බෝ, වයිල්ඩ් බෝ ඇන්ඩ් කපුටු බෝ - Pannipitiya Bo Tree

පන්නිපිරියේ බෝ ගහ ගැන මම මෙහෙම පෝස්ට් එකක් බුකියේ දැම්මා

ගස් ගල් වලට වඳිනා බෞද්ධයා නියම බෞද්ධයකු නොවේ.
බුදුන් පහළ වූයේ එවන් හරකුන් එයින් මුදවාලීමටය..
බුදුන් සිටිය යුත්තේ හදවතේ මිස,
ගස් ගල් වල නොවේ...

එතනදී මගෙන් සැදැහැවත් බෞද්ධ කුළ කාන්තාවක් විමසුවා මෙහෙම, "හැබැයි ගස් වලට වන්දනාමාන කිරීම පිළිබඳ මුල්ම හුරුව බුදුනගෙන් නේද පටන් ගත්තෙ?"


අම්මට හුඩු... ඒ වෙලාවේ තමයි මට මතක් උනේ බුදු හාමුදුරුවොත් බෝධි පූජා තිබ්බා නේද යකෝ කියලා..

ඔය "අනිමිස ලෝචන පූජාව" ගැන හුඟ දෙනෙක් දන්නවා උනාට, "බෝධි පූජාවේ" මුල් කතාව ගොඩක් අය දන්නේ නෑ..

බුදු හාමුදුරුවෝ බැලුවලු මේ ගහ නිසා තමයි මම බුදු උනේ, සියල්ලට කලියෙන් ගහට පූජා පවත්වන්න ඕනය කියලා හිටන්..

බුදු හාමුදුරුවෝ කල්පනා කලාලු ඉස්සෙල්ලම ගහ නාවන්න ඕනෙයි කියලා. ඊට පැන් කළ කොහේ වෙද වනයේ..

විශාකා සිටු කුමරි දුන්න එකත්, ගඟේ උඩහට යැව්වා නේ කියලා, එහෙ මෙහෙ හොයන කොට "ඝටීකාර බ්‍රාහ්මනයා" දුන්න එක තියපු තැන මතක් වෙලා,

ඒක අරගෙන ඇවිත්, නේරංජනාවෙන් පැන් අරගෙන, අරියධම්ම හාන්දුරුවන්ගේ "රන් වන් පාටින් දළු ලන් බෝධිය, දඹදිව් තලයේ හටගත් බෝධිය..." යනාදි වශෙයෙන් ගාථා කියා, පැදකුණු කොටැ, පැන් කළ හතකින් බෝධින් වහන්සේ නෑව්වලු..

එයිට පස්සේ, ගිතෙල් පානක් එහෙම දල්වලා, මල් පූජා කරලා, නිඝන්ඨනාත පුත්තගෙන් හඳුන් කූරූ ඉල්ලගෙන පත්තු කොරලා, පසඟ පිහිටුවා, "ඉමේ ඒතේ මහා බෝධී, ලෝක නාථේන පූජිතා, අහං පිතේ නමස්‌සාමී..., බෝධි රාජා නමත්ථුතේ..." යනදි වශයෙන් ගාථා සජ්ජිආයනා කොට ගහට වැඳ වැටුනලු..

එයින් සෑහිමකට පත් නොවු අප මහා සම්මා සම්බුදු රජානන් වහන්සේ, විශාකා උපාසිකාවන්ට කියා, තමා උපන් බූමියේ ජාතික කොඩියේ හැඩයේ කොඩියක් මස්සවා, එහි "සිද්ධාර්ථ ගෞතමයන්ගේ සියළු අපල දුරු වේවා" යැයි සඳහන් කොට, බෝධින් වහන්සේගේ එල්ලුවාලූ.

ඊට පස්සේ සුද්ධෝධන රජ්ජුරුවන්ට පනිවිඩයක් යවලා, කහවනුවක් ගෙන්වාගෙන, එය කහ දියරෙ දෝවනය කොට, තන්හා රති රඟා පලායන විට වැටී තිබූ, "රන් ශෝලයකින්" ඔතා, ගහේ අත්තක ගැට ගැහුවාලු..

ඉනික්බිති උන් වහන්සේ පස් වග මහනුන්ට දෙසා වදාලේ "මහනෙනි දම්ම චක්කප්පවත්තන් සූත්තරයෙන් කම් නැත, එවා පසෙක තිබියේවා, යමෙක් මෙම උතුම් වූ වෘක්ෂයට පුද පූජා කළ සේක්ද, ඒය මා දෙසනා ධර්මයටත් වඩා උතුම් වූ පුණ්‍යක්‍රමයක්ම වන්නේ යැයි.." කියාය..

ඉන් උදාමයට පත් පස් වග මහනුන්

කොණ්ඩඤ්ජ හිමියන් 84,000 මහා පූජාවකින්ද
වප්ප හිමියන් මහා පිච්ච මල් පූජාවකින්ද
භද්දිය හිමියන් මහා කපුරු මල් පූජාවකින්ද
මහානාම හිමියන් මහා පළතුරු පූජාවකින්ද
සැවත් නුවර සිට පැමිණි අස්සජි හිමි විසින්, තම මිය පරළොව ගිය දෙමාපියන්ට පින් පිනිස කහවනු 500 ක ආධාරයකින්ද පුද පුජා පැවැත්වී යැයි,

ත්‍රිපිටකකයෙයි යමක වග්ගයේ, "නියමාකාරයෙන් බෝධි පූජාවක් පවත් වන්නේ කෙසේද" යන කොටසේ සඳහන්ව ඇති බව, සියළු බෞද්ධ උපාසක උපාසිකාවන්ගේ හිත සුව පිණිස මෙසේ සඳහන් කර සිටිමි..

** මෙය හුදෙක මට හෝ මගේ මෑණියන් වහන්සේට පින් අත් කර ගැනීමේ චේතනාවන් පළ කිරීමක් නොව, බුද්ධ සාසනයේ තිරස්චිතය සඳහාම මෙත් සිතින් ළියා පළ කළ වගයි.. නැවතත් මෙත් සිතින් සඳහන් කළ යුතුව ඇත්තේ...

බුදුන් වැඩ සිටින්නේ ගස් ගල් වල නොවැ

පිරිසිඳු සිත්වලම පමණක්ම යන බවය...