චෝගම් සහ පුංචි පහේ ඇමතිවරු - Chogm & Baby Ministers

මේ මලදානේ ගැන කීප සැරයක් ලියා ඇතත් ආයෙත් ලිවිය යුතුමයි කියා සිතුනේය. ඉස්සර පිට රටකින් කොපි කරලා සිරසේ "පුංචි පහේ මං" කියා වැඩ සටහනක් ගියේය. නම එහෙම උනාට ආවේ පුංචි උන් නෙවේය. මහ උන්ය. ඔය අස්සේ පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්න හරක් සහ බූරුවෝත් ආවේය.

උන් ඇවිත් නාගෙන යන හැටි දැකලා ලොක්කා උන්ට යන එක තහනම් කලේය. එහෙම පහේ උන්ගේ ප්‍රශ්ණ වලටත් උත්තර දෙන්න බැරි හරක් සෙට් එකක් ඇමති මණ්ඩලේ තියාගෙන ලොක්කත් එකසිය ගානට නානවාය.

ඕකට අජ්ජාපනේ කන ඇමතියා ආවාද කියා මට මතක නැත්තේය. ඒත් ඉතින් ආවා නම්, ඩෙෆා නාගෙනම යනවාය. පහේ පන්තියේ ප්‍රශ්ණ තියා, මහ ළොකු ආර්ථික විජ්ජාව බාර දුන්න වෙලේත් ඇදගෙනම නාපු නිසා, එතනින් පුකට පයින් ගසා එලෙව්වේය. ඒ එලවලා, ජාතියේ දරුවන්ගේ තාත්තා කියා ආඩම්බරෙන් කියන කෙනා, දරු පරපුර බාර දුන්නේ මේ වගේ හරකෙකුටය. දැන් ඒ යකා අජ්ජාපනේ උලා කනවාය.

හැම එකාම කියන්නේ මේක ප්‍රජාචන්චලවාදීද මොකක්ද රටක් කියාය. ඒ කියන්නේ වැඩි පිරිසක් කැමති දේ කරනා එකටය. පාළකයෝ ඉන්නේ, එහෙම වැඩි පිරිසක් හොඳයි කියා කියන දේවල් කොරන්නටය. ජනතාවගේ හඬට කන් දෙන්නටය. ඒත් මේ ඉන්න උන් එහෙම ජනතාවගේ හඬට කන් දෙන්නේ නැතිය.

උන් ගේනා මරි මෝඩ තකතීරූ තින්දු, ජනතාව පිලිගන්න ඕනාය. දැන් තීරණය කොරලා තියෙන්නේ පහේ සිස්සත්තේ රිසාල්ට් එක ළෝක ළමා දිනයේ දෙන්න ඕන කියලාය. අනික් උන් කියන්නේ එදාට දෙන්න එපා කියලාය. ඒ ළමා අයිතිවාසිකම් නැති වෙනවා කියලාය.

ඒ යක්කු උන්ගේ තීරණ වෙනස් කරන්නේ නැතිය. ඕන් ලොක්කා කිව්වොත් නම් නැට්ට පුකේ ගහගෙන "අතිගරු ජනාධිපති තුමාගේ තීරණය පරිදි..." කියා වෙනස් කොරනවාය. මාතලන් නම් කියන්නේ පහේ සිස්සත්තේ කියන්නේම ළෝක ළමා අපචාරයක් කියාය.

ඇමතිවරු, නිළධාරි විතරක් නොව, දෙමාපියන් කරන්නේද ළමා අපචාරයක්මය. මේකට දරුවා ලෑස්ති කොරන්නේ තුනේ පන්තියේ ඉඳලාය. හරක් පැටියා වගේ ඉස්කෝලෙට අමතරව පන්ති ගෙනියනවාය. ඒ කියන්නේ අවුරුදු 6-7 ඉඳලාම උන්ගේ සුන්දර ළමා කාළය උදුරා ගන්නවාය.

කරුමේ කියන්නේ, දරුවන්ට මේ අපචාර කරන්නේ අපේ ජැනරේසොන් එකේම කාළකන්නින්ය. ලොක්කා කරන්නේත් ළමා අපචාරමය. ළකුණු දෙන ක්‍රොමේ වෙන්සක් කරන්නෙයි කිව්වාට. ලොක්කා කරන්නේත් පත්තර වලයි, ටැලිවිසොන් වලයි පෙන්නන පැටව් ටික අරලිය ගහ මන්දිරේට ගෙනත් උන් එක්ක පොටෝ වලට ඉඳලා, අනෙක් උන්ගේ මල් වගේ හිත් රිද්දන එකය. ළකුණු 140 ගත්ත එකා හිතන්නේත්, අනේ මම ෆේල් කියලාය. ඒ දරුවාගේ ගොන් තකතීරූ දෙමව්පියෝ හිතන්නේත් දරුවා ෆේල් කියලාය.

140 ගත්තාය කියන්නේ ඩිස්ටින්ෂන් දෙකක්ම නේද යකෝ කියා, ඒ බූරූවන්ට තේරෙන්නේ නැතිය. ඉතින් යකඩ බට වලින් පුච්චනවාය. බලු කූඩූවේ දානවාය. වේවැල් කසාය දෙනවාය. ගුටි පෝරියල් දෙනවාය, අම්බානක බනිනවාය. මුන් නම් දෙමාපියන් නොව මස් වැද්දෝය.

අජ්ජාපනේ දීලා තියෙන්නේත් මස් කඩ කාරයෝ දෙන්නෙකුටය. ඒ කියන්නේ ටියුෂන් කඩ කාරයෝ දෙන්නෙකුටය. ආයෙත් බැලුවාම බිස්නස් කාරයෝ දෙන්නෙකුටය. බිස්නස් කාරයෝ කියන්නේ, සල්ලි විතරක් ළොකු කර ගත්ත උන්ය. උන් ගාව මනුස්සකම් නැතිය. උන් ගාව මනුස්සකම් තියෙන්න  උන්ව පත් කරන් උන්ට හිතක් පපුවක් තියෙන්න ඕනාය. තමන්ගේ දරුවා මරාගෙන කන එකාට. ඇමතිවරු මොන කෙන් ගෙඩියක් කලත් ගානක් නැතිය.

මේ මළදානේ නැති කොරන්නෙයි කියලා, මානව හිමිකම් එකටත් කස්ටියම ගියාය. ඒවා නිකන් සෝඩා බෝතල් වැඩය. විපස්සෙ කරන්න ඕනා, මෙන්න මේ වගේ කාළකන්නි වැඩ වලට විරුද්ධ වෙන එකය. ඒවා තියෙද්දි උන් විරුද්ධ වෙන්නේ, උන්ම ගෙනාපු කැසිනෝ වලටය.

ඇත්තටම මුන්ට වෙඩි තියලා කුරුඳු පොලු වලින් ගහලා වැඩක් නැතිය. හම්බ වෙන තැනකදි පැණි බේරෙන්න ඔළු ගෙඩි වලටම දුන්නත්, මගේ නම් අමනාපයක් නැතිය. මොකෝ මුන් ඒ තරමටම මොළේ අවුල් උන්දලාය.

ඒ අස්සේ චෝගම් තොවිලෙට ඉස්කෝල 2.45 වෙනකන් තියෙනවාය. අපේ පොඩි මෑන් ඉන්නේ අටේ පන්තියේය. ගෙවල් ළඟ නිසා 3.30 වගේ වෙනකොට ගෙදර එනවාය. ඒ ඇවිල්ලාත් ඉන්න හිටින්න නැතිය. පාසලේ පොල් බූරූ ගුරුවරු හෝම් වර්ක් දීලා එවනවාය.

හරියට පී ඇච් ඩී එකක් කොරනවා වාගේ, කන ගමනුත්, හෝම් වර්ක් කොරනවාය. නොකෙරුවොත් පන්තියේ කොන් වෙනවාය. කාටුන් බලන්නත් ඕනාය. පොඩි උන්ට ආතල් එකට තියෙන්නේත් එච්චරය. ඉතින් ඒවා බලලා, හෝර්ම් වර්ක් කරන්නේ රෑටය. උන්ට ළමා කාළයක් නැතිය. මම එපා කිව්වත්, පොඩි මෑන් කොරනවාය. ඒ දැන් තියෙන අජ්ජාපන ක්‍රමේ හැටිය. ගුරුවරු තමන්ට දීපූ පනිෂ්මන්ට් එක දරුවන්ගේ පිටින් යවන්නේ එහෙමය.

මේ වගේ බූරූ පාළකයෝ, මැති ඇමතිවරු, නිළධාරී හා දෙමව්පියන් පිරිසක් නිදහ්ස් අජ්ජාපනෙන් බිහි වෙයි කියා දන්නවානම්, කන්නන්ගර මහත්තයා කවදාවත් නිදහස් අජ්ජාපනයක් ඇති කොරන්නේ නැතිය. 56 බූරූ පුත්තු හැම තැනම රජ කරන්නේය. එදා නිශ්ශ්ංකමල්ල රජතුමා කී දේ, අද සැබෑවක්ම වෙලා තියෙන්නේය. මාතලන්ටත් කියන්න තියෙන්නේ එපමනමය.

ප: ලි:
අපිත් ලොකු ඉස්කෝලෙකට ගියේ සිස්සත්ත විතරක් නොව, ඒ ඉස්කෝලවල තිබුන විභාගත් පාස් වෙලාය. ඒ උනාට ජීවීතෙට ටියුෂන් ගිහිල්ලා නෙමේය. පාඩම් කරලත් නෙමේය. ගුරු දෙවිවරු පන්තියේ උගන්නපු දේවල් වලින් විතරමය. එහෙම ලොකු ඉස්කෝලවලට ගිය උන්, ඒවායෙත් රැකෝඩ්ම තිබ්බේය. පාස් වෙලා කියලා දැනගත්තේ ඉස්කෝලෙන් ගෙදරට පණිවිඩයක් ආපුවාමය.

ළකුණු ක්‍රමයක් තිබුනේ නැතිය. ඉස්කෝලේ ගියේ අපි විතරය. අම්මයි තාත්තයි ඉස්කෝලේ ගියේ නැතිය. තාත්තා වැඩට ගියේය. අම්මා ගෙදර උයන පිහන වැඩ කටයුතු කලේය. වැඩ කාරයෝ උන්නාට, උනුත් ඉස්කෝලේ ගියේ නැතිය. අපි ඉස්කෝලේ ගියේ තනියමය.

අද යන්නේ අම්මලාය. මේ බූරූ ඇමතිවරුන්ට හොඳ වැඩක් කරන්න පුළුවන්ය. කාන්තා ගුරුවරු අයින් කරලා, අම්මලාට උගන්නන්න, පිරිමි ගුරුවරු දැම්මා නම් හරිය. පොඩි උන්ට ග්‍රවුන්ඩ් එකේ සෙල්ලම් කොරන්න දීලා. අම්මලාට ගුරුවරුත් එක්ක හැමිනිය හැකිය. (අම්මලාට ඒ තරම් අමාරුවක් තියෙන්නේය.)

සිස්සත්තෙත්, අම්මලාටම ලියන්න කියන්න හැකිය. (මේකට කියන්නේ අම්මලාගේ විභාගේ කියාය) පේල් වෙලා තිබුනොත්, තාත්තලාට කැමති "පොල්ලකින්", කැමති වර්ගයේ සෙල්ලමක් කර ගත්තාට අවුලක් නැතිය. පොඩි උන්ට පොඩි උන් ලෙස ජීවත් විය හැකිය.