රනිල්ට නෙමේ, සිරිසේනටත් බෑ - Ranil, please go home with Siriseana

Cartoon by - Awantha Artigala

රනිල්ට බැරි බව අවසානයේ ඔහු පිලිගෙන ඇත. එය මහත්මා දේශපාලනයේ ලක්ෂණයකි. මෙතැන් පටන් ලංකාවේ මහත්මා දේශපාලනය යලිඳු කිසිඳු දිනෙක නොලැබෙන අතර මොකා පැමිනියත් වැඩවසම් රාජාන්ඩු ක්‍රමයක් තුල ජිවත් වන ප්‍රාවෙනිදාසයන් ලෙස හැඩ ගැසීම අප කාටත් ඉතා හොඳය. එය එතරම් අපහසු කටයුත්තක් නොවන්නේ. මානව නිදහස කන පැලෙන්න තිබෙනා රටවල් වල ජීවත් උවත්, අපේ උන් නියම වහලුන් නිසාමය. උන්ගේ පරම පැතුම රජෙක්ය. මෙතැන් පටන් දුටුගැමුණුලා, ඝෝඨාභයලා, අනුලලා, සිරි වික්‍රම රාජසිංහලා මෙන්ම සුභ සහ යසලාත් සිංහාසනා ආරුඩ වී, අපට ආතල්, සොමිය හෝ භීෂණය කියන මක්කා හෝ ලබා දෙනවා ඇතිය. 

මොකා යටතේ හෝ අයෝජනයන් මුවාවෙන් ආර්ථිකමය විදේස් ආක්‍රමනයක් සිඳු නොවූවහොත්, ජහ මනයාට අබ සරණම අත් වෙනවා නිසැකය. රුපියක් පනහට අල කිලෝවක් කෑමේ පින ජනතාවට තිබියදි, නුවර එළියේ එකාගේ අල, ඌ කියනා ගානට අරගෙන කාපන් කියනා මරි මෝඩ අමන පාලකය්න් පිරිසකගෙන්, ජනතාවට සහන මිළට ආහාර ලැබේ කියා සිතනවා නම් එය සිහිණයක්ම විතරමය.  

කෑමට බීමට බදු ගසා උන්ගේ සුඛ විහරණය සපයා ගන්නා මෙවන් අමන පාලකයන් පිරිසක් තුන් ලෝකයේම නැතුව ඇතිය. කරුමය කියන්නේ ඒ කාලකන්නින් පමණක් නොව මිලියන එක හමාරකට අධික රාජ්ජ සේවයේ හිඟන්නන් පිරිසක්ද නඩත්තු කරන්න වෙලා තිබීමය. පාසල් සිසුවකුට ටැබ් එකක් දෙන්න බැරි පුක බිම ඇනිච්ච ගමරාල ආන්ඩුවේ පින් බතාලාට ලක්ෂ 50 හේ වෙහිකල් පර්මිට් දෙන්නේ මේක උන්ගේ අම්මා අප්පාගේ බූදලය කියා හිතාගෙන වෙන්න ඇතිය. පුක බිම ඇනුනත් මුන්ගේ මෝඩ කම් වල නම් අඩුවක් වෙලා ඇත්තේ නම් නැතිය. 

මල පැන්නාම මිනිස්සු තීරණ ගන්නේ හිතා බලා නෙමේය. හදිසි කෝපය පිට දාලා මිනීයක් මැරුවත් බේරෙන්න පුළුවන් වන්නේ ඒ නිසාය. අප්පච්චි මලා කියා සොයිසා කියන්නේත්, අප්පච්චි මරපු උන් ආතල් එකක් ගන්නේත් ඒ නිසාය. මහින්ද මහත්තයා ජනේලේ එල්ලීමේ ආතල් එකට සතියක් යන්නටත් මත්තෙන්, 

මැදමුලන දේව වන්දනාව, කතරේ වන්දනාවත් පරදා ලෝ පතල වන්නේ මේ ආන්ඩුවෙන් උන් වහන්සේලට කිසිඳු අතුරු ආන්තරාවක් නොවනා බවත් මේ නපුංසකයන් ඒ නම ඇහුවත් රෙද්දේ පහවෙන පීචං පොරවල් බවත් ඉවෙන් මෙන් වටහා ගත් නිසාමය. 

කියනා කිසිවක්ම සිඳු නොකරනා බව දින කීපයකින්ම අවබෝධ කර ගන්නා එතුමානෝ අභයාරමයේදි නියත විවරන ලබා ගේමට බහින්නේ ගේමක් නොමැති බව දන්නා නිසාමය. එදිනේ පටන් නැවතත් ජනතාවගේ රජතුමා වන්නේ ආප්ප කා පැන්න විහිළුකාර දොරටුපාල රූකඩයා නොව රට එක් සේසත් කල නියම කරිෂ්මාවෙන් අග තැන්පත් දෙතිස් මහා පුරුස ලක්සොන වලින් හෙබි මහා රජානෝමය. 

අළුතෙන් නීතී ගෙනාවත් රාජපක්ෂලාට අතවත් තැබිය නොහැක්කේ ඔවුන්ගේ වන්දි භඨ්ඨයන් තීන්දු තීරණ ගන්නා සෑම තැනකම අනුයුක්ත කොට සිටී නිසාමය. රටේ පමණක් නොව විදේස් රාජ්‍යන් හා ඇති සබදතාවලද කිසිඳු වෙනසක් සිඳු වී නොමැති බව පැහදිලිවම පෙනී යන්නේ උදයංග වීරතුංග කතා වස්තුව අවසාන වන ආකාරය පැහැදිලිව නිරීක්ෂණය කිරීමෙන්ය. 

ඇලිසබෙත් ග්ලවුස් ගලවලා අත දුන්නාට. මරකෙල්ලා, ඔබාමලා, ට්‍රම්ප්ලා, ජස්ටින් ටෲඩෝලා අතට අත දුන්නාට ඒ කොරලා තියෙන්නේ අපේ උන් දඹානේ වැදි නායකයාට අතට අත දී ගන්නා ආතල් එකක් බව හොඳින්ම තේරෙන්නේ උන් එකෙක්කත් එයින් පස්සේ මේ පැත්ත පලාතේවත් බලන්නේ නැති නිසාමය. කොහොමත් සුද්දෝ වැද්දෝ බලන්න ආසය. උන්ගේ රටවල් වල වැද්දෝ නැති නිසා එහේට ගෙන්නාගෙනම බලන එක උන්ට ලේසිය.

රනිල්ට ඉල්ලා අස්වෙන්න කියනා උන්නැහේට ජනතාව දීලා තියෙන්නේ හොම්බෙන් යන්නට නොව පුකෙන් ඇද ඇද යන්නටය. ජෙප්පන්ටත් වඩා අඩුවෙන් ඡන්ද ගත්ත එකා හරි නම් කරන්න ඕනා මට මේක කරන්න බෑ කියා තමාගේ නොහැකියාව පෙන්වා කැබිනට් මීටිමෙන් නැගිට ගියා මෙන්ම ජනාධිපති පුටුවෙන්ද නැගිටලා යන එකය. පර්සනැලටියක් නැති උන් සමහර පුටුවලට ඔරොත්තු නොදෙනවා මෙන්ම උන්ට ඊවා වල ඉඳගෙන්න ඉන්න බැරි බවත් ලෝකයටම පෙන්වා අවසානය. 

ඉතිරි අවුරුදු දෙකත් ජනතාවට මක්කා නැතත් හොඳ ගොන් ආතල් ටිකක් බලන්න පුළුවන් බව ඊයේ ඇඹිලිපිටියේ දුන්න ආතල් එකෙන්ම බලා ගන්න පුළුවන්ය. අත් ඉස්සරහට දාගෙන මත් ද්‍රව්‍ය නිවාරන පොරොන්දු දෙනවාට වඩා කුඩු කාරයෝ රෙද්ද අස්සේ දාගෙන විගඩම් නටනා එකා කල යුත්තේ රෙද්ද අස්සේ අත ඔබාගෙන වෙන ආතල් එකක් ගන්නා එකය.

කෙටියෙන් කියනවා නම් රනිල්ට මෙන්ම සිරිසේනටත් ම්ක්කත්ම බැරිය. ඒ දෙදෙනාට පමණක් නොව දෙපැත්තේම වෙන එකෙක්ටවත් මෙලෝ දෙයක් බැරි බවත් රහසක් නොවේමය. දැන් ඉතින් කල යුත්තේ ජනතාවට ගොන් ආතල් දීම නවත්වා සියළුම මැතිවරණ එක දිනක පවත්වා ප්‍රථිපල පිටවීමට පෙර බෝට්ටුවකින් හෝ කටුනායකින් ආරක්ෂිත රාජ්‍යක් කරා පිටුවහල් වීම පමණමය.