රිසි සේ සමරිසි සහවාසේ බැරිවා සේ.. (Strictly for Adults Only)

රිසි සේ සමරිසි කොරන්න දෙන්න බැරියෙයි කියාපු අපේ ජනාධිපති තුමා, ඒ ගෙනාපූ පත්තිරිකාව බැසියරේ ගලවලා විසික්ක කෙරුවා වගේ උසික්ක කොරලා දාලා හිටන්. හොඳ වෙලාවට සමරිසි සෙට් එක කැබිනට් එකේ ඉඳලා නෑ. නැහ්නන් ඉතින් ආයේ දෙකක් නෑ ලොක්කාගෙන් මඩු වලිග පාර කනවා පන්සලේ හාමුදුර්වෝ පොඩි උන්ට ප්‍රහාරේ එල්ල කොරනවා වාගේ.

ඉතින් මේක කැබිනට් එකට දැම්මාම, එතන කස්ටිය පොඩි ආතල් එකකුත් අරගෙන තියෙනවා. කොහොමත් අපේ උන් පොන්න ඩාන්ස් බල්ලන ආසයි නේ. අද ගොඩාක් ඉවෙන්ට්ස්වල ඒක නැතිවම බැරි දෙයක් වෙලා. හැබයි ඉතින් එහෙම ඇවිල්ලා නටන උන්ද පොන්නයෝ, එහෙම නත්නම් ඒවා දිහා බලලා ආතල් ගන්න උන්ද පොන්නයෝ කියන්න නම් මම දන්නේ නෑ. කොහොම හරි දෙගොල්ලන්ටම පිස්සු කියන එකයි මාතලන්ගේ නම් අදහස. මේ වගේම මාතලන්ට දිරවන්න බැරි එකක් තමයි එක වේලක් කන්න දීලා අබාධිත දරුවන්ගෙන් ආතල් ගන්න එක. මේවා අපි තිරිසන් ගති තාම පෙන්වන කැඩපත්. 

කොහොමත් හාමිනේ උයා දෙන බත් එක කෙහෙල් කොලේ ඔතාගෙන ඇවිත් බෙලෙක් පිගානේ තියාගෙන කන ලොක්කා, ඕකට විරුද්ධ වෙන එක අහන්න දෙයක් නෑ. ඒත් ඕක ඕන වෙලා තියෙන සමරිසි සෙට් එකට, මේක එයාල ඉන්න වෙලාවේ ඉදිරිපත් කර ගන්න තරම් ගටක් නැද්දෝ කියන ප්‍රශ්ණෙත් එතනදි මතු වෙනවා ඉතින්. ඒ වගේම මෙතනදි අලි පාඩියේ තියෙන බල අරගලයෙ ඉස්මතු වීමකුත් පෙනෙනවා.

සුජීව සේනසිංහ වගේ මහා රැඩිකල් පොරවල්, ඉඳලා හිටලා නැෂනල් එකේ බැහැලා එන්නේ ඇයි කියලා දැන් හරි පැහැදිලියි. දොස්තර කෙනෙක් වෙච්චි නලින්ද ජයතිස්සටත් මාර සතුටු ඇති දැන්. ඒ දොස්තරට අනුව මේක ලෙඩක් නේ. විප්ලවේ කරන උන්, ධාතු නැති ධාතු කරඬු ඔළුවෙ උඩ තියාගෙන යන්න ගියාම හිපොක්ක්‍රටිස්ගේ "ඕත්" එක ඕක් වෙලා, එයාලා නිකන්ම නිකන් හාල් පාරුවෝ වෙනවා ආයිබන්ඩ...

හැබයි ඉතින් අර රාජිත දොස්තර උන්නැහේ ප්‍රෙස් කොපරන්ස් එකේ කිව්වැහේ, "ලෙට් දෙම් ප්‍රැක්ටිස් ඉෆ් දේ වෝන්ට් " කියලා, සද්ද බද්ද නැතිව ඉන්න එක තමයි හොඳම දේ. අලි පාටියේ අය ලෝකේ තියෙන මාර එවා මෙහේ ගෙනත් දාන්න කලින්, කොස් කොල ක්‍රෝටන් කොල කන්න වෙච්චි එවුන්ට, හප හපා ඉන්න චුයිං ගන් එකක්කත් දීලා නැති එකේ, ඉස්සෙල්ලා මිනිස්සුන්ගේ බඩ කට පුරවලා ගල් කපන්න බැරිනම් ආප්ප බාගත්තත් මිනිස්සුන්ට අවුලක් වෙන එකක් නෑ. අනික ඉතින් ඔය බටහිර උන් ඇහුවත්, ලීගලයිස් නැති උනාට, ඔහේලටත් වඩා හොඳට ඕවට කප් ගහපු බඩු අම්මට සිරි ලංකාවේ ඉන්නවා ඕයි කියලා, ගුණදාස අමරසේකර වගේ ඇරලා දාන එකයි තියෙන්නේ. හොරා කෑවත් මොකෝ ඕයි රට කන්න නැතිව. 

මේ සෙල්ලම් බලන්න ඇන් ජී ඕ කාරයන්ගේ හරි විමෙන් ඉන්ටර්නැසොනල් නෝනලගේ හරි කාමරවලට එබෙන්න ඕනැන්නේ නෑ. අපි පොඩි කාලේත් ගම්වල ඔය හැම ජාතියෙම සෙල්ලම් තිබුනා. අදත් තියෙනවා. එහෙමෙයි කියලා ඒ මින්ස්සු පිළිකෙව් කලෙත් නෑ, සමාජෙන් කොන් උනෙත් නෑ. අපි පොඩි කාළේ මඟුල් ගෙවල් වල දාන ගෙවල් වලට ආපු සමරිසි උන්, රෑ ජාමේ වෙනකොට හොයා ගන්න නැති උනේ, උන් කෙහෙල් පඳුරුවලට හුජ්ජා කොරන්න ගිය නිසා නෙමෙයි කියලා කුස්සියේ උන්න ගෑණුත් දැන ගෙන උන්නා. 

අනික ඉතින් ගමේ පන්සලේ නායක හාන්දුරුවෝ. අපරාදේ කියන්නේ උන්නාන්සෙට ඔය සැක්ස්වල කැටගරියක් තිබුනේ නෑ නිවන් යන්න, ගමේ උපාසක උපාසිකාවන්, දහම් පාසලේ ගුරුවරියෝ, පොඩි කොල්ලෝ කෙල්ලෝ, එතකොට සාමනේර හිමිවරු, මෙච්චරෙයි කියලා උදව් පදව් කොලාද. උන්නාන්සෙ ඕන එකෙක් එක්ක සැක්සපෝන් එක ගැහුවා කිසිම බේදයක් නැතිව. එහෙමෙයි කියලා, උන්නාන්සෙට මක්කත් කියන්න ගියේ නෑ නේ කවුරුවත්. බලු පූට්ටුවලටවත් ගල් ගහන්න එපාය කියලා අපේ වැඩිහිටියෝ අපිට කියලා දුන්නේ..

එතකොට හංදියේ මුදලාලි. උන්නැහේත් එහෙමෙයි කියලා කැටගරයිස් කලේ නෑ. පන් මල්ල ගහගෙන එන ඇලිස්ලා, මැණිකෙලා කඩේ පිලිකන්නෙන් ගොඩ උනේ, ගබඩාවේ ඉස්ටොක් ගන්න නෙමෙයි නේ. මුදලාලිත් එක්ක බඩගාගෙන වෙන මක්කද කොරන්න. කොල්ලන්ට උනත් ටොපි චොකලට් නොමිළේ දුන්නට ඕක දන්සැලක් නෙමෙයිනේ ආයිබන්ඩ... වින්කලේ බාස්, කොල්ලන්ගේ සයිකල් හැදුවේ සල්ලි අරගන්නේ නැතිව. ගණුදෙණුව කර ගත්තේ වින්කලේ පිටිපස්සට ගිහින්.

ඒ ඉතරක්ය පොලේ ගියාම ආ නෝනා බටු ගන්න පලාගන්න කිව්වේ, නාරාහේන්පිට පොලේවත්, දෙල්කඳ පොලේවත් නෙමෙයි නේ බං. ගමේ පොලේ. ඒ මොකෝ වම්බටු කන්න ආස නෝනලා ගැන ගමේ උන් දැන ගෙන උන්නා. ඒ විතරක් නෙමෙයි සමහර නෝනලා බල්ලෝ හදන්නේ ඇයි කියලත් දැන ගෙන උන්නා. කොන්වන්ට් එකේ අය යනකොට ආප්පයක් බාමුද නංගී කියලා ඇහුවේ, මොකෝ එයාල හංදියේ කඩේ රෑට ආප්පා බාන නිසාය. එහෙම එකක් නෙමෙයි නේ. නමුත් වෙන මොකක්ද කේස් එකක් යනවා කියලා කොල්ලොත් දැන ගෙන උන්නා. 

අනික පොඩි කෙල්ලෝ කොල්ලෝ කැලේ පැන්නට, ඔය දැන් වගේ ඇතුල් කොට්ටේම යන්නේ නතිව, පිටකෝට්ටෙන් බැහැලා ගලේවට හංදියෙන් මාරුවෙලා යන්නත් දැන ගෙන උන්නා. එහෙම නිදහසක් තිබුන නිසා තමයි, රේප් කේස් අරවා මේවා අහනවත් නොතිබ්බේ. නැත්නම් ඉතින් ළමා අපචාර කේස් විසඳන්න ගිහිල්ලම පොලීසියට වෙන වැඩක් නැති වෙනවා.

ඇයි එතකොට හරක් පට්ටි තිබ්බ උන් වැස්සියෙක් කැලේට දක්කගෙන යන කොට දන්නවා, මේ මස් කොරන්නවත්, කිරි දොවන්නවත් නෙමෙයි යන්නේ පට්ටි දාන්නෙයි කියලා. එහෙම කියලා ඌ සමාජෙන් කොන් උනෙත් නෑ නේ. ඌත් කඩමන්ඩියේ ඉන්න සෙට් එකත් හැන්දෑවට සෙට් වෙනවා, මගුලට තුලාවට, මරණෙට දානෙට එනවා, කිසි අවුලක් නෑ.

මෙව්වා ඉතින් ලෝකය තියෙනකන් කාටවත් නවත්තන්න බැරි ඒවා. ඒ නිසා හෙටත් පනසලේ ලොකු සාධු පොඩි සාදුගේ පුක පලනවා, සර්ලා කොල්ලන්ට ගල් කපනවා. මිස්ලා පොඩි කෙල්ලෝ එක්ක ආප්ප බානවා. නෝනලා බටු අරගෙන යනවා. බේබී ක්‍රීම් සහ බටර් වලට ඉල්ලුමක් තියෙනවා. කොල්ලෝ වැස්සියන් එක්ක පට්ටි දානවා. ගමේ උන් කොටු පනිනවා. උපාසකම්මලා වැට පනිනවා. මුදලාලි කොල්ලන්ට ටොපි චොකලට් දෙනවා. දෙන්න පුළුවන් උන් ඇමති කමුත් දෙනවා, සභාපතිකන් දෙනවා. සෝ වල මේන් රෝල් එක දෙනවා. ඔය වගේ නහුතයක දේ වෙනවා.

ඉතින් මෙහෙම කේස් ගමේ උපන් සිරිසේන උන්නැහේ නොදන්නවා නෙමෙයි. ඒත් ඉතින් ඕවා එදත් ප්‍රසිද්ධියේ කතා කොලේ නෑ. නමුත් වැඩේ ගියා. ඉතින් ඒ කාලේ වගේ නෙමෙයි අද කාලේ, සමාජ රෝග වැඩියි, ඒඩ්ස් හිටන් තියෙනවා. ඒ නිසා ඔය ඉස්ට්‍රේට් සෙක්ස්, ලැස්බියන් සෙක්ස්,  ගේ සෙක්ස්, රෙට්‍රො සෙක්ස්, බයි සෙක්ස් (බයියන්ගේ සෙක්ස් ලෙස වරදවා වටහා ගත යුතු නැත.) බැරි නම්, ඕන මළදානයක් කොර අගත්තට අවුලක් නෑ. මතක තියාගන්න ඕන දේ තමයි ඔය ඔක්කෝටම වඩා වටින්නේ "සේෆ් සෙක්ස්" කියන එකයි කියලා හිටන්..

ඒ වගේම, ගේ රයිට්ස් LGBT රයිට්ස් අරවා මේවා ලීගලයිස් කොරන්න කලින්, ඕවා කොරන්න ඕන අවයව කෙලින් වෙන්න, තෙත් වෙන්න, ඇහැට කනට දාන එවා නොකර, බඩට මක්කත් දාන්න හිතා ගන්නවා නම් බොහෝම හොඳයි...