පලා බබාව වත් දිනා ගනීද..? - Western Provincial Council Election

ලබන වසර මැතිවරණ වසරක් බව, සෑම අතින්ම ලැබෙන තොරතුරු වලින් පැහැදිලිය. එයිනුත් විශේෂ අවධානය යොමු වන්නේ, බස්නාහිර පලාත් සභාව වෙතය. මාතලන් සිටින්නේ, පලාත් සභා අහෝසි කළ යුතුය යන මතයේ නිසා, පලාත් සභා ඡන්දය අවලංගු කර දමනවා විනා, කිසිවකුටත් ඡන්දය ප්‍රකාෂ කිරීමට යොමුවන්නේ නැත.

එහෙත්, අද රටේ පවතින කාළකන්නි දේශපාළණ සංස්කෘතිය අනුව, පලාත් සභා යනු, පාර්ලිමේන්තුව සඳහා හොරකම, වංචාව හා චන්ඩිකම් පුරුදු කරනා ස්ථානයන්ය. මැරකම්, ස්ත්‍රී දූෂණ, හොරකම්, දූෂණ පිරි, ප්‍රාදෙශීය සභා මට්ටමේ සිඳුවන, සමාජ සෙවා කටයුතු, මෙම ආයතනය තුලින් සිඳු නොවන්නේ. ඊළඟ පියවර තෙක් මහත්මා චරිතයක් රඟපෑමක යෙදෙනවා මිස, හැදියාවක් ඇති පිරිසක් ඇති නිසා නොවේ. මේවා තුලද සිටින්නේ, පහළම මට්ටමේ පාළණ ආයතනයන්වල, දූෂණ සම්බන්දයෙන් විශේෂඥ්ඥයන් වී, ජහ මනතාව විසින්, ඔවුන්ගේ සියළු මැරකම් අනුමත කොට, වැඩිම මනාපයෙන් පත් කර එවූ පිරිසක්මය.

වර්ථමානයේ ජනතාව (සාමාන්‍ය) ජීවත් වන්නේ, ආර්ථික වශයෙන් උපරීම අමාරු තත්වයකය. දිනපතා පුවත් පත් වල කාටුන් බැලූ විට, සාමාන්‍ය බුද්ධියක් ඇති ඕනෑම පුදගලයකුට ඒ බව වැටහෙනවා ඇත. එහෙත් ආන්ඩුව පවත්වන සෑම මැතිවරණයකින්ම, ඉතා ඉහලින් ජයග්‍රහණ අත් පත් කර ගන්නවාය. ජනතාව පීඩාවට පත් කිරීම සඳහා ආන්ඩුව යොදා ගන්නේ මේ වරමයි. ආන්ඩුවේ කට හැකර මැති ඇමතිවරු පුන පුනා තප්පුලන හඬත් මෙයයි.

ආර්ථිකය ගැන විශේෂඥ්ඥයයි කියා තමාම කියා ගන්නා, මට්ට ගොන් හරක් ඇමතිවරු, ඒක පුද්ගල ණය ප්‍රමාණය කියා එකක් ආර්ථික විජ්ජාවේ නැතයි කියූවද, රුපියල් 317,000.00 සෑම පුදගලයකුම ණය ගැති බව කියන්නේද, ආන්ඩුවේ ඇමතියෙක්මය. එතකොට ගොනා මොකාද කියා අප වටහා ගත යුතුය. ජීවන වියදම අහස උසට නැග තිබුනද, ආන්ඩුවේ ජයග්‍රහණයේ රහස කුමක්ද, ඒ වෙන කිසිවක් නොව ජනාධිපති තුමා කෙරෙහි ඇති ගෞරවය හා ආදරය පමණි.

එජාපයේ දුර්දාන්ත පාළණය (සාපේක්ෂව බැලූ කළ මීට වඩා 100 ගුණයක් හොඳය.) නිමා කිරීමේ මුල් පියවර තැබුවේ, දකුණු පළාත් සභාවේ දොඩංගොඩ මහතාගේ ජයග්‍රහණයෙනි. එහි නියමුවන් අතර ඉදිර්යෙන් සිටි පුද්ගලයකු වන්නේ, මහින්ද රාජපක්ෂ නම් ආන්ඩු විරෝධී විප්ලවීය චරිතයයි. එදා විපක්ෂයේ සියළු ශක්තිය, පොදුවේ තම ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් කැප කල නිසා ලද ත්‍යාගය නම්, මුළු රටේම බලය තමන් වෙත ලබා ගැනීමයි.

කොළඹ නඟර සභාව සඳහා එජාපයේ පුරපතිවරයකු පත්වන්නේ, එජාපයේ කිසිවක් නිසා නොව. කොළබ නගරය තුල ජීවත් වන සුළු ජාතිකයන්ගේ ඡන්දයන්ගේ පිහිටෙන් පමණි. සුළු ජාතිකයින් මේ ආන්ඩුව විසින් තකන්නේ නැතිවාක් මෙන්ම, ඔවුන්ද මේ ආන්ඩුව කෙරෙහි කිසි පැහැදීමක් නැත. එහෙත් කොළඹ නගරය දිනා ගත්තාක් මෙන්, බස්නාහිර පළාත් සභාව දිනා ගැනීමට සිතන්නේ නම්, එය සිහිනයක්ම පමණක් බව අවධානයෙන්ම කිව යුතුමය.

මේ අවස්ථාවේ විපක්ෂය කල යුතු වන්නේ, කීප දෙනෙක් ඉදිරිපත් කිරීම නොව, ආන්ඩුව පොදු සතුරා ලෙස සලකා, සියළු දෙනාටම පිලිගත හැකි, පොදු අපේක්ෂකයකු ඉදිරිපත් කිරීමයි. මෙහිදි සලකා බැලිය යුත්තේ කොළඹ දිස්ත්‍රික්කය පමණක් නොවේ, ගම්පහ සහ කළුතර යන අතීතයේ සිටම ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයෙ බල කනු බිහිකල දිස්ත්‍රික්කයන්ද, පළාත් සභාවට අයත් බැවින්, මේ සියළු ජනතාව නියෝජනය කළ හැකි පුදගලයකු ඉදිරිපත් කළ යුතුමය.

දැන් අපි එජාපයේ තෝරා ගැන්ම සලකා බලමු. තමන් අකමැති වූවද ඔවුන් ඉදිරිපත් කිරීමට සැරසෙනුයේ, හර්ෂ ද සිල්වායි, හර්ෂද සිල්වා කොළඹ ජනතාව අනුමත කළද. කළුතර හා ගම්පහ යන ග්‍රාමිය ඡන්ද ලබා ගත හැකි පුද්ගලයකු නොවේ. එසේනම, මීට වඩා කරූ ජයසූරිය ඉදිරිපත් කිරීම සෑම අතින්ම යහපත් දෙයකි.

අනෙක් පසින් අනෝමා ෆොන්සේකා ඉදිරිපත් කිරීමේ කතාවක් පවති. මේය මේ රටේ කරුමයක් මිස, වෙන කිසිවක් නොවේ. ඝාතනයට ලක්වූ තම ස්වාමියාගේ පුරප්පාඩු පිරවීම සඳහා දේශපාළණයට පිවිසි වැන්දඹුවන්ගෙන්, මෙරටට සිඳු වූ කිසිම සුගතියක් නැත. නායිකාවන් ඔවුන් වූවද, තවත් කාලකන්නි පිරිසකගේ රූකඩයක්ම පමණක් බව, අපි ඇස් පනා පිට දැක ඇත්තෙමු. අනෝමා ෆොන්සේකා එසේ තම ස්වාමිය මිය ගිය වැන්දබු කාන්තාවක් නොවුනද, ඇය තම ස්වාමියා දේශපාළණ වශයෙන් ඝාතනය වූ කාන්තාවක්ය.

මේ අතරේ අමුඩ ගහන් කොලඹ එන පක්ෂයෙන්, ලාල්කානත සහෝදරයා ඉදිරිපත් කර ඇත. ඔහුගේ රංග භූමිය අනුරාධපුරය වූවද, ඔහු ජාතික වශයෙන් කැපි පෙනෙන චරිතයකි. කම්කරු නායකයෙකි, දක්ෂ කතිකයෙකි, එමෙන්ම ජාතික තලයේද ඉදිරිපෙල නායකත්වයකි. මගේ තෝරා ගැනීම නම් පොදු අපේක්ෂයා ලෙස සියළුදෙනාගෙම සහයෝගය මත පොදු අපේක්ෂකයා ලෙස ලාල්කානත තෝරා ගත යුතු බවය.

ඔවුන් සංධාන සමග ඒකරාශී වන විට, ඔවුන් ලද අති විශාල මනාප ප්‍රමාණයන්ගෙන් පෙන්වූයේ. ඔවුන් තෝරාගෙන ඇත්තෙ වැරදි පක්ෂයක් විනා, ඔවුන්ගේ දැක්මේ හා ජනප්‍රියත්වයේ කිසිම අඩුවක් නොමැති බවයි.

විපක්ෂය ඇත්ත වශයෙන්ම ජනතාවට ආදරය කරනවානම් කළ යුත්තේ, සංඝ බජව් වලට නැටීම නොව, මේ අවස්ථාවෙ ඉස්මතුවී ඇති ජනතා විරෝධය එකට කැටි කොට ළොවට පෙන්වා දීමයි, එසේ නොමැතිව, විපක්ෂයෙන් ප්‍රධාන පෙලේ චරිත කීපයක් ඉදිරිපත් කිරීමෙන් සිඳුවන්නේ, ආන්ඩු විරෝධය, කීප දෙනෙකු අතර බෙදී යාම හා ආන්ඩු පක්ෂය සුපුරුදු ලෙස තම ජයග්‍රහනය තහවුරු කර ගැනීමයි.

එවිට ජනතාවගේ විරෝධයෙන් පලක් නොවන අතර, ඔවුන් තව දුරටත් පීඩනයෙන් පීඩනයටම පත් වනවා හැර, වෙන යමක් සිඳු වන්නේ නැත. ජනතාවට එසේ වූවද, ඡන්දය ඉල්ලූ, පක්ෂ විපක්ෂ සියළු දෙනාටම, මහින්ද මහත්තයා බඩ පැලෙන්න කන්න දෙන බව නම්, ඉර හඳ මෙන් විස්වාශය. අපට කන්න වෙන්නේ, මිළ අඩු කරන ලද බලු කෑමය. ඒවා ඉතින් කවුරු කලත් බලු වැඩය.