මේ විප්ලවයකට කාළයයි...! - Time for Revolution...!

 
සාමාන්නියන් ජොබක් සෙට් උනාම ඒක පර්මනන්ට් ජොබ් එකක් වෙන්නේ, ප්‍රොබෙසොන් කාළේ බොසාලා සැටිස් උනොත් විතරය. ඒ වගේම ඕන තැනක ප්‍රොබේසොන් ඉන්න එකෙක් ඉන්නේ බය බිරන් තට්ටු වෙලාය. ඒ පර්මනන්ට් කරයිදෝ නොකරයිදෝ කියලාය. එහෙම ඉන්න කාළේ හොරකම් කොරන්න හිතන්නේ වත් නැතිය. එයිට පස්සේ පර්මනන්ට් උනත් ඇල්පෙනෙත්තක්, ඒ පෝ පේපොර් එකක් උස්සන්නෙත් කාළයක් ගියාට පස්සේය. පෑනේන් කොල කෑල්ලෙන් පටන් ගන්නා හොරකම වැට් බදු වංචා දක්වා දිග්ගැස්සෙන්නේ එහෙමය. සත පහක් අතේ නැති මදාවි කොල්ලෙක් ආසියාවේ නොම්මර එකේ කෝටිපතියෙක් වන්නේත් එහෙමය. ඒ ජාතියේ දරුවන්ගේ අප්පොච්චී, ජනතාවගේ කැමැත්තෙන් රටේ සජ්ජුරුවෝ වීමේ පින පල දීලාය.

උන්ගේ හත්මුතු පරම්පාරාවම හොරකම් කොරන්න පටන් ගත්තේ කාළයක් ගිහිල්ලාය. අනික පටන් ගත්තේ පොඩි පොඩි හොරකම් වලින්ය. ඒත් හොරකම පරමාදාර්ශය කර ගත් දේශපාළණයක් තුල, එජාපේ අර්ජුන මහේන්ද්‍රන්ලා, රනිල්ලාගේ ආශීර්වාදයෙන් හොරකම් කරන්නේ ප්‍රොබේසොන් පීරියඩ් එකේමය. ඇත්තටම මේක ප්‍රොබේසොන් එකකුත් නෙමේය. අර නිල් බලු කායේන් දුන්නා ජාතියේ ටැම්පරියක්ය.

ටැම්පරි එකේ මෙහෙම ගේම් දෙන්නේ, සමහර විට ප්‍රොබේසොන් පීරීයඩ් එකක් වත් ෂුවර් නැති හින්දා වෙන්නත් පුළුවන්ය. මුන් ටැම්පරියේ මෙහෙම ගේම් දෙනවානම්, බලේට ආවොත් කොහොමට තියේද කියලා හිතා ගන්න පුළුවන්ය. සිරිසේන ගොයියාත්, රනිල් ගොයියාත් කටක් හොලවන්නේ නැත්තේ, එයාලා ගෙනියන්න හදන්නෙත් මේ සිස්ටොම් එකම නිසාය.

ළෝකයේ පැවති දරුණුම ත්‍රස්ථවාදය පරාජය කලේ, සම්ප්‍රදාය අනුව සටන් කරලා වත්, සම්ප්‍රදාය අනුව ක්‍රියා කරලා වත් නෙමේය. සරත් ෆොන්සේකාට හමුදාපති කම දෙනවාට හමුදාවේ උන් මෙන්ම දේශපාළණයෙන් රට කාපු උන්ද අකමැති වූයේ, ෆොන්සේකාත් එක්ක සෙල්ලම් හොරකම් බැරි හින්දාය. කෙසේ හෝ ෆොන්සේකා හමුදාපති උනායින් පස්සේ, බෑ... බෑ... ගාපු පොන්න නිළධාරිත් එක්ක යුද්ධ කරන්න ගියේ නැතිය. 

ෆොන්සේකා කලේ, පහළ නිලවල උන්, ෂවෙන්ද්‍රලා, ප්‍රසන්නලා, චාගීලා, ජගත් ඩයස්ලා, කමල් ගුණරත්නලාට ගේම් එක බාරදීමය. කරන්න බෑ කියපු යුද්දේ ඉවර කළේ මේ පොඩි කොල්ලෝය. පොන්න නිළධාරින්, පොන්න දේශ්පාළකයන් ඉතරක් නොව, ළෝකෙම හෙල්ලිලා ගියේ එකෙකුටවත් කරන්න බැරි දේ කොරපු නිසාය. එහෙම ගේමක් දුන්නේ සම්ප්‍රදායේ එල්ලිලා ඉඳලා නෙමේය. සම්ප්‍රදායට අනුව සටන් උපක්‍රම යොදලාත් නේමය. ඒ ඒ බනිස් ගෙඩි වලට ඒ ඒ කෙසෙල් ගෙඩි කියන්නැහේ, ගේම දුන්නේ අළුත්ම මැතොඩ් එකකකටය.

වත්මන් ජනාධිපති සිරිසේන මහත්තයා බලයට ගේන ගේමෙත්, සරත් ෆොන්සේකා නම් සම්ප්‍රදාය කුඩේ කුඩු කර දැමූ සරත් ෆොන්සේකත් උන්නේය. එහෙත් අද වන තෙක් ඔහුට යුක්තිය ඉටුවී නැත. ඔහුට යටින් ගේමක් දෙන්නේ, අලි පාටියේ උන් කියලා කියන්නේත් ෆොන්සේකාය. නැති උන තනතුරු, හිඟ පඩි දීලා වැඩක් නැත. මේ පුද්ගලායගෙන් මීට වඩා සේවයක් රටට ලබා ගත් හැක. එහෙත් ඒ සඳහා ඔහුට අවස්ථාවක් ලබා දෙන්නේ නැත. 

හේතුව ඉතා පැහැදිලිය. සියළුම දේශපාලුවෝ සරත් ෆොන්සේකාට ගූ බයය. මොකෝ ෆොන්සේකාට එරෙහිව කිසිඳු දූෂණ හෝ හොරකම් නැත. ඔහු රටට ආදරය කරනා නියම නායකයෙකි. මහින්ද රාජපක්ෂ හොර ආන්ඩුවෙන් අත් යටින් ලබා දුන් සියළුම වරප්‍රසාද වරදාන සියල්ලම ඔහු ප්‍රතික්ෂේප කළෙය. එමෙන්ම ජීවීතය පරදුවට තබා, මහින්ද රාජපක්ෂ බව අමු හොරෙක් බව කිසිඳු බියක් නැතිවම ප්‍රකාෂ කළේය. එවන් නිර්භීත පුදගලයකුට මේ හොර හැත්ත බිය වීම පුදුමයක් නොවේ.

වත්මන් පාළණය බලයට පත් වීම සඳහා හමුදාවේ සහාය ලබා ගැනීමට හමුදාවේ ඉහළ නායකයන්ට ෆොන්සේකාගෙන කිසිඳු අතුරු ආන්තරාවක් නොවනා බවට, සිරිසේන මෙන්ම රනිල්ද සහතියක් දී ඇති බව ප්‍රසිද්ධ රහසකි. වත්මන් ආන්ඩුවේ හොරු ඇල්ලීමේ බලය ෆොන්සේකා වන් කෙනෙකුට බාර දුන්නේ නම්, අද පක්ෂ විපක්ෂ වැඩි පිරිසක් සිටිනුයේ වැලිකඩය. විය යුත්තේ ඇත්තටම එකයි. නමුත් අද සිඳුව ඇත්තේ, රට කෑ කම්බ හොරුන්, හංදියක් හංදියක් ගානේ මීටින් තබමින්, බෝධී පූජා තබමින්, දේශප්‍රේමී බයිලා ගසමින්, හරකුන්ට ගොන් ආතල් දෙමින් යහ පාළණයට පුක පෙන්වීමයි.

වත්මන් දේශපාළණය තුල පොදු පෙරමුණේ කම්බ හොරුන් මෙන්ම, එජාපය ගැනද කළකිරී ඇති ප්‍රමාණය අති විශාලය. සිරි ලංකා නිදහස් පක්ෂය තුල නායකයෙක් නැත. එමෙන්ම අනාගත නායකත්වයක්ද නැත. එජාපයේ නායකත්වයට කැමැත්තෙන් උන් පිරිසද දැන් ඔහු කෙරේ කරකිරී ඇත. සජිත්ට නායකත්වය හිමි වීමට නම්, රනිල් උන්නැහේ නිවන් යන තෙක් සිටීමට සිඳුව ඇත. එහෙත් එජාපයේ වටිනාකම නම්. මීට වඩා ශක්තිමත් නායකත්වයක් මෙන්ම පක්ෂයක් සජිත් ප්‍රේමදාස යටතේ බිහි වීමයි. එය කුමන ආකාරයේ පක්ෂයක් වන්නේද යන්න අනාවැකී පල කිරීමට කල් වැඩිය.

ඇත්තටම මේ අවස්ථාවේ මේ රටේ ජාතික නායකත්වයකට විශාල අවස්ථාවක් උදා වී ඇත. කැපුවත් කොල, කැපුවත් නිල්, කැපුවත් රතු කියනා සම්ප්‍රදායික ගොන් වස්සන්ගෙන් පරිභාහිරව පාවෙන චන්දයන් විශාළ ප්‍රමාණයක් අද රට තුල ඇත. එමෙන්ම සම්ප්‍රදාය කඩා ගෙන ඉස්මතු වන අවංක නායකත්වයක් බලාපොරොත්තුවෙන් සිටිනා පිරිසද අති විශාලය. ශක්තිමත් නයකත්වයකට එජාපයේ මෙන්ම සිරි ලංකා කාරයන්ගේද, වමේ උන්ගේද කැමත්ත ලබා ගැනීම ඉතා සුළු දෙයකි. එමෙන්ම බුද්ධිමත්, බලවත් නාය්කත්වයකට, සිරි ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නායකයකු ලෙස ඉස්මතු වීමේ අවස්ථාවද බොහෝම පැහැදිලිව ඇත.

සජිත් එජාපයේ අනාගත් නායකයා වීමට සිටිනා පුද්ගලයා හේතුවෙන්ම, මේ අවස්ථාවේ ඔහු නායකයකු ලෙස ඉස්මතු වන්නේ නැත. අනුර කුමාර දිසානායක් යනු, ජෙප්පන්ගේ නාය්කයාය. ජෙප්පන්ගේ පෙර වැරදි වලට අදටත් ඔවුන් වන්දි ගෙවමින් සිටී. එපමණක් නොව ඔවුන් කාළයට හා පරිසරයට අනුව හැඩගැසී නැති බව මාතලන්ගේ මතයයි.

මාතලන් දකින ජාතික නායකයන් දෙදෙනෙක් සිටි. ඉන් පළමු අවස්ථාව හිමි වන්නේ පාඨලි චම්පික රණවකටයි. බොදු බලු සේනාව බල්ලා මාක් වීම හේතුවෙන්, ලංකාවේ අති බහුතර, දෙමළ විරෝධි බුද්ධාගමේ මට්ට හරකුන්ගේ ඡන්ද්ය ඔහුට ලබා ගැනීම පහසු දෙයකි. එමෙන්ම පසු ගිය ජනපති මැතිවරණය තුල ඔවුන්ගේ හැසිරීම තුල, සුළු ජාතින්ගේ යම් පිරිසකගේ හෝ සහයෝගය ඔවුනට හිමි වනු ඇත. 

එමෙන්ම දේශපාළණය තුල ඔහුට ඇති පළපුරුද්ද හා ලබා ගත් ජයග්‍රහණයන්ද විශාළය. එමෙන්ම සෝභිත හිමිගෙන් පසු බල පෙරලියේ අභීත හඬ වූ අතුරලියේ රත්නද ඔහුගේ ටීම් මැම්බර් කෙනෙක් වීමද වාසියකි. එපමණක් නොව, සෝභිත හිමි ප්‍රමුඛ පිරිසගේද, යහ පාළණයක වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනා සිවිල් සංවිධාන වලද සහයෝගයද නිතැතින්ම ඔහුට හිමිවනු ඇත. මන්ද යහ පාළණ ජනපති කෙනෙක් උන්නද, යහ පාළණ අගමැතිවරයකු පත් නොවූ බැවිනි. 

ලැබෙන වාර්ථා අනුව නම් පෙනී යන්නේ, ඔවුන් පොදු පෙරමුණ හා සංධානගත්වීමට බොහෝ දුරට ඉඩ ඇති බවයි. එමගිනි ඔහුට මෙන්ම පක්ෂයේ කීප දෙනෙකුට ගොඩ ගිය හැකි මුත්, මේ රටට අවංකව ආදරය කරනා ජනතාවටත්, රටටත්, එයින් අත්වන ලබ්බක් නැත. ඇත්තටම රට ගොඩගැනීමේ අවස්ථාවක් හිමි එවන් නායකත්වයක්, තම පෞද්ගලික අරමුණු වෙනුවෙන් ක්‍රියා කරන්නේ නම්, එක ජාතියේ මෙන්ම රටේ අවාසනාවක්මය.

මාතලන් දකින අනෙක් නායකයා කලින් කතා කලා වූ ෆොන්සේකා මහතාය. මේ අවස්ථාවේ ඔහුටද යලිත් මතු වීමේ විශාල අවස්ථාවක් ඇතත්, ඔහුගේ දරදඬු ක්‍රියාකාරිත්වය හේතුවෙන්, පක්ෂය තුලවත් බලයක් ගොඩ නගා ගැනීමට නොහැකිවීම අවාසනාවක්මය.

එහෙත් ෆොන්සේකා හා චම්පික සාධකයන් යහ පාළණයක් ගොඩ නැගීමට දිවි හිමියෙන් ක්‍රියා කල නායකයන් හා සිවිල් සංවිධාන සමඟ පෙල ගැසෙන්නේ නම්, එජාපයේ මෙන්ම සිරි ලංකා කාරයන්ගේ බහුතරයක්ද ඒ වටා එක්වනු නොඅනුමානය.

මේ රට සිරි ලංකා කාරයන්ගේවත්, යූ ඇන් පී කාරයන්ගේවත් බූදලයක් නොවේ. නවදිල්ලියේ සීදුවූ ආකාරයේ වෙනසක් සිඳු කිරීමේ මහඟු අවස්ථාවක් රටේ උදා වී ඇත. කරුමය නම්, එයට නායකත්වයක් දීමට කෙනෙකුන් නොමැති වීමයි.

පරණ කාළකාන්නි දේෂපාළණ පක්ෂ වලට මේ රටට කරන්න පුළුවන් ලබ්බක් නොමැති බව, නිදහසෙන් පසු සෑම ආන්ඩුවක් විසින්ම ඔප්පු කර අවසානය. මේ අළුත් විප්ලවයකට කාළයයි...