රුපියලද...? පතිවතද...? - One Rupee Fools

සිරි ලංකාව කියන්නේ අමුතු රටක්ය. ඉන්නේත් අමුතුම ජාතියේ සැට් එකක්ය. දේශපාලකයෝ, කළාකාරයෝ පමණක් නොව බුද්ධිමත් ජනතාවත් (පට්ට ගොන්නූ.) හිතන්නේත් කියන්නේත් මේක ළෝකෙන්ම හොඳම එක කියලාය. දේසපාලුවෝ හා කළාකාරයෝ නම් කෙලින්නේ කෙප්පය. මොකෝ හැම එකාම සිංගප්පූරුවට නැතිනම් අඩු ගානේ තායිලන්තය වගේ ජරා රටකට හෝ ගොහින් තියෙනවාය. නමුත් දූපතේම ඉන්න එකා හිතාන ඉන්නේ දිවිය ළෝකේ මේක කියලාය. අපි තරම් චන්ඩි ජාතියක්, වීර ජාතියක්, ශ්‍රේෂ්ඨ ජාතියක් තුන් ළෝකේම නෑ කියලාය. ඉතින් ඉන්නේ කොයි වෙලාවේත් උනෙන්මය. හැම එකාම චන්ඩිය. ඒ උනාට ඒ පාට් පෙන්නන්නේ. පහත් එකෙකුටය. මෙහෙම පාට් දාන්න අල්ලන් හිටිය සෙට් එකෙන් එකෙක් කොන්දාය. දැන් ඒ කෙලි හරියන්නේ නැතිය. දැන් කොන්දා කෑල්ලට පාට් දානවාය

ඉස්සර බස් වල ගීයෝ මගියෝය. දැන් යන්නේ කෑලිය. කොල්ලෝ කෙල්ලන්ට කියන්නේත් කෑලී කියලාය. ඒ උනාට බස් කාරයන්ට හැම එකාම කෑල්ලය. උන් ආන්ඩුවටත් වඩා පවර් ෆුල්ය. ආන්ඩුව වැඩි කළ ප්‍රතිසතේටත් වඩා බස් ගාස්තුවට කෙලියේ ඒ නිසාය. පැස්ටෝල් වැඩි කරලාය, ලයිට් බිලටත් කෙලලාය, පාන් ගෙඩියටත් කෙලලාය, පොඩි එකාගේ කිරි පිටි පැකට් එකටත් කෙලලාය. බූමීතෙලුත් නහුතෙටම නැගලාය. නමුත් ප්‍රශ්නේ ඒක නෙමෙයිය. කොන්දා ඉතුරු රුපියල නොදෙන එකය. රුපියල් හතට තියෙන කාලේ තුනම දී, තුන නැතුව වගේ හිය උන් දැන් රුපියලට අඬනවාය. පත්තර වල පිටු පුරවනවාය. රූපවති වෙනම වැඩ සටහන් දානවාය, වයර්ලැස් එකෙත් සංවාද යනවාය.ජීවීතේට බස් එකේ නොයන පාර්ලීමේන්තුවේ හරක්, බුද්ධිමත් ජනයාගේ රුපියල දීපියව් කියා අඬනවාය. වල්ගම, සොරි සොරි වෙල්ගම මහත්තයා නම් කිව්වේ දැන් ජනතාවට සල්ලි තියෙන නිසා රුපියල පුකේ ගහගනින් කියා ඒ සී එකේ යනවා කියාය. ඒ යන කතා බස්, බස් එකෙත් යනවාය කොන්දා හිනාවෙනවාය, ඩයිවරුත් හිනා වෙනවාය, කෑලී රවනවාය.

ලංකාවේ කරුමේ ඕකය. තමන්ගේ වැරැද්ද තියාගෙන අනුන්ට බනිනවාය. මේ කාළකන්නි රටේ හරක්, බස් එකකවත් යන්න දන්නේ නැතිය. ඒකටත් කළාවක් තියෙනවාය. ළෝකයේ අනිත් ජරා රටවල මොන්ටිසෝරීයේදි කියා දෙන්නේ මේවාය. අපේ හරක් බස් එකට නැග්ගාම මොන්ටිසෝරි උන්ටත් හපන්ය. රුපියලට නහයෙන් අඬන්නේ නැතුව මාරු සල්ලි වලින් රුපියල් 9 අරගෙන බස් එකට නැග්ගාම වැඩේ ඉවරය. නමුත් එහෙම නෙමේය. පැය ගානක් බස් ඉස්ටෑන්ඩ් එකේ හිටියත් සල්ලි අදින්නේ බස් එකට නැගලාය. සල්ලි ඉල්ලුවාම ඉඳගෙන ඉන්න එකා හිටගෙන පර්ස් අදිනවාය. නැත්නම් හිටගෙන ඉන්න එකා තන් වලට වැල මිටෙන් ඇන ඇන වෙන ආතල් එකක් ගන්නවාය.. මේ වෙලාවට පොකට් ගහන උන්ට රජ මගුල්ය. ඌ හිඟන්නා මොකාද බර කාරයා මොකාද කියා සමීක්ෂනේ කොරනවාය. නෝනලාත් එහෙමය සල්ලි තන්ගල්ලේ බැංකුවේ පටන් මලු තුන හතරක හොයනවාය. තියෙන ඔක්කොම ලට්ට පට්ට පෙන්නලා තියෙන ලොකුම කොලේ දෙනවාය.

මම අහන්නේ බස් ගාස්තුව අතට අරගෙන බස් එකට නගින්න බැරි ඇයි කියලාය. මාරු සල්ලි සාක්කුවේ දාගෙන යන්න බැරි ඇයි කියලාය. පිරිමී කෑලි වලට කලසමේ සාක්කු තියෙනවාය. නැත්නම් කමිසයේ තියෙනවාය. ගෑණු අය හෑන්ඩ් බෑග්, පර්ස්, කුඩ, මේකප් සෙට්, ෆස්ට් ඒඩ් බොක්ස්, පෑඩ්ස් අරව මේවා අරන් යනවාය නමුත් මාරූ කාසි ටිකක් ගෙනියන්නේ නැතිය. ඒවා ගෙදර තියෙන කැටේට දානවාය. අන්තිමට රුපියල නීසා කොන්දාගෙන් ආප්ප අභිමානෙයි, ජාතික අභිමානෙයි, ආප්ප ගවුරවෙයි, පතිවතයි ඔක්කොම නැති කරගන්නවාය. ඉස්සෙල්ලාම බස් වල යන්න ඉගෙන ගත යුතුය. මේවා බස් මැනස් කියා වෙනම වෙලාවක ලියනවාය. මම කිව්ව දේ කොරලා බලන්නය. මම කොරන්නේ එහෙමය. කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැත්තේය.

තවත් එකක් කිව යුත්තේය. කොටුවේ ඉඳලා තොරණ හන්දියට මම මෙච්චර කල් දුන්නේ රුපියල් 15 ක්ය. ඇත්තාම දැන ගත්තේ පරණ ගානයි අළුත් ගානයි දැන් බස් එකේ අලවලා නිසාය. ඒ කියන්නේ හැම එකාම ගිහින් තියෙන්නේ ඒ ගානටය. ඒ කියන්නේ බස් කාරයන්ට රුපියලක් පාඩු වෙලාය. බස් වල ගිය වාර ගාන බලා එම හිඟ මුදල ගැමුණු විජේසූරියට යැවිය යුතුය. මම කාටවත් ණය කාරයෙක් වෙන්න කැමති නැතිය. ඒ නිසා රුපියලට අඬන අයට මම කියන්නේ 16 යේ එකට 15 ක් ගෙවා ගිය කෑලී ඉන්නවානම් එම හිඟ මුදල් මට එවන ලෙසය. මම ඒ මුදල් ගැමුණුට ලැබෙන්න සලස්වනවාය. ස්තූතිය.

" කරුණකර නියමිත මුදල රැගෙන ගොඩවන්න."
බුදු සරණයි...!!!
දෙවි පීහිටයි...!!!
කඳ සුරිදු පිහිටයි...!!!
ආප්ප ගෞරවය රැකගැනීම ඔබ දෑතේ...!!!
"රුපියලද...? පතිවතද...?"