චතුරංගලාගේ හා පැතුම් කර්නල්ලාගේ
ඉකො කොමික්ස්
➖➖➖➖➖😁▪️
අරගලයෙන් පස්සෙ මතු වෙච්චි අලුත් දේශපාලන චරිත වලින් මම ප්‍රියකරන දෙන්නෙක් තමයි චතුරංග අබේසිංහ හා පැතුම් කර්නර්..
කවුරු මොනවා කිව්වත් දෙන්නටම පැහැදිලි දේශපාලන අනාගතයක් තියෙනවා හැබයි ඉන්න තැන් වල ඉඳලා නම් නෙමෙයි... මොකද දෙන්නම කරන්නේ ජනතා දේශපාලනයක් නෙමෙයි. තියරි දේශපාලනයක්.
එහෙම ක්‍රමයක පාලන බලය ගන්න නම්, එක්කෝ හරිනි වගේ ජාතික ලැයිස්තුවකින් එන්න ඕන, එහෙම නැත්නම් මහ පක්ෂ දෙකෙන් එකක එල්ලෙන්න ඕන.
දෙන්නගෙම හොඳ වගේම නරකත්, ගත යුතු දේත්, නොගත යුතු දේත් තියෙනවා. වඩාත් වැදගත් දේ, ඉන්න දේශපාලුවන්ට වඩා දැණුම අතින් ගොඩාක් ඉදිරියෙන් ඉන්න එක.
මේ දෙන්නම නිදහස් අධ්‍යාපනය තුලින් බිහි වූ චරිත. නමුත් දෙන්නම කියනවා අධ්‍යාපන සිස්ටම් එක වැරදියිලූ. එහෙනම් කොහොමද මේ දෙන්නා ගොඩ ගියේ. ඒ කියන්නේ සිස්ටම් එකේ වැරද්දක් නෙමෙයි නේ. වැරද්ද තියෙන්නේ මිනිස්සුන්ගේ. නමුත් මෙයාලා ඒක මිනිස්සුන්ට කියන්නේ නෑ. වරද පටවන්නේ දේශපාලුවන්ට විතරයි. එතන තියෙන්නේ වෛරය හා ඉරිසියාව පමණමයි.
අනෙක් කාරනය දෙන්නම තාම ඉන්නේ කොහේ හරි කාගේ හෝ තියරියක එල්ලිලා. බොරු දත්ත මත රැදිලා. කම්පැරිසන් හෙවත් සංසන්දනය කිරීම් වල. අපේ රටේ දත්ත නෙමේ, මේ ලෝකේ සියළුම දත්ත අමු බොරු.
ඇත්ත වශයෙන්ම ගත්තොත් ඉන්දියාවේ තරම් හිඟන්නෝ නූගත්තු මෙහේ නෑ. බංගලාදේශය මාර දියුණුයි කිව්වට ඒක මිහිපිට අපායක්. චීනය කොච්චර දියුණු උනත්, මේ විඳින මාධ්‍ය නිදහස බින්දුවක්වත් නෑ.
ඇත්තටම ගත්තොත් ඔය ඔක්කොම රටවල් වලට වඩා මේ රටේ මිනිස්සු පොහොසත්, සතුටින් ඉන්නේ. නිදහස් ජීවිත ගත කරන්නෙ. පසුගිය සති අන්තයේ වන් ගෝල්ෆේස් විතරක් නෙමෙයි ශ්‍රී පාදය නුවරඑළියත් ජනතාවගෙන් පිරී ඉතිරී ගියා. එතන සෑම පන්තියකටම අයිති මිනිස්සු උන්නා. මන්දපෝෂණ කියන්නේ අමු ප්‍රොපගැන්ඩා. දැන් ඒවට ඉස්සර වගේ පැවැත්මක් නෑ. පටන් ගත් තැනම පච වෙලා චොර වෙලා යනවා. මංගලගෙ ඒවා වගේ පැවැත්මක් නෑ.
චතුරංගගේ නායකයෝ ලෝකේ වටේ සවාරි යනවා, පැතුම් කර්නර් වෙසක් එකට කළු වෙසක් කූඩූ එල්ලලා පාර්ලිමේන්තුව ගිනි තියන්න ගියාට, හැමෝටම මෙරි ක්‍රිස්මස් කියලා ඉන්ගිරිසියෙන්ම දාලා තිබුනා. මෙරි වෙන්නේ නෑ නේ ප්‍රශ්ණ තියේ නම්.
අපේ රටේ මිනිස්සු ජපන් වාහනයකට ජපනා වගේ 300% ගෙවනවා. ඉන්දියාවේ එකකට 200% ක් ගෙවනවා. එයාර් ලංකා වගේ පාඩු ලබන සුදු අලියෙක් උඩ යන්නේ, තනිකර ජනතාවගෙ සල්ලි වලින්, ආන්ඩුවේ අයිස් ගහන උන්ට සැප දෙන්නේ මුට්ට කරගහන එකාගෙත් කන බොන දේට ගහන බද්දෙන්.
මේ දෙන්නට නෙමේ, එකෙක්ටවත් රට වැටෙන්න හේතුව තාම තේරිලා නෑ. ඉතින් සොලියුසොන් එක ලෙස ඉදිරිපත් කරන්නේ වැල් බයිලා.
මේ රටට කෙලවෙන්න හේතු වුනේ රටේ ආර්ථිකයට ඔරොත්තු නොදෙන රාජ්‍ය සේවය හා සුබසාධන ක්‍රම මගින් ඇති කල හිඟන මානසිකත්වය.
මහපොලො නොදුන්නා කියලා ඊට කලින් මේ රටේ උපාධිධාරීන් බිහි වුනේ නැද්ද?
ජනසවිය දෙන්න කලින් මේ රටේ මිනිස්සු නොකා නොබී මැරුනද?
නොමිළේ පෙලපොත් දෙන්න කලින් දරුවෝ ඉගෙන ගත්තේ නැද්ද?
නිළ ඇඳුම් දෙන්න කලින් දරුවෝ පාසල් ආවේ හෙළුවෙන්ද?
ගම් උදා ගෙවල් දෙනකම් මිනිස්සු උන්නේ ගස් ගල් යටද?
කරුමේ කියන්නේ මේ ඔක්කොම කරුම මේ රටේ ජනතාව මත පැටෙව්වේ, ඕපන් ඉකොනමි හඳුන්වා දීපූ උන්ම වෙච්චි එක. ඒ තමන්ගේ චන්ද ගොඩ වැඩි කර ගන්න. දැන් මේවා දිගටම මේන්ටේන් කරන්න ඕන කියන්නේ පිනට කන දයාසාන්තලා ඉතරක් නෙමේ, නන්දලාල්ලා, ප්‍රේමදාසලත් ඒ අස්සේ සිටීම ජාතික කරුමයක්. ව්‍යසනයක්.
රටට කෙලවෙනකන් බලාගෙන ඉන්න උන්ට පේන්නේ ආරක්ෂාවට වෙන් කරන මුදල විතරයි. ඒත් ඉහත සඳහන් කරන වියදම්වල එකතුව හා ඉන් රටට අත් වූ දෙයක් තියෙනවද කියලා එකෙක් ළඟවත් දත්ත ඇත්තේ නෑ.
ඒවා ගැන හොයන්න ඕනත් නෑ. ඒ තුලින් ඇති කරලා තියෙන හිඟන මානසිකත්වය, යැපුම් මානසිකත්වය ගැන එකෙක්ට වගේ වගක් නෑ. ඒ ඩැමේජ් එක නෙගටව් මයින්ඩ්ස් ලේසියෙන් හදන්නත් බෑ.
නන්දලාල් කබ්‍රාල්ට එහා ගිහින් සල්ලි අච්චු ගහන්නේ මේ දන්සල මේන්ටේන් කරන්න. ලෝකේ දන්සල් දෙන රට අපේ රට විතරක් නෙමේ. හැබයි මෙහෙම දන්සැල් දෙන රටක් නම්, තුන් ලෝකෙම ඇත්තේ නෑ කියන කතාව නම් සහතික ඇත්ත.
මේවත් මේන්ටේන් කරගෙන ආර්ථික වශයෙන් නැගී සිටින්න පුලුවන් එකම එක ඉකොනමි සිස්ටම් එකකින් විතරයි. අපි පෙනී ඉන්නේ ඒ ඉකොනමි එක වෙනුවෙන් විතරයි.
.
