ලංකාව දියුණු රටක් වන තෙක්
පාලකයා හැලපයෙක් නොව
ඒකාධිපතියකු විය යුතුය.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖🔴
ලියන්න බලාපොරොත්තු වූ ආරම්බය මෙය නොවේය. වැඩේ පටන් ගන්නට ගියේ තරුණ කාළයේ අපේ බ්ලඩ් පෙසොර් එක වැඩි කළ ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායක සඕදරයාගේ ඒකා අධිපති නාට්ටියෙන්ය. එහෙත් සුන්දර Geethika Dharmasinghe සඕදරිය මතුකල ප්‍රශ්ණයක් නිසා වැඩේ එතනින් පටන් ගැනීම හොඳ යැයි කියා සිතුනේය.
ගීතිකා සුදූ ඒ ප්‍රශ්ණය මතු කරන්නේ මා දැමූ පෝස්ටුවක් තුලය.. මාතලන් කීවේ... මේ රට පාලනය කල යුත්තේ ඝෝඨා මෙන් පැපොල් ඇට ලොන්තයෙක් නොව, ඒකාධිපතියෙක් බවය ...
ගීතිකාගේ ප්‍රශ්ණය වන්නේ... උඹ අකමැති එකෙක් රටේ පාලකයා වී ... ඌ ඒකාධිපතියෙක් වුවහොත් උඹ කැමති වනවාද යන්නය.
ඇත්තටම මේ ලිවිල්ල ගීතීකා සඕදරියට ලියන ලව් ලෙටර් එකක් ලෙස සැලකුවාත් අවුලක් ඇත්තේම නැතිය...
මාතලන් මතය වන්නේ, අපි හැම එකාම ඇතුලේ ඒකාධිපතියෙක්, ඊගෝ කාරයෙක්, රාක්ෂයෙක් ඉන්නා බවය, ස්වයං පාලනයකින් ඒ රාක්ෂයා අප දමනය කරගෙන සිටියද, ඒ ශිෂ්ඨත්වය වෙනුවෙන්ම මිස, වෙන හේතුවක් නිසා නොවේය යන්නය.
ජූන්ජක් ඌවා වූවත් කැමරා කාරයෝ සමඟ මානව හිමිකම් කොමිසමට දුවනා, මිනිසත්කම කම බණ දෙසනා අහිංසාවාදී මානව මානවිකාවන්ගෙන් මැයි 9 වනදා බුකියේ දෝරේ ගලා ගියේ, ඒ රාක්ෂයාගේ ආදරයයි.
නැවතත් ප්‍රස්තුතයට එන්නේ නම්, වත්මන් දේශපාලන පරිසරය අනුව, රනිල්ගෙන් පසු රටේ නායකත්වයට පත් වීමට වැඩිම ප්‍රවනතාවය ඇත්තේ, අපේ අන්‍රයියාට බව සක්සුදක් සේ පැහැදිලිය. නැතිනම් සජිත් ප්‍රේමදාසය.
ඒත් සුදු ඔයා දැන ගත යුත්තේ, මේ දෙදෙනාම මම කැමති නායකයන් බවය. මේ දෙදෙනාම රටේ නායකයා වුවද මට අවුලක් නොවන්නේ, විවේචන තිබුනද දෙදෙනාම මා කැමති නායකත්ව ලක්ෂණ වලින් හෙබි නායකයන් බවය. දෙදෙනාම ඒකාධිපති ලක්ෂණ වලින් හෙබි නායකයෝය. වත්මනෙහිද දෙදෙනාම රඟන්නේ විධායක ජනාධිපති චරිතයය.
සජිත් පියානෝම විය හැකි අතර, අන්‍රයියා චීන ජනරජයේ දේශීය නියෝජිතයා වනු ඇත්තේය.
මහින්ද රාජපක්ෂගේ නායකත්වයෙන් පසු, රටේ වාසනාවට දැන් අපට නැවතත් ඒකාධිපතියකු ලැබී ඇත්තේය.
අප ඝෝඨා ගෙනාවේද දරුණු ඒකාධිපතියකු බලාපොරොත්තුවෙන් මිස වෙන කිසිඳු බලාපොරොත්තුවකින් නොවේ.
ජනාධිපතිවරණය පැවති සමයේ පිරිවර සමඟ ප්‍රෙස් කොන්ෆරන්ස් එකට පැමිණ අයියාගෙන් අහගන්න කියා හක හක ගෑ වෙලේ, මේ යකා මෙලෝ අල බෝලයක් නොදන්නා එකෙක් බව දැන ගත්තද, අප සිතුවේ යුද්ධයට බයේ පැන ගියත්, වැඩ්ඩන් ඉදිරියට ගෙන යුද්ධයට නායකත්වය දුන්නා සේ, රට ගොඩ දැමීමටත් නායකත්වයක් දෙයි කියලාය.
එහෙත් සිදූ වූ සියල්ල දැන් හැම එකාම දන්නා නිසා නැවත ලිවිය යුතු නැත්තේමය.
වසරක් වැනි කෙටි කාළයක් තුල අපට IMF ලබා ගත හැකි වූයේ, රනිල් ඒකාධිපතියකු සේ ක්‍රියා කිරීමේ හේතුවෙන්ම මිස වෙන කිසිඳු හේතුවක් නිසාවෙන් නොවේය. (ඒ තිත්ත බෙහෙත් තව කාළයක් බීමට අපට සිඳුවනු ඇත)
2005 - 2010 කාළයේ යුද්ධය නිමා කිරීමට ඇමරිකාවේ පවා සහාය ලැබුනේ මහින්ද රාජපක්ෂ එකාධිපතියෙක් වූ නිසාමය.
එපමණක් නොව, මොකා මොන බයිලා ගැහුවත් 2010 - 2015 අතර කාළයේ චීනා බය නැතිව ණය දුන්නේද, ඒ අනුව රටේ ආර්ථිකයේ සියළු දර්ශක ඉහළ ගියේද, මහින්ද රාජපක්ෂගේ තීරණය අවසාන තීරණය වූ නිසාවෙන්මය. ආර්ථිකය ගැන සැලකීමේදී අග්‍රවිනිශ්චකාරිවරිය ගෙදර යැවිම ප්ලස් මාක් එකක් මිස, ඩිසැඩ්වාන්ටේජ් එකක් නොවන්නේමය.
ඉතා කෙටි කාළයක් තුල මේ විප්ලවය ජයගත හැකි වූයේ, පහළ නිලවල උන් වැඩ්ඩෝ ඉහළ නිලවලට ගෙන යුද්ධය ජයගත්තාක් මෙන්ම, රනිල් හා IMF වැඩේ සප් එකට උන්නේ අලී ෂබ්‍රි හා ෂෙහාන් සේමසිංහ යන ෆ්‍රෙෂර්ස්ලා දෙන්නා සමඟ සාර්ථක මෙහෙයුමක් සිඳු කළ නිසාවෙන්මය.
එමෙන්ම අරගලයට එල්ල කල ප්‍රහාරය, පුතානෝට කෙහෙල්වත්තේදීම නෙලීම, අන්‍රයියාගේ පුප කසන්නට බේරෙන්ම ගෙන පිරිත් පැන් ඉසීම මෙන්ම අධිකරණය අභියෝග කිරීමද ඔවුන් සලකා බලන්නට ඇතිය.
ඒ සියල්ලටම වඩා චීනා නවා ගැනීමට යෙදූ උපායමාර්ගික ක්‍රියාදාමය සියල්ලටම ඉහළින් බලපෑවාට සැක නැතිය. ඒවා ලේසී පාසූ පුතෙකුට කළ නොගැකි සුපිරි ගේම්මය.
ජේ ආර් ගැහුවේ නීතියෙන්‍ ය.
ප්‍රේමේ ගැහුවේ තගෙන්‍ ය.
රනිල් ගහන්නේ මොළෙන් ය.
එය රාජකීය ගැහිල්ලකි..
Disce Out Discade
(උගනිව් බැරි නම් පිටවනු)
.
.png)
