සල්ගාදු, අනවශ්‍ය කළබලයකි...

කාබනික රසායනික යුද්ධය මැද්දේ වැපිරූ මහ කන්නයේ අස්වැන්න නෙලමින් පවතින්නේය. කියනා තරම් අහේනියක් අස්වැන්නේ ඇත්තේත් නැතිය. 50% අස්වැන්නේ අඩුවක් තිබුනේ යැයි උපකල්පනය කලද, වී කිලෝවකට ගෙවනා මුදල 100% පමණම වැඩි වී තිබෙන්නේය. ඒ නිසා කාබනික පිස්සුවෙන් ආන්ඩුවට ආ අපවාදයන්ගෙන්ද ඔවුන් නිදහස්‍ය.

විපක්ෂයේ දැත්තෝ ආන්ඩුවේ උන්ට පුලුවන්නම් ගමට වරෙන් කියා අභියෝග කලාට, ආන්ඩුවේ උන්ට දැන් කිසි අවුලක් නැතිව ගමටත් යන්නට පුලුවන්‍ය. අනෙක් අපනයන බෝගවලද අස්වැන්න අඩු වී ඇතත්, ලැබෙන ආදායම ඉහළ යාම නිසා අවුලක් ඇත්තේ නැතිය. 

සමහර විට මේ නිසා අපේ ශිෂ්ඨාචාරයේ ආරම්බය ලෙස ඉතිහාසයේ සඳහන් වන වැව් බැඳි රටට ගොස් අපි රැල්ලට බයේ වැල්ලට එන්නේ නැති බයගුල්ලෝ නෙමේ ඩෝ කියා විපක්ෂයේ උන්ට පෙන්නුවා වෙන්න පුලුවන්‍ය.

පන් ගොයියන් හා වහලුන් එසේ ඇන්දිය හැකි වුවද, සමාන්‍ය ජනතාව එසේ ඇන්දිය නොහැකිය. 

කොළඹ සමාන්‍ය ජනතාවට දැන් නැවතත් පාරේ යන්නට බැරිය. මේල් නේස්ගේ, කක්කා චෙකර්ගේ හා කුණු ඉනිස්පැට්ටර්ගේ සේනා කොළඹ පාරවල් පුරා රෙනවාය. ඉස්පිරිතාලවල බෙහෙත් නැතිය. නේස්ලා නැතිය. ඉස්පිරිතාල සියල්ල හදිසි අනතුරු වාට්ටුවේය. 

ඊට පහුවදා රටේ ඩෙංගු මරණ වැඩි උනත්, ඩෙංගු මදුරුවාගෙන් බඩ රස්සාව කර ගන්නා උන් වගයක් ඩාර්ලි පාර වසා ගත්තේය. සමාන්‍ය ජනතාව පැය ගනන් වාහන ඇතුලේ මහ පාරේය.

ඉතිරි අවුරුදු තුනේ එරියස් එක්කම රට හදනවාය කිව්වාට, එහෙම ඇඟට දැනෙන කිසිම දෙයක් වෙලා ඇත්තේත් නැතිය. උද්ධමනය අහස උසට ගොස් ඇති බව කියන්නේත් මහ බැංකුවේ බක පන්ඩිතයෝමය. ඒක අඩු කරගන්නා ක්‍රමයක් උන් දන්නේත් නැතිය.

ආයෝජකයෝ එන්නේත් නැතිය. දේශීය ආයෝජකයෝ කිසිම බිසිනස් එකක් අළුතෙන් පටන් ගන්නේත් නැතිය. ආයෝජකයෝ ආයෝජනය කරන්නට බයය. පිටරට ඉන්නා උන් සල්ලි එවන්නේත් නැතිය.

ආන්ඩුවේ අසමත්භාවයට හේතුව කොරෝනා වසංගතය නොව ආන්ඩුවේ කළමණාකරනයේ දුර්වලතාවය බව කියන්නේ ආන්ඩුවේම පැස්ටෝල් ඇමතිය. සුසිල් ප්‍රේමජයන්ත එලෙව්වාට මුන් එලවන්නට ආන්ඩුව බයය. උන් දෙන්නා තුන් දෙනා ආන්ඩුවට රෙවෙන්නම ගහනවාය.

ඒ අස්සේ පාස්කු ප්‍රහාරයේ නඩුව හතර අතේ වනනවාය. ආන්ඩුව අධිකරණයට ඇඟිලි ගහන්නේ නැති එක හොඳය. හැබයි ගැහුවත් නොගැහුවත් අපේ උන් හිතන්නේ ගහනවාමයි කියලාය. උසාවියෙන් නිදොස් කොට නිදහස් කරනා කිරිල්ලට මිනිස්සු එහෙම හිතනෙකත් සාධාරණය.

හැබයි වෙන්න ඕනා පොලොන්නරුවේ උකුස්සා බැඳුම්කර කේස් එකට විශේෂ උසාවියකින් කඩිමුඩියේ දිනපතා නඩු අසා හොරා කෑ උන්ගේ මුදල්ද රාජසන්තක කලා වාගේ, මේ වෙනුවෙන් විශේෂ අධිකරණයක් පත්කොට ඉක්මනින් නඩුව බලවනා එකය.

එසේ නැත්නම් වෙන්නේ මේ චෝදනාව දිගටම ආන්ඩුවට එල්ලවෙන එකය. සිරිල් ගාමිනි නැවතත් ආන්ඩුවටම එය බැරකරලා අවසානය.

ඊට අමතරව සජිත්, අකුදි හා පාඨලීලා ආන්ඩුවට ගහමින් රට වටේ යනවාය.

මේ සියල්ලටම පිලිතුරු ලෙස අපි ඕවට බය නෑ ඩෝ 69 ලස්සේ තාමත් ඉන්නේ අපි එක්කයි කිය ගිරිය පුප්පා කෑ ගැසුවාට ඇති වැඩක් නැතිය. ප්‍රශ්ණ සියල්ල එතනමය. 

මේවා තමන් විසින් තමන්ම රවටා ගන්නා ස්වයං වින්දන වැඩ මිස, රටේ ඇති ගැටළු වලට පිලිතුරු නොවේය. 

රටේ ඉන්නේ පන් ගොයියෝ විතරක් නෙමේය. පන් ගොයියන්ගේ ආදායම 100% වැඩි කරාම, පාරිභෝගිකයාගේ වියදමද 100% වැඩි වෙන බව ගාමිනි සෙනරත් හෝ ජනාධිපති තුමාට කියා දෙනවා නම් හොඳය.

ආන්ඩුවක් ඉන්නේ පන් ගොයියෝ විතරක් රකින්නවත්, 69 ලක්ෂයක් රකින්නවත් නොව, සමස්ත රටවැසියා රකින්නටය.

සියල්ලෝ සතුටු කළ නොහැකි බව ඇත්තය. එහෙත් සුළු පිරිසක් සතුටු කරලාත් වැඩක් නැතිය. කල යුත්තේ බහුතරය සතුටු කිරීමය. විශේෂයෙන් මැදිහත් නිවහල් බුද්ධිමත් පාවෙන චන්ද සතුටු කිරීමය.

මෑතකදී චන්දයක් තබන්නට අදහසක් තිබේ නම් මෙහෙම ආතල් එකක් ගත්තාට අවුලක් ඇත්තේ නැතිය. මොකෝ වහල්ලු ටිකත් නැති උනොත් මේ සැරේ එල්ලෙන්න වෙන්නේ ජනෙල් වල නොව මැදමුලනේ ගස්වලය. 

එසේ නොමැති නම් මේ කරන්නේ 2015 වාගේම තමන් විසින්ම තමන් රවටා ගැනීමේ නාඩගමක්මය.

ඒ වගත් මෙසේය .....