ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය රැක ගැන්ම අප සැමගේ වගකීමය.

 

ඝෝඨා යනු රාජ්‍ය පාලනය ගැන මෙලෝ අලබෝලයක් නොදන්නා පාලකයකු වන බව ඔප්පු කළේ බලයට පත්වීමටත් පෙර කුප්‍රකට මාධ්‍ය සාකච්ඡාවේදීය.

එහෙත් අප ඔහුට රෙදි නැතිව කඩේ ගියේ, මහින්දගේ පාලන කාලයේ පැවති සංවර්ධන ක්‍රියාදාමයන් ඔහුගේ පාලනය යටතේ හොරකම හා දූෂණයෙන් තොරව සිඳු වේයැයි යන උපකල්පනයෙන්මය.

එවකට පැවති යහපාලන පිස්සන්ගේ, එදා වේල කා ආතල් එකේ සිටීමේ, ක්‍රෙඩිට් කාඩ් ආර්ථික ප්‍රතිපත්තිය වෙනුවට, පෙර පැවති කළු සල්ලි ආර්ථිකය නැවත ස්ථාපිත වෙතැයි යන පූර්ව නිගමනයෙන්‍ය.

එහෙත් සිඳු වූයේ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස්, සිරිමා තියරිය ක්‍රියාත්මක කරන්නට යෑමය. සම 🐄🐄🐄 මෙයින් උද්දාමයට පත්ව, ලෝකෙන් උතුම් රටේ ෆැන්ටසියක් තුල සැරිසැරූවද, අප මෙයට විරුද්ධ වූයේ, එම ක්‍රමයෙන් දියුණු වූ රටක් අප දන්නා ලෝකයේ තිබුනේ නැති නිසාය. අර ෆැන්ටසියේ ජීවත් වූ උන්ට සිඳු වූයේ, අප කියූ පෝලිම් වල දින ගනන් සිහිණ දකින්නටය.

කෙසේ හෝ ඝෝඨා ගෙදර යා යුතු බව මේ රටේ ජනතාවගෙන් 97% කියනා බව සමීක්ෂණයකින්ද ඔප්පු වී අවසානය. අපද කියන්නේ ඔහු දේශපාලනයෙන්ම ඉවත් විය යුතු බවය. ඔහු පමණක් නොව මෙතෙක් ජනපති අගමැති මැති ඇමතිකම් කල සියල්ලෝම දේශපාලනයෙන් සමුගත යුතුය.

එහෙත් එය සිඳුවිය යුත්තේ රටේ පවතින ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ව්‍යවස්ථාවට අනුකූල ජනමත විමසුමකින් හෙවත් සර්ව ජන චන්ද බලයෙන් පවත්වන මැතිවරණයකින් මිස, ජනතා ප්‍රසාදයක් නොමැති එක එක කණ්ඩායම්වල ප්‍රචන්ඩ හා මැර බලයෙන් නොවේ.

ජනතා චන්දයෙන් කිසි දිනක බලය ලබාගත නොහැකි පිරිස් පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිට බලයක් පිහිටුවීමට ගොස් බලය ලබා ගත්තද, ජනතාවට කන්නට සිඳුවන්නේ, මීට එහා පරිප්පුවක් බව හැඟීම් වලට වහල් වූ මල පැන සිටින මරිමෝඩ ජනතාව අවබෝධ කරගත යුතුමය. 

මේ අර්බුධයට ආන්ඩුව හා ඝෝඨා සම්පූර්ණයෙන්ම වගකිව යුතු වූවද, මුළු ලෝකයම ආර්ථික අර්බුධයකින් වෙලාගෙන ඇති බවත් අප අවබෝධ කර ගත යුතුය. ඒ නිසා බොරුවට බලය ඉල්ලන හාතයි බූරුවන් කරන්නේ පට්ට රංඟනයක් බවත්, මේ මොහොතේ බලය ලබා ගැන්මට ඔවුන්ට කිසිඳු අවශ්‍යතාවයක් නොමැති බවත්, උන්ට අභියෝගය බාර දුන් මොහොතේ එය ප්‍රතික්ෂේප කළ බවත්, දැන් ගහන්නේ අරකොන බයිලාම බවත් සිහි තබා ගත යුතුය. 

උන් කරන්නේ බොරදියේ මාළු බෑමක් පමණි. ඒ නිසා ජනතාව කළ යුත්තේ අර පැනගිය වැඩ බැරි මුස්පේන්තුවන්ගේ මුසා බස් වලට නොරැවටි අභියෝගය බාරගත් උන්ට අවස්ථාවක් දී සුළු කාළයක් බලා සිටීම මිස, තුවාලය තව තවත් පෑරීම නොවේ. තුවාලය කැසීම ආතල් එකක් වූවද, එයින් තුවාලය සුව වන්නේ නැත.

විප්ලව නැමැති මැර බලයෙන් බලය ලබා ගත් රටවල් වල සිඳු වූයේ, මිලේච්ඡ සමූහ මිනිස් ඝාතන හා ආර්ථික වශයෙන් වල පල්ලටම ගොස් දීර්ඝ කාලීන අර්බුධයන්ට ලක්ව ලෝකයෙන් වෙන් වී හුදකලා වීම පමණමය.

එහෙත් කරුමය කියන්නේ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය රැක ගැන්මේ එක් කුළුනක් වන අධිකරණයේ නියෝජිතයන්ද නිල ඇඳුමෙන්ම මේ අමන ක්‍රියාවන් සඳහා, ඊට එක් වී සිටීමය.

උන් කරමින් සිටින්නේ, රටේ ආරක්ෂ අංශයන් නිර්වින්දනය කරමින්, ඔවුන්ට එරෙහිව තම ආධිපත්‍ය ප්‍රදර්ශනය කිරීමය. එහෙත් මේ අම්බරුවන් වටහා ගත යුත්තේ, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයක උන් භුක්ති විඳිනා මේ නිදහස, පාර්ලිමේන්තුවෙන් පිට පිහිටුවන බලයක් තුල අහිමි වනවා පමණක් නොව, එම පාලනයේ ගොඳුරු බවටද පත් වන්නට සිඳු වන බවය.

දැන් කළ යුත්තේ පක්ෂ විපක්ෂ බේදයෙන් තොරව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට ගරු කරනා පිරිස් එම ක්‍රමය රැක ගැන්මට එකමුතුව ක්‍රියා කිරීමය. නැත්නම් උන්ටත් කිසි දිනෙක මේ රටේ බලය ලබා ගැනීම සිහිණයාක්ම වන්නේය.

රන්ජන් විජේරත්න නම් පුද්ගලයෙක් මේ රටේ ජීවත් වූ වග පාර්ලිමේන්තුවේ සිටිනා අම්බරුවන් සියල්ලෝම දැනගත යුතුය. ඔහු නොසිටින්නට අද අපටත් ජීවත් වන්නට සිඳු වන්නේ කියුබාව වාගේ රටකය. වැනිසියුලාව වාගේ රටකය.

ඒ වගත් මෙසේය...

.

.

©® මාතලන් යකා