය කරන්න ආපු උන්‍ය. හැබයි මුන් රට හැදුවාද උන් හැදුනාද යන්න ජනතාව දැනගෙන උන්නේය.

සැලසුම් සගගතව කලා හෝ නොකලා හෝ, ඒ ගලාගියේ ජනතාව මේ කාළකන්නින්ට එරෙහිව තිබූ කෝපය බව පක්ෂ විපක්ෂ බේදයෙන් තොරව හැම එකාම පිලිගත යුතුය.

මුන් කොයි තරම් 🐄 🐄 🐄 🐄 පිරිසක්ද කියනවා නම් පාර්ලිමේන්තුව අසලටම ඇවිත් ගේම ඉල්ලද්දීත් මේ වගේ දෙයක් වෙයි කියලා හිතුවේවත්, එවන් ඇටෑක් එකක් ආවොත්, ඊට එරෙහිව කඩිනම් පියවර ගන්නේ කෙසේද කියාවත් ප්ලෑනක් නොතිබුනේ, මුන් සියල්ලෝම බලයෙන් මත් වූ උද්දච්ච මාන්නක්කාරයෝ නිසාය.

ආන්ඩුවේ උන් නොව විපක්ෂ නායකයාත් මණුවර්ණයාගෙන් පැණි බේරෙන්න නොකා බේරුනේ, PSD එකේ උන්ට පොඩි ඉවක් තිබුන නිසාය. අනුර කුමාර නම් ආවේ වැඩේ සෙට් කරලා නිසා ජාම බේරාගෙන ගියත්, ඉන් පසු එලියට යන්නේ දස මර සේනවද සමග වීම තත්වය මනාව අවබෝධ කර ගැනීමය.

දැන් තියෙන අර්බුධය ව්‍යවස්ථා අර්බුධයක් නොවේය. ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කලා කියා මේ අර්බුධය විසදෙන්නේ නැතිය. චන්දයක් තිබ්බයි කියාද අර්බුධය විසඳෙන්නේ නැතිය. අරගල හෝ විප්ලව කරා කියා මේවා විසඳෙන්නේ නැතිය. මේවා කරන උන්ගෙන් ආර්ථික අර්බුධයට විසඳුමක් ඇහුවාම, ඒකට උත්තර නැතිය.

මහ බැංකුවේ නන්දලාල් මහත්තයාත් කුටු කුටු ගගා අර්බුධය විග්‍රහ කරනවා විනා, ඊට විසඳුම් යෝජනාවලියක් හෝ නිත්‍ය වැඩසටහනක් හෝ ටයිම් ප්ලෑන් එකක් හෝ බජට් එකක් හෝ ටාගට් එකක් කියන්නේ නැතිය.

එටාටත් තියෙන්නේ අපිට වාගෙම සුභවාදි දැක්මක් පමණමය. මීට විසඳුමල් ඇත්තේ විදෙස් ආයෝජන තුල පමණමය. ලෝකෙන් උතුම් රට කිව්වාට, මොනවද මේ රටේ නැත්තේ කියනා උන්ගෙන් අපට අහන්නට ඇත්තේ, මොනවද ඕයි මේ රටේ තියෙන්නේ කියලාය.

උන් පමණක් නොව ජනතාවද එසේමය. උන් හිතන්නේ ඝෝඨා හා රනිල් ගෙදර ගියාම ඔක්කෝම හරිය කියලාය. එහෙත් මේ රට කෑවේත් කන්නේත් දූෂිත රජ්‍ය සේවය හා එහි නිළධාරී මාෆියාව බව උන්ටත් තේරෙන්නේම නැතිය.

අපේ රටේ ඉන්නා ව්‍යාපාරික ප්‍රජාවද දේශපාලුවන් මෙන්ම පචෝරිස්ලා පිරිසක් බව දැන් ඔප්පු වී හමාරය. උන්ගෙන් 99% ක්, සේවා ආර්තිකය මඟින් අධික ලාබ උපයා පම්පෝරි බාස්ලා වූ අයය. උන් ළඟද මීට විසඳුම් නැත්තේමය.

දැන් කළ යුත්තේ ණය ප්‍රතිව්‍යූහගතකිරීමට විශේෂඥ විදෙස් සමාගමක සේවය ලබා ගත්තා සේ, මහ බැංකුවට උපදෙස් දීමටත්, විදෙස් ආයෝජන ගෙන ඒමටත්, විදෙස් ආයතන වහාම රට තුලට ගෙන විත්, ඒවායේ සේවය ලබා ගැනීමය.

මන්ද කිසිඳු ශ්‍රී ලංකිකයකුවත් මේ අර්බුධයට මේ දක්වා විසඳුම් ඉදිරිපත් කොට නොමැති නිසාය.

ඒ වගත් මෙසේය....