හලාල්, බොරුව හා පරාජය - Halal ha-ram in SL

හලාල් සහතිකය නිකුත් කිරීම අත්හිටුවීමට, ජමිය තුල් උලමා පූජකවරුන් එකඟ වූ බවට සහතික නොකරන ලද ආරංචි මාර්ග වලින් දැන ගන්නට තිබේ. එසේ වූවානම් එය සතුටට කරුණක් වන අතරම. එසේ නොවේනම්, තව දුරටත් එය ශ්‍රී ලංකික නිශ්පාදන මත ඇලවීම නතර කිරීමට අප තව දුරටත් පෙනි සිටින්නෙමු. එය සත්‍යයක් නම්, සංවේදි කරුණක් පිළිබඳව ඉතා බුද්ධිමත් ආකාරයෙන්, සාකාඡ්චාවෙන් එම ප්‍රශ්ණය විසඳා ගත් සියළු පාර්ෂවයන්ටද, විශේෂයෙන් ඝෝඨාභය රාජාපක්ෂ මහතාටද අපගේ ගෞරවය හිමි විය යුතුය. මෙතනදි බ්ලොග් ළෝකයේ, මුස්ලිම් තලෙයිබාන්කරණයක් වපුරමින් සිටින, අන්වර් මනතුංගට පිළිතුරු බඳිමින්, විනයක් ඇතුව, එයට විරුද්ධ මත ප්‍රකාෂ කල සියලුම දෙනාට මෙන්ම, විශේෂයෙන් "අන්වර් මනතුංගට පිළිතුරු" ලියු "බුවා"ටත්, "තහනම් වචන" වලටත් අපගේ ගෞරවය හිමි විය යුතුය.

සියලූම ජාතින්ට, එක හා සමාන අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනි සිටිනා අප, හලාල් වලට විරුද්ද වූවාද..? නැත කිසිසේත්ම නැත. මුස්ලිම් ජනතාවට, හලාල් අහාර ගැනීමට හා හලාල් සිරිත් විරිත් අනුව ජීවත් වීමට් අයිතියක් තිබිය යුතුමය. හලාල් ආහර වලට පමණක් නොව, ණය ක්‍රම සඳහාද, රක්ෂණය සඳහාද අදාල බව කාලයක් "තකාෆුල්" ආයතනයක සේවය කර ඇති මා අත්දැකීමෙන්ම දනිමි. එහි කිසිම වරදක් පෙන්වීමට අපට නොහැක. මන්ද එය ඔවුන්ගේ ලේ හා බද්ද වූ දෙයක් බැවිනි. එසේනම් අප විරුද්ධ වූයේ කුමටද..?

අප විරුද්ධ වූයේ, මුස්ලිම් නොවන දේශීය ව්‍යාපාරිකයින් හලාල් ලේබල් එල්ලාගැනීමටයි. එවන් ලේබල් එල්ලා ගත් පොන්න ව්‍යාපාරිකයින්, ජාත්‍යන්තර වෙළඳ පොළ සඳහා එසේ කල බව කීවද, ජාත්‍යන්තර වෙළඳ පොළේ, හලාල් ලකුණ කිසි සේත්ම අදාල නොවනා කාරණාවක් වන අතරම, මැද පෙරදිග රටවලද, පිටරට නිශ්පාදන වල හලාල් සහතිකයක් නොමැති බව, අප අත්දැකීමෙන්ම දනිමු. එය එසේ නොවනවායයි තර්ක කරන්නේ නම්. එම රටවල ශ්‍රී ලංකිකයින්ගේන් විමසන ලෙසද, නැතිනම් බුවාගේ මේ ළිපිය කියවන ලෙසද, හලාල් සාධාරණය කරමින්, ජාත්‍යන්තර වෙළඳ පොල ගැන අපට කියාදුන් මහත්වරුන්ගෙන් අප ඉතා ආදරයෙන් ඉල්ලා සිටිමු.

අනෙක් කරුණ, ජාත්‍යන්තර වෙළඳ පොලේ, ඔය කියනා තරම් අපේ නිෂ්පාදනවලට ඇති තැනක් නැත. ඔය නිශ්පාදන විකිනීමට ඇත්තේ, ශ්‍රී ලංකාවේ නිශ්පාදන පමණක් විකිණීමට තබා ඇති, ශ්‍රී ලංකික කුඩා කඩවල පමණි. එවාට ගොඩවි සිද්ධාලේප කුප්පි හෝ පොල්කුඩු බිස්කට් අරගෙන යාමට, සුද්දන්ට තියා, අරාබි කාරයන්ටවත් මොලේ මැලේරියාවක් ඇත්තේ නැත. ඕනෑම නම්, "සිලෝන් ටී" කියා ලංකාවේ තේ මිලදි ගත්තද, ඒවාද ඇත්තේ, "විෂෝට්ස්කි" හා "ලිප්ටන්" වැනි, ජාත්‍යන්තර ලේබල යටතේය.

ඒ තරමින් හෝ හලාල් වලට විරුද්ධ වන්නේ ඇයි. මුස්ලිම් ව්‍යාප්තවාදය මුලින්ම එන්නේ හලාල්, වේශයෙනි. ෂරියා එන්නේ ඉන් පසුවයි. අපේ රටේ සියළුම ජනතාව ජාති බේදයකින් තොරව අවුරුදු 30ක් දුක් වින්දේ ඇයි, මුලින්ම 50 ට 50 ඉල්ලමින්, සුද්දා සිටි කාළයේ සිට පැමිනි ව්‍යාපාරයක උච්චතම අවස්ථාවට එළබීම නිසාය. එවන් ප්‍රශ්ණ සාමකාමීව විසඳනවා වෙනුවට, බලය ලබා ගැනීම සඳහා 56 යේ ගෙනගිය, "සිංහල පමණයි" හා 83 "ජාති ආලයෙන්" කලේ, ඇවිලෙන ගින්නට පිඳුරු දැමීමයි. ඔවුනගේ අන්තවාදි ඉල්ලීම් වෙනුවට, සංවර්ධන ව්‍යාපෘති වලින් 20% හෝ, උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවට ලබා දුන්නේ නම්, ජාත්‍යන්තරයට පෙන්වීමට පවා, කිසිඳු අසාධාරන කමක් ඉතිරි වන්නේ නැත.

කෙසේ හෝ ප්‍රශ්නය ඇතිවීමෙන් පසු අපේ උගත් බුද්ධිමත් මහත්වරුන් කීවේ කුමක්ද..? බලය බෙදා ගන්නා ලෙසයි. එසේ බලය බෙදා ගැනීමට තබා පලාත් වශයෙන් හෝ බෙදා වෙන්කිරීමට තරම් විශාල රටක්ද ලංකාව. සමස්ත ලංකාවේ ජනගහනය ඉන්දියාවේ බොම්බේ නගරයේ ජනතාවටත් වඩා අඩු ප්‍රමාණයක් බව දන්නේ කී දෙනාද.? මුම්බායි නගරයේ පලාත් සභා තියෙනවාද, මහ ඇමතිවරු ඉන්නවාද, අග්‍රාන්ඩුකාරවරු ඉන්නවාද. ඇමතිවරු හැටපන් කෝටියක් ඉන්නවාද, එසේනම් සියළු දෙනාම එක්ව ගෙනයන මේ බොරුව කුමක්ද.?

එදා ප්‍රභාකරන් මහතාට රටේ 2/3 ක් ලියා දෙන්න ගිය සුනන්ද දේශප්‍රියලා, වික්ටර් අයිවන්ලා හා බාහු, චන්ද්‍රිකා, රනිල්, මොන්ගල්, ඩිලාන්, ජී ඇල්ලා මුල් කර ගත් නඩය මෙන්ම. අද හලාල් වෙනුවෙන් හඬනා පුවත් පත් වල ළිපි පුරවමින්, සිටිනා නෝනා මහත්වරුන්ට නොපෙනෙන සත්‍යය නම්, එදා ඉන්දියාවේ ඉන්දිරා ගාන්ධි කලාක් මෙන්, අද අරාබි රටවල් වල මූල්‍යාධාර යටතේ, තලෙයිබාන් කරණයක් සීඝ්‍රයෙන් ව්‍යාප්ත වන බවයි. දැනටත් නැගෙනහිර ප්‍රදේශය, මන්නාරම ප්‍රදේශය හා කොළඹ නගරයේ නිර්ධන පන්තියේ මුස්ලිම් ජනතාව මෙයට බිලිවි අවසානය.

කළු ළෝගු හා පිරිමින් අඳිනා, අරාබී ලෝගුව තුල ඇත්තේ, තලෙයිබාන්කරනයයි. මා පවසන්නෙ මුසාවක් නම්, ඔවුන් හා කතා බහ කිරීමෙන්, ඒ බව ඔබට වටහා ගත හැකි වනු ඇත. සිංහල දෙමළ අසල්වැසියා තවදුරටත් ඔවුනගේ සහෝදර සහෝදරියන් නොවේ, අද ඔවුන් මනසින් ජීවත් වන්නේ අරාබියේයි. අන්වර් මනතුංගලා මුදල් විසිකර හෝ ලබාගන්නවා යයි පවසන්නේ මෙයයි. අන්වර් මනතුංග, සිද්දි ලෙබ්බේ ලෙසින් නොපැමින, සිංහල නමකින් පෙනි සිටිමින් කරන්නේ, එදා, සුනන්ද දේශප්‍රියලා කල සෙල්ලමමය. මේ ව්‍යාප්තවාදය ගැන අබ මල් රේණුවක අවබෝධයකින් තොරව, හුදු මානුෂික බැල්මකින් පමණක් මේ දෙස බැලීමේන් සිඳුවන්නේ, අද දෙමළ ප්‍රෂ්ණය වැරදි ආකාරයකින් දුටු බව පසක් කරමින්, කනගාටුවනවාක් මෙන්ම, අනාගතයේදීද ජිහාඩ් වරුන් තුවක්කුව පපුවට තබනා විට, කනගාටුවට පත්වීම පමණක්මය.

එහෙයින්, කල යුතු වන්නේ, අප රටේ ප්‍රධාන ආදායම් මාර්ගය වන, විදෙශ් ශ්‍රමිකයින් දඩ මීමා කරගෙන, හලාල් හා ෂරියා නීතී, රටේ ස්තාපිත කිරීමට වෙර දරනා, සියළුම ක්‍රියාදාමයන්, අද අදම කටුගා දැමීමයි, අප රජයෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ, සැක කටයුතු දෙමල ජනතාව ගැන මෙන්ම, හලාල් ලබා ගත් සිංහල පොන්න ව්‍යාපරකයින් මෙන්ම, සැක කටයුතු සියළුම ආගම් කෙරෙහි, බුද්ධි අංශවල අවධානය, තව තවත් යොමු කල යුතු බවයි. අවසාන වශයෙන් කිව යුතුව ඇත්තේ, ඉස්ලාම්, හින්දු, බෞද්ධ, සිංහල දෙමළ, මුස්ලිම් කුමන කුලකයක වේවා, අන්තවාදයකට කිසිම ඉඩක් නොතැබිය යුතු බවයි. බොදු බල සේනා නීතිය අතට ගන්නේ නම්, මේ රටේ ආන්ඩු පත් කිරීමෙන් පලක් නොවන බවත්, පොලීසියේද අවශ්‍යතාවයක් නොමැති බවත්, ඉතා කනගාටුවෙන වුවද ලියා තැබිය යුතුමය.